08-09-2005

Een dag vol ontberingen samen met Loze Jorry. Eerst nog wel bij Bleiswijk gescoord, aan gemene insekten ontsnapt bij Leusden, verdwaald in diezelfde plaats, een brandkast gekraakt bij Scherpenzeel, de dag besloten bij Baarn.

1602. Structured / Unstructured (Revised) by "Team Kleijn"
Aan het einde van een dag vol ontberingen die Loze Jorry en ik doorbrachten in het land van Kleijn en Dusty, nog even naar de A1 gereden om daar in de herkansing een canister te graaien. Van het thema uit de titel is volgens mij weinig meer over, maar de cache is netjes geplaatst. We hebben een rondje gelopen en onderweg een log kunnen zetten. Dank daarvoor.

1601. Code Breaker by Geoknarf
Altijd in voor originele caches en dit is me er eentje. Ergens in een bos niet ver van Scherpenzeel, een plaats gelegen tussen Amersfoort en Ede, probeerden twee vutters met trillende vingers een cache open te krijgen. Omdat Loze Jorry iemand kent die woont in de buurt van iemand die familie is van iemand die werkt bij de EOD, mocht hij het gevaarlijke werk doen. Mijn taak was het oplezen van de code op veilige afstand. Al maanden geleden had ik de code gekraakt, maar helaas vergeten mee te nemen. Gelukkig had Loze Jorry alles keurig genoteerd en wel meegenomen. Gezien onze heenweg door TomTom uitgestippeld naar de cache, hadden we moeite met het beantwoorden van vraag 8, maar helder verstand bracht het juiste antwoord. Helaas bleek de volledige code toch niet goed. En daar zit je dan. Op zo’n moment is het heerlijk dat er iemand bij je is, die je de schuld kan geven. Dat lucht op. Voorheen heeft 8BG die rol veel gespeeld, maar Loze Jorry past ook uitstekend voor dat doel. Heftig zwetend heeft ie zijn blunder hersteld en mocht het nogmaals proberen. Groot was onze opluchting toen sesam zich opende. Van pure vreugde een dansje gemaakt rond het gouden kalf. Bedankt voor deze originele creatie.

1600. "High Tech & Old Fashioned" by "Team Kleijn"
Dit is het verhaal van twee wanhopige vutters die door Leusden (nabij Amersfoort) en omgeving tuffen en geen idee hebben hoe ze moeten rijden. De gegeven stripkaart had beter een strippenkaart kunnen zijn, zodat we met het openbaar vervoer op de juiste bestemming zouden zijn gekomen. Conclusie: het old fashioned gedeelte van deze cache was voor ons te hoog gegrepen. Nadat we alle straatjes van deze woonstad hadden gehad, hebben we enige malen contact opgenomen met de cache-legger die ons uiteindelijk via de telefoon naar de juiste plek heeft gepraat. Konden we eindelijk gaan doen waar we goed in zijn: door het bos slenteren. Maar ook daar maakte de cache-legger het ons niet gemakkelijk met het high tech gedeelte. Bij voorbeeld de listige formule bij punt 7 kostte ons nog behoorlijk moeite en daarom hebben we die niet gebruikt om het volgende punt te vinden. Het verhaal bij punt 15 was zodanig ingewikkeld, dat ik Loze Jorry maar heb uitgenodigd voor een soort tango-dans en wij zo samen naar de cache zijn geschuifeld. Gelukkig lag de box open en bloot, zodat we niet lang hoefden te zoeken. Ik heb de kist na afloop iets beter getracht weg te leggen. Daarna zijn we vrolijk fluitend naar de auto terug gewandeld. Dank voor deze bijzondere cache.

1599. Rolmaatje by "Team Kleijn"
Bij deze cache nabij Leusden, dat weer nabij Amersfoort ligt, was Loze Jorry mijn rolmaatje, want hij had zo’n ding meegenomen. Al tijdens de heenreis zag ik hem oefenen met het uitschuifbare apparaatje, zodat ie er helemaal klaar voor was bij het eerste meetpunt. Dat ie daar niet helemaal met de juiste waarden op de proppen kwam, kon ik hem wel vergeven. We kwamen redelijk in de buurt van het tweede meetpunt. Weliswaar midden in een weiland, maar met een kleine koerscorrectie werd dat opgelost. Het bordje van de Lions Club was lastig te vinden. We hebben nog een stel dat op een bankje zat gevraagd, maar ze hadden geen idee waar dat bordje zich zou kunnen bevinden. Na enig zoeken toch ontdekt. Het stel was intussen verdwenen. De wandeling leidde door een mooi gebied met van die hele dikke die we met ontzag hebben bekeken. Het meten ging verder feilloos tot aan het codepunt. Van de beschrijving hebben we niets begrepen en dus zijn we maar op zoek gegaan naar weer zo’n dikke en die hebben we gevonden. Intussen had zich een leger van ‘supporters’ bij ons gevoegd. Ze waren waarschijnlijk van de tegenpartij, want ze konden ons bloed wel drinken. Man, wat was ik blij dat Jorry plots met de cache in de hand stond. De uitroepwortel die ik in het logboek heb achtergelaten, is niet mijn mooiste creatie, maar absoluut de snelste. Hard rennend zijn we de stash area ontvlucht en we zijn pas gestopt met rennen bij de auto. Ik denk dat we wel één of ander wereldsnelheidsrecord daarbij hebben gebroken. Toch bedankt voor de cache die we niet snel zullen vergeten.

1598. Nummer 14 - El Salvador by GeDo
Hoewel ik als één van de 16 miljoen kenners in Nederland onmiddellijk wist om wie deze cache draaide, kon ik de bal maar niet in het doel koppen, schieten, schuiven, of wat ook. Wat doe je dan? Hulp aanvaarden van je medespelers natuurlijk. Team Minouschka bleek bereid een voorzet te geven die zodanig precies op maat was, dat ik de kans voor open doel menselijkerwijs niet kon missen. Helaas speelde de duisternis mij parten en ging de bal hopeloos de tribunes in. Dus nog meer medespelers in het spel betrokken. Loze Jorry was mij van dienste door de bal zo ongeveer op de doellijn te leggen, de keeper van de tegenpartij uit zijn doel te lokken door met hem een pilsje te drinken en omdat het zo gezellig was meteen maar de hele tegenpartij inviteerde, zodat ik de gelegenheid had eindelijk te scoren. Met een enorme aanloop heb ik de bal in het doel gepunterd en het voelde goed. Shirt over mijn hoofd getrokken, gele kaart van de scheids die niet van humor hield, maar dat deerde me niet. De cache was binnen. Dank daarvoor.