11-09-2010
Maar weer eens geprobeerd om Goeree zo'n beetje vrij van nog niet gevonden caches te krijgen. Bijna gelukt. Zal overigens wel nooit helemaal lukken met die actieve cache-leggers daar.
9869. Ouddorp - Bunkerbos by de duintoppers
Nou, nog eentje dan. De hele dag al bezig met caches van de Duintoppers, cache-leggers met ongebreidelde cache-leghonger. Een paar maanden niet naar Goeree en het ligt weer vol. Tot in Overflakkee.
Het bos dat hier naar de bunkers is genoemd, moest even doorgeploegd worden om allerlei info te verzamelen die weer op diverse kleurrijke manieren was verstopt. Nadat ik me bij wp3 vergeefs suf zocht, vond ik het wijs om eens naar de beschrijving te kijken. Ik was duidelijk geestelijk vermoeid van de lange cache-dag, want ik hoefde helemaal niet naar een tag te zoeken. Gewoon het getal op het bordje. Ja, zo heb je die tredmolen in mijn geest mooi te pakken natuurlijk.
Wakker geschud heb ik toch maar even elke keer in de beschrijving gekeken, want soms hoefde geen kokertje te worden gevonden, zoals bij een groene paal ergens onderweg. Overigens vond ik de route wat warrig. Of lag dat aan mijn vermoeide geest? Die gekke Duitsers ook, met hun 11.000 bunkers langs de hele kust van Frankrijk tot in Noorwegen. Dachten ze echt daarmee de geallieerden in WO2 tegen te houden? Als een soort destijds moderne Chinese Muur? Belachelijk natuurlijk, weten we nu. Maar je kunt er leuk caches leggen.
Dank voor deze laatste Duintopper vandaag.
9868. Ouddorp - Bosje by de duintoppers
Net toen ik na lang zoeken op wp4, waarbij ik zelfs een klerenhaak vond die diep in een boom was verankerd, eindelijk doorhad waar ik de aanwijzing moest vinden, kwam een stel jongelui vlakbij de locatie staan hangen. Dus besloot ik naar het laatste wp te gaan en dan later maar deze af te maken. Het hoefde niet. Nadat ik wp5 had gevonden, keek ik eens goed naar de formule en kon het ontbrekende cijfer wel gokken. Zo vond ik deze cache in dit voor velen onverwachte bosje.
Hoe zit het eigenlijk met de plaatselijke houthandel in de woonplaats van de Duintoppers? Volgens mij leidt die een bloeiend bestaan.
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9867. UITKIJKTOREN IN DUINTOPPERSLAND by peterseli
Vooral veel jongelui onderaan de uitkijktoren. Die wisten het daar tot een behoorlijke troep te creëren. Echt honger hadden ze blijkbaar niet, want de chips lag overal op de grond. Ook de verpakking gooi je natuurlijk niet in de daarvoor bestemde prullenbakken. Eén van de jongens vond het leuk in het Duits de langswandelende toeristen toe te spreken, dit tot ergernis van één van de meisjes. Uiteindelijk wist ze hem het zwijgen op te leggen.
Dit alles kreeg ik mee op mijn voettochtje naar boven, alwaar zich gelukkig niemand bevond.
Dankzij de duidelijke hint hoefde ik niet hard aan de toren te schudden om de canister eruit te doen tuimelen. Natuurlijk ook even rustig rond gekeken over Goeree op deze prachtige zonnige dag. Overal zag ik mensen die profiteerden van het mooie weer.
BVDLC
9866. Ouddorp - De Enden by de duintoppers
Het was een gokje aan deze tocht te beginnen. Meestal vermelden de Duintoppers wel even hoe lang een tocht is, maar bij deze ontbrak de informatie. Als ze die alsnog willen aanbrengen: ik kwam op 2800 meter. En dat was te doen qua lengte.
Erg leuk vond ik het om onderweg even tussen de koeien door te wandelen die nauwelijks aan de kant gingen. Het was er overigens wel sompig, wat wel grappig klonk bij het stappen van de beesten. Gek genoeg zag ik het getal op de deur van het huisje aldaar niet staan, maar gelukkig kwamen er net een vader met zoon voorbij die het me toonden toen ik het hen vroeg.
