30-09-2007

De plompe toren op Schouwen al eens gezien? Ik wel. Al meerdere keren. Moet je ook eens doen. Daarna door naar Zeeland, waar het weer barstte van de mooie caches.

3868. Spoor 5 by De Saatjes
Nog net voor donker de laatste trein gehaald. Nou ja, bij wijze van spreken dan, want geen trein te zien. Wel een man met hond die hier woonde, net als de man. De man vond het hier lekker rustig. Dat vond ik ook. Eigenlijk maar saai als je het met elkaar eens bent. Gelukkig reed ie na een poosje weer door op zijn vooroorlogse fietsje. Kon ik eindelijk de micro terugleggen. Dank daarvoor.

3867. Spoor 4 by De Saatjes
Zelf maar even voor trein gespeeld, want geen trein te zien. Ik kan heel mooi fluiten bij voorbeeld. En heel mooi tsjoeketsjoeken. En ook denderen. En ook piepend stoppen. En ondertussen alle mooie plantjes bewonderen die tussen de rails hun best doen om te groeien en te bloeien. Nogal veel verschillende soorten viel mij op. Na een seconde of 30 had ik genoeg van het jeugdige gedoe en ben op zoek gegaan naar een micro. Die zat leuk verborgen. Dank daarvoor.

3866. De Val by De Saatjes
Bij ondergaande zon een romantisch wandelingetje langs het windstille water. De ultieme droom. Maar niet van de geocacher. Die heeft daar geen oog voor. Die ziet alleen het gebouwtje in de verte. En die weet dat er een micro verborgen ligt.
Dus banjerde ik over de landtong. Zag links grote schepen over de Westerschelde tuffen. Rechts over het water iets van een uitspanning waar een feestje was. Ik bouwde mijn eigen feestje, want ik vond een fraai verborgen cache. Dank daarvoor.

3865. Heggengebied by knifemen
Hier stond ik een paar weken geleden voor de start van een mooie cache. De cache-legger waarschijnlijk ook. En die dacht er wel een Earth-cache van te kunnen maken. Zo slim ben ik dus niet. Maar wel fotogeniek. Let ook op het verbeten geocache-trekje.
BVDLC

3864. Opdat wij niet vergeten De Saatjes
Drie verschillende oorlogsmonumenten bijeen. Het zal er hier destijds wel heftig aan toe zijn gegaan. Daar wil ik me liever geen voorstelling van maken. Overigens zijn er rondom het veldje nogal wat werkzaamheden gaande. Nuttige, mag ik hopen, zodat inderdaad ook het monumentenveldje niet worde vergeten.
BVDLC

3863. Mooi Zeeland: Oud-Middelburg De Saatjes
Met genoegen en met mooi weer door de straatjes en steegjes van het oude Middelburg gefietst. Na 4 kilometer had ik de fraai verborgen cache te pakken. Als cultuurbarbaar had ik onderweg natuurlijk geen oog voor alle fraaie histerische panden, alle mortumentale grachtjes, alle pittagoreske kademuren, alle clerificale kerken en alle andere schoons waar sommige lieden hun vingers bij aflikken. Mij gaat het meer om de sfeer en natuurlijk een mooie cache. Voor beide was goed gezorgd. Dank daarvoor.

3862. Drakentanden De Saatjes
Ja, die betonpiramiden kom je nog veel tegen overal. Maar ze beginnen hier wel betonrot te vertonen. Hoe kan het ook anders na zo’n dikke 60 jaar? Hier staan er ook flink wat. Heb er wel een paar moeten omkeren alvorens ik de fraai verborgen cache vond. Dank daarvoor.

3861. Inundatie De Saatjes
Het overkomt je niet iedere dag dat je Miss-Maple tegen het lijf loopt. Mij vandaag wel. En ze had haar dochtertje Pia meegenomen. Historisch gezien klopt dit niet, maar we hadden hier ook niet te maken met een hoofdfiguur uit de Agatha Cristie romans, maar met een Duitse geocachester uit de buurt van Aken. Moeder en kind waren een weekje in Nederland en vonden het leuk even een cache te doen. Samen hebben we het mysterie opgelost en de cache gegraaid. Heel gezellig en dank daarvoor. Terug bij mijn Delftsblauwe bolide viel mij een nieuwsgierig iemand op die meermalen tersluiks mijn kant opkeek. Nu thuis de logs lezend zou dat best wel eens een Wilde Tijger kunnen zijn geweest.
BVDLC

3860. Plompe Toren by Strobo
Heerlijk weertje, zonnetje, geen wind, 9.20. Helaas gaat de Plompe Toren pas om 10.00 uur open. Wat doe je dan? Verder gaan? Ik niet in die omstandigheden.
Op het parkeerterreintje stopte naast mij een auto. Drie mannen stapten uit, trokken laarzen aan, pakten een emmertje en nog wat spulletjes. Nieuwsgierig vroeg ik wat de plannen waren. Blaaswier-onderzoek. Het bleken biologen in Utrechtse opleiding te zijn die ter plekke gingen vaststellen hoe het blaaswier er bij lag. Leek mij leuk om even te kijken. Onder aan de kilometers lange dijk van de Oosterschelde ligt een enorme meters brede strook bruin zeewier. Het meeste daarvan is blaaswier. Zo genoemd vanwege de uitknijpbare blaasjes. De mannen gingen meten of er verschillen waren boven of onderaan de dijk. Ze namen steekproeven en maten dan de lengte van een plantje (dat eigenlijk een alg is) en telden het aantal blaasjes. Ze hadden een slinkse statistische methode om de grootte van de steekproef te bepalen en deden hun werk met veel plezier. Om 10.00 heb ik vriendelijk afscheid van de noeste werkers genomen om de precies op dat tijdstip volautomatsch geopende toren te beklimmen. Ik werd verwelkomd met allerlei elektronisch aanspringende apparatuur die van alles meedeelde over de toren en omgeving. Heel interessant allemaal. Maar waar lag de cache? Op een heel mooi plekje. Nog even via de bovenkant van het gebouw de wijde omtrek bewonderd. Dat was het dan. Dank daarvoor.

3859. Eichsfeld greets The Netherlands by Berbli
Nou, de groeten terug, zou ik zeggen. En bedankt voor de cache.