20 D-Nordhorn

20-03-2011

Vijf dagen naar Ter Apel. Deze eerste dag naar Nordhorn gereden om daar wat rond te banjeren. Er lagen per slot van rekening genoeg caches.

Hooglichten van cache-dag 20 maart 2011

10682 Een hele dag cachen in de Duitse grensstad Nordhorn gaat je niet in de koude kleren zitten. Zeker als je 8 caches niet weet te vinden. Aan de andere kant werden 26 caches wel gevonden. Een enorme troost. De dag begon prima met een rit in één ruk van dik 220 km vanaf Delft. Geen uitspattingen onderweg, al jeukten mijn vingers soms bij het op een haar na passeren van icoontjes op mijn scherm.

Iets over negenen stond ik bij de eerste cache en werd meteen aangesproken door een in Nordhorn wonende Nederlander die me meldde dat er geen goud op deze plek zat verborgen. Hij had hier al vaker mensen zien struinen en pas na mijn uitleg begreep hij waarom. Nog even gezellig met de man in het ochtendzonnetje staan babbelen alvorens me verder in het cacheleven alhier te storten.

Bij de vierde cache kreeg ik een grappige ontvangst. Twee dames hadden er een complete koffietafel opgebouwd en stonden duidelijk te wachten. Maar op wie? Niet op mij, maar op een gezelschap dat bezig was met klootschieten en hier ter plekke tussendoor dus even verwend werd. Betekende dat dat ik geen cache ging zoeken? Nee hoor, de lieden waren nog ver weg en ik graaide het doosje boven uit de open hut. Dit tot verbazing van de dames, waar ik nog een hele tijd mee heb staan praten. Ze waren erg nieuwsgierig naar mijn hobby. En het gezelschap kwam maar niet. Hartelijk afscheid genomen en weer verder.

10683 De leukste cache vandaag vond ik bij een kippenviaduct. Een boer had blijkbaar land aan beide zijden van de weg en wilde als kippenhouder met vrij rondlopende kippen graag beide percelen gebruiken en wel zodanig dat de kippen zelf konden besluiten waar ze wilden vertoeven. Daartoe heeft ie een prachtig houten viaduct gebouwd, dat goed door de dieren werd gebruikt. Over het viaduct had de boer gaas gespannen, zodat de beesten keurig beschermd werden.

Tot ongeveer de tiende cache ging het goed, maar daarna kwam er behoorlijk de klad in. Drie mogelijkheden; ik kon niet zoeken of de doosjes waren weg of de coördinaten klopten niet. Achteraf blijken drie stuks toch gevonden te zijn door anderen op deze dag. Hm, dus daar niet goed genoeg gezocht.

Om een uur of vier had ik er helemaal genoeg van en besloot deze plaats te verlaten. Verderop lagen ook caches te over. Zo gezegd, zo gedaan. Op ongeveer 5 km vanaf Noordhorn begon ik mijn tweede leven vandaag. Helaas lette ik niet goed op bij het vervolg. Zo zat ik binnen de kortste keren in een andere hoek van Nordhorn. Toch maar even hier en daar wat gepakt, totdat weer een not found volgde. Opnieuw ontvluchtte ik deze stad en vond mijn laatste cache ergens langs een landweggetje in het midden van nergens. Toen was het intussen 18.00 uur geworden en besloot ik naar mijn hotel te gaan in Ter Apel. Nog dik 60 km rijden. Zo kon ik nog voor donker daar arriveren. Prettig als je weg niet kent.

10702