Langs de typische kronkelende duinpaden in het onlangs aangelegde natuurgebied, bereikte ik uiteindelijk de stash area alwaar natuurlijk weer een fraai exemplaar op mij stond/lag/hing/zat te wachten.
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9865. Flaauwe Werk - WO2 - Atlantikwall by de duintoppers
Wat een verschil met de oorlogstijd als ik de info goed lees. Destijds was het zelfs verboden in de buurt te komen van duin en strand. Nu was het er hoogtij en niet qua hoogte van het zeewater. Veel mensen op weg naar de zee en iedereen liep voorbij zonder het info-bord en de erbij staande piramides van beton een blik waardig te gunnen. Op één na! Die moest namelijk info verzamelen om een doosje te vinden. Geïnteresseerd las hij de volledige tekst van het info-bord en noteerde de info die hij blijkbaar nodig had. Daarna wandelde hij hoopvol naar de stash area en wist de fraai verborgen cache te spotten. En ondanks het bungelende mascotte-worteltje op zijn trotse borst, besefte niemand dat het Carrotte weer was gelukt een Duintoppertje te vinden.
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9864. Flaauwe Werk - WO2 by de duintoppers
Na een inspannende klim naar de top van een berg van de eerste categorie moest ik echt aan het werk. Alle bankjes bovenop waren bezet door rustende toeristen, dus een korte pauze zat er niet in. Dan maar meteen alle informatie verzameld en wat ik al meteen dacht, bleek een feit. De cache lag daar, waar ook een stel lag. Dat kon ik vanuit hier goed zien.
Wat te doen? Ach, de inspecteur die ik altijd in mij meedraag, kwam terstond naar boven om zich te melden. Vriendelijk heb ik het paartje ter plekke gegroet en gezegd, dat het even moest gebeuren. Ze hadden alle begrip. Na mijn voor hen verborgen logritueel heb ik hen nogmaals vriendelijk en gegroet en verder een prettige dag gewenst. Zo te zien, zou dat wel lukken. Voor mijzelf trouwens ook.
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9863. Volgerland - Westeinde by de duintoppers
Waar hadden de Duintoppers hier de cache verborgen? Natuurlijk kom je dat te weten als je netjes de route volgt en de info verzamelt. Maar ik was al vaker hier geweest en meende het eens anders te moeten doen. Daarom eerst het laatste wp bezocht in de hoop onderweg bingo te hebben. Hmmm, ik zag niets. Het observatiepunt kon ik uitsluiten, want de beschrijving vermeldt, dat daar nog een tradje is te vinden. En die had ik al.
Dus maar terug en even over het slootje gesprongen om de gewone route te doen en snel duidelijkheid te krijgen over de eindcoördinaten. Nee dus. Toch niet alle punten bezocht. Ik hoop niet dat ik de cache-leggers daarmee verdriet doe, maar ik probeerde mijn gevoelige voetjes enigszins te sparen. Ik wist nu wel waar het doosje moest worden gezocht en heb het daar nog gevonden ook. Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9862. Ouddorp en omgeving - juli by de duintoppers
Terwijl ik parkeerde, meende een Belg hetzelfde te moeten doen. Hij had met grote letters Garmin op zijn busje staan. Ook een geocacher? Nee. En hij had haast en vroeg of ik de sleutel van het hek had. Zag mij dus aan voor een functionaris of zo. Ik moest hem helaas teleurstellen. Terwijl hij iets mompelde van een catamaranrace, rende hij strandwaarts.
Ik deed het daarentegen rustig aan en moest op de stash area weer even mijn gebruikelijke vingervlugheid en goochelvaardigheid toepassen om de vele strandgaande dreuzels te bedotten.
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9861. Lekker uitwaaien... by de duintoppers
Bij wp3 stapten twee dames teleurgesteld van hun fietsen, want de uitspanning aan het strand bleek nog gesloten. Daar ging hun verdiende bakje koffie, zo hoorde ik hen zeggen in het Fries. In het FRIES? Jazeker, in het Fries. Mijn roots, ofwel mijn wortels, waren onmiddellijk klaarwakker. Ik mengde mij daarom in mijn moedertaal in het gesprek en dat werd zeer gewaardeerd. Zo zeer zelfs en zo lang, dat het moment kwam dat de tenteigenaar de boel ging opengooien en zij toch aan de koffie konden. Dat