08-08-2003

Met Anne op stap richting Capelle aan de IJssel en nog een stukje verder.

124. Je bent er bijna... by Rescue Team
Na de dramatische ervaringen hiervoor bij De Loet (zie log aldaar) vol goede moed samen met vriendin Anne aan deze cache begonnen. En gelukkig zonder problemen kunnen volbrengen. Wel genoten van een mooie wandeling. De titel van de cache is heel goed gekozen met al dat water. De cache zelf is zeer fraai geplaatst.
NINU

123. De Loet by Scouts Team
Had ik de logs maar vooraf gelezen! Was het de hitte? Ik meende te weten dat deze cache lange tijd niet bezocht was, dus vond het helemaal niet gek, dat de ongeveer 10 m tot de cache totaal volgegroeid was met brandnetels en ander tuig. Maar ja, der moet gecached worden, dus door dat helse spul een vierbaansweg met invoeg- en uitvoegstroken aangelegd. Mijn dagbegeleidster Anne (voor het eerst mee geocachen) keek dit alles hoofdschuddend en meewarig aan. Is dat nou geocachen? vroeg ze. Jazeker! Maar helaas, hoe ik ook zoek en om me heen mep, geen cache. Honger en dorst slaan toe. Dus eerst maar in de schaduw bij een bruggetje de lunch genuttigd. Na de lunch even met mentor Eric van het Pine Team gebeld, die me enigszins geamuseerd uitlegt, dat ik te vroeg ben met zoeken en nog een WP-tje verder moet. Ja lach der maar om, 't is een drama. Dus beste vrienden geocachers, als je deze cache nog gaat doen, kijk na het bedoelde WP niet naar de ravage rechts, maar richt je blikken liever op de prachtige bloemen links van je (zie foto).
Ik heb niets geruild bij de cache, maar wel de brief van Roanna uit de knuffelcache erin gestopt.