28-06-2004

Op mijn verjaardag een lange multi door de polders boven Zoetermeer op de ligfiets.

661. Poldertocht by De Zebravinkjes
Eindelijk is het er dan van gekomen. Deze cache stond al tijden op mijn lijstje, maar steeds kwam er iets tussen.
Dus op de ligfiets naar Zoetermeer. Coords van wp1 ingeklopt en op weg achter het pijltje aan. Om de hoek trof ik Jan (je weet wel, mijn stand-in op het paparazzi-event) die vroeg hoe ik nu wist wat ik daar in Zoetermeer allemaal moest doen. "Nou," zei ik, "dat staat op dit papier, dat ik eeeh.. even kijken.. eeehh.. NIET bij me heb." Wat een geluk dat ik Jan trof, want zonder beschrijving kom je niet ver.
Na deze valse start dus opnieuw op weg nu WEL met beschrijving. Een puike tocht zo ik ze graag doe. Heldere wp's, duidelijke aanwijzingen, niet te moeilijke puzzels en dan de cache graaien.
De route was zodanig gekozen, dat ik dit een nostalgische geocache-route noem. Ik ben de tel kwijtgeraakt hoeveel caches ik voorbij ben gereden, soms op 1m afstand. En bij vele daarvan zitten emotionele herinneringen, zoals zwempartijen, politie-optreden, radeloos op verkeerde plekken zoeken, maar vooral ook prettige herinneringen met verrassende plekjes en routes. Als zodanig reed ik in een soort trans van het ene wp naar het andere. Bij de Galloway's moest ik trouwens van de boer mijn witte pet afzetten, want daar waren de dieren bang voor. Ze weigerden door het het hek naar de andere wei te lopen zolang ik daar stond met mijn hoofddeksel. En inderdaad, na het afnemen liepen de beesten zonder probleem door. Nog blij dat ze niet bang waren voor mijn kunstgebit...
Zo vloog de tijd voorbij en voor ik het wist, zat ik te rekenen op een bankje bij het laatste wp, alwaar ik eerst een echtpaar met tandem, waarvan de man blind was, had weggejaagd, om rustig te kunnen rekenen. Of misschien waren ze bang voor mijn witte pet, wie zal het zeggen? De man niet, lijkt me. En daarna de cache graaien. Ik ben zo vrij geweest na het loggen de cache te verplaatsen. Er was net gemaaid en het kistje stond behoorlijk in het zicht. Nu dus niet meer. Hij staat nu ongeveer 5m van zijn oorspronkelijke plek. Ik hoop dat het de goedkeuring van de cache-leggers kan wegdragen.
Zebravinkjes, bedankt voor deze prachtige tocht.
In: strandbal (eigenlijk is ie dat pas na het opblazen)