18 D-Oberfell

18-08-2011

Voor het eerst naar het zogenaamde Field of Fame in de Eifel in Duitsland. Honderden caches gelegd door cachers van overal.

Hooglichten van cache-dag 18 augustus 2011

Heute der zweite Tag meines 4-tägisches Besuches an Deutschland mit Standort Dieblich. Am diesem Tag fand ich netten Caches auf dem Field of Fame im Wald bei Oberfell.

12719 Geheel onverwacht vond ik vandaag één van de bijzonderste caches ooit. Ik wandelde door het bos dat zich bevindt vlakbij de Moezel bij Koblenz. Dat bos is vergeven van de caches en wordt het Field of Fame genoemd. Honderden cachers hebben hier een cache met hun eigen naam geplaatst. De meeste zijn niet erg spectaculair, maar deze wel. Op de rug van een doodlopend stukje helling kun je hem vinden: Schinderhannes! Als je de logs voor deze cache leest, zie je alleen maar loftuitingen. En terecht. Honderden favorite points.
Wat is dan zo bijzonder aan deze cache? In de eerste plaats is het een kunstwerk. Het is gemaakt met een kettingzaag volgens het infobord. Het stelt een hoofd voor, dat is geplaatst in een grote kast. Als je voorzichtig dat hoofd voorover buigt, schiet er een la open met de cacheattributen, zoals logboek.
Bijzonder is ook de locatie, want het totaal van kast + hoofd is behoorlijk zwaar en van de parkeerplaats naar hier is een pittig eind van naar schatting 2 kilometer omhoog wandelen. Er zit dus heel wat energie in deze creatie, om het te bedenken, om het te maken en om het hier te krijgen.
Overigens was het voor mij ook een pittige dag. 's Morgens ongeveer 5,5 km op en neer door het heuvelgebied en 's middags nog eens. Halverwege de middag lag er een cache bij een bankje, dat ik dankbaar gebruikte voor wat rust. Ik heb er een uurtje zitten slapen voor ik weer verder trok. Ik bleek niet de enige geocacher uit Nederland te zijn die hier vandaag op stap was. Toen ik terugkeerde bij mijn bolide, vond ik een briefje van het Noord-Hollandse Team Postduif dat blijkbaar ook hier op stap was. 's Morgens bij de eerste cache had ik trouwens al kennisgemaakt met een Duits team genaamd: jakaluka.
12722 Na alle inspanningen vond ik wel een stevige maaltijd verdiend te hebben en dat gebeurde in het hotelrestaurant waar de kok zijn best deed allerlei zaken te grillen. Toevallig nestelde zich een Nederlands gezin ook op het terras met uitzicht op de Moezel en ik raakte met hen aan de praat. Eén van de twee zoons bleek Nederlands nummer één op karting-gebied te zijn, een soort Jos Verstappen in de dop, al hadden ze wat moeite met die naam. Als je wat wilt bereiken in de autoracerij, moet je namelijk over de nodige centjes beschikken en daar had de zoon van Jos Verstappen meer van, volgens hen. En meer geld betekent meer kansen. Maar als deze Mitchel Verburg blijft presteren zoals nu, zit er misschien nog heel wat aan te komen. Ik houd de naam in de gaten.
Ik kon het niet laten te vertellen, dat ik in mijn hobby ook nummer één ben, al zijn sommige lieden wel heel verwoed bezig daar een eind aan te maken. Vooral de jongere broer van de karter vond het erg interessant, zeker toen ik opmerkte dat hier in het dorp ook een cache lag. Na het diner zijn we er nog even heen gewandeld en mochten de jongelui zelf het ding opzoeken. Dat lukte goed. De jongere broer heeft zelfs gelogd onder de naam 'Lolmens'.
Daarna gingen zij terug naar Kerpen waar de mogelijkheid tot buitenkarting aanwezig is op de baan van Michael Schumacher. Hartelijk afscheid genomen en hun succes gewenst.