05-07-2005

Helse tocht langs de Kromme Rijn van Odijk naar Utrecht. Daarvoor langs Nieuwegein, Het Waal, Bilthoven, Zeist en Driebergen.

1361. Krommerijn by GR / Cairnteam i.s.m. "Team Kleijn"
Voor vandaag deze superlange multi-cache uitgezocht. Heerlijk alle way-points binnen 1 seconde in de GPSr te kunnen stoppen. Scheelt een gigantische tijd aan inkloppen. Mooi op tijd op stap zodat ik de hele dag had voor deze kraker. Maar dan moet het weer wel meewerken natuurlijk en dat deed het niet. Regenbui na regenbui. En van regen daar houd ik niet van. Dat is geen genieten. Dus wat doe je dan? Eerst even een andere cache in de buurt die niet al te veel tijd kost. Gelukkig had ik er een stuk of 7 op mijn lijstje staan die ik zou kunnen doen om het verwachte en voorspelde mooie weer af te wachten. Uiteindelijk heb ik ze alle 7 gedaan.
Toen was het intussen 16.30 en de laatste bui verdwenen. Zo’n lang stuk wandelen gaat moeilijk voor me, dus de vouwfiets maar weer gepakt en peddelen maar langs de Kromme Rijn. Overal borden dat je alleen mag wandelen, maar omdat ik een rustige dag had uitgezocht waren er nauwelijks wandelaars. Voor de enkele die ik tegenkwam ging ik ruim aan de kant en groette ik heel vriendelijk. Prachtige route en om 18.00 een bankje uitgezocht om rustig wat meegebrachte broodjes te eten. Daarna begon het echte werk. Van wp naar wp en ondertussen de bekende geocache-vragen proberen te beantwoorden, zoals klimijzers, staven, loopplanken tellen, dieren herkennen, onzichtbare gebouwen vinden, je kent het wel. Ook nog een tussencache vinden, hetgeen mij niet lukte vanwege een rekenfoutje, iets wat me anders zelden overkomt, hum. Maar dat was niet erg volgens de beschrijving. Zo ging ik als een speer op mijn fietsje vrolijk fluitend mijns weegs en dat had ik beter niet kunnen doen. Onwetend van het drama dat zich op het het punt stond te voltrekken, nam ik een bochtje in het bos ietsje te snel, zachte nattige ondergrond, slippen en daar lag ik. Kreupel opgestaan en op het nabije bankje gaan zitten bijkomen. Daarna de schade opgenomen: wonden aan hand en linkerbeen, flink geschrokken, fiets en broek aan alle kanten onder de modder. Heerlijke hobby dat geocachen. Maar stoppen was geen optie, dus modder verwijderd, pijn verbeten en verder maar weer. Volgende tegenvaller: In Bunnik brugreparatie en dus omrijden om achter de cache-vraag te komen wat voor bier men schenkt in de plaatselijke kroeg. Na een extra kilometer blijkt het ook nog, dat het niet mijn merk is, maar dat bocht, je kent het misschien wel. Ik kan me ook niet voorstellen, dat mijn goede cache-vriend Biertje hier een kilometer voor zou omrijden, maar dit terzijde. De ellende was trouwens nog niet voorbij. Verderop zijn ook werkzaamheden en ik moet door zand ploegen, trapjes op met mijn fiets en weer kom ik ten val. Nu ook verwond aan het rechterbeen. Hield de ellende daarmee op? Nee dus. Bij de Dom in Urecht kom ik tot de ontdekking dat de checksum van mijn antwoorden niet klopt. Kan ik dus het vinden van de cache ook wel vergeten. In arren moede GR, de uitzetter van de cache gebeld om hulp. Wat bleek? Hij bevond zich toevallig in de buurt en was bereid naar mij toe komen voor hulp. Kijk daar heb je wat aan! Ter plekke gekomen mijn antwoorden gecheckt die op het oog wel goed leken. Daarom een telefoontje naar de vorige vinders en toch een foutje ontdekt in mijn antwoorden. Gek, dat overkomt me anders zelden, hum. Vanwege het al late tijdstip was GR bovendien zo goed om mij een terugreis naar Odijk te besparen door me mee te nemen. Vouwfiets achterin en een luxe terugreis dus. Bedankt daarvoor. En zo kwam alles toch weer goed. Alleen loop ik nog wat moeilijk…
In: TB
Uit: TB

1360. White Cross by Pieter van Dijk
Lijkt me hier inderdaad een prachtplek voor kinderen om te spelen. Die drang heb ik kunnen onderdrukken en er een leuk rustig wandelingetje van kunnen maken. Dank daarvoor.

1359. De twijfel by malodo
Heel apart die grote duiven in het bos. Eerst even op de verkeerde plek gezocht, omdat ik de beschrijving niet helemaal goed had gelezen, iets wat me anders zelden overkomt, hum. Wel nog even opmerken, dat de hint in het Engels beter klopt dan in het Nederlands.
BVDLC

1358. Rover Crofts 60 by Attila Stam
Op de stash area werd ik verrast door een grote groep scouts die zich bezig hield met het vervoeren van tennisballen op een met de mond vastgehouden lepel. Het bleek om een wedstrijd te gaan wie daarmee het snelst kon lopen of zo. Lastig om ongezien te loggen dus. Bovendien vroeg men mij in koor of ik de poster van die crimineel al had gezien. Nee dus. Maar ik kon ze wel mededelen, dat ik net een poema was tegengekomen. Gek genoeg geloofden ze me niet. Op mijn vraag wat ik moest doen als ik de crimineel zag, antwoordde hetzelfde koor: “politie bellen”. Ik heb toch redelijk ongezien dankzij mijn vingervlugheid en gefingeerde onderzoekingsdrang van een oud hek de canister kunnen pakken, loggen en weer terugleggen. Slechts één begeleidster kwam even bij me staan en mompelde iets van geocachen. Wel heb ik de leiding even uitgelegd waar ik mee bezig was. Leek me wel verstandig. Het bleek trouwens dat ze uit Schiedam kwamen en dus niet wisten dat de plaatselijke scouts deze cache hadden verstopt.
BVDLC

1357. The red box by team simpson
Voor de tweede keer hier. Om mij te sterken eerst op het rustige parkeerterreintje mijn lunch verorberd. Het was er bovendien tijd voor op dit uur. Tijdens deze smakelijke maaltijd nog een bijzonder staaltje hond uitlaten waargenomen. Aan het begin van het parkeerterreintje werd de hond uit de auto gezet. De auto reed heel zachtjes door, aan het eind van het parkeerterreintje werd gekeerd, weer heel rustig terug gereden naar het begin en daar werd de hond weer ingeladen. Het beest was prima afgericht, want ik heb kunnen constateren dat ie gedaan had wat van hem verwacht werd.
Net toen ik na de lunch op weg wilde naar de cache, barstte een hevige regenbui los. Dus nog maar even gewacht en geluisterd naar mooi muziek op radio vier. Gelukkig stopte de regen na een kwartiertje. Laarzen aan om die dekselse cache te vinden, waar ik vorige keer anderhalf uur vergeefs naar had gezocht. Ik liep er recht op af! Onbegrijpelijk dat ik hem vorige keer heb gemist. Hij lag trouwens wel op een plekje waar ik toen niet had gezocht, omdat ik vast overtuigd was dat ie aan de andere kant van de greppel lag. Volgens mij hebben er dat wel meer gedacht, want daar bevinden zich vele zoeksporen.
Zo, deze stip kan van mijn kaart. Dank daarvoor.

1356. Kruispunt by Geinponem
Toch wel een beetje bibberend aan de klim begonnen en omdat ik zoals gewoonlijk de beschrijving, in dit geval de hint, niet helemaal goed had bekeken, eindigde ik hoger dan de bedoeling was. Gelukkig keerde ik tijdig terug van mijn dwaling. Toch was ik blij weer gewone grond onder mijn voeten te voelen na afloop.
BVDLC

1355. Volledig willekeurig by Team Scooby
Omdat dit soort puzzels mij boven de pet gaat, heb ik een alternatieve oplosmethode bedacht: de Carrotte methode. Daar heb ik namelijk wel een beetje verstand van. Tot mijn grote genoegen kon ik constateren dat die aanpak efficiënt is. Op een mooie locatie de box bovengehaald. Er moet wel bij gezegd worden, dat ik onder dreiging van een onweersbui met hoog adrenalinegehalte binnen no time de cache vond. Geluk of Angst? Wie zal het zeggen?
BVDMC

1354. De Magische Kubus by Team Scooby
Omdat dit soort puzzels mij boven de pet gaat, heb ik een alternatieve oplosmethode bedacht: de Carrotte methode. Daar heb ik namelijk wel een beetje verstand van. Tot mijn grote genoegen kon ik constateren dat die aanpak efficiënt is. Op een mooie locatie de box bovengehaald. Dank daarvoor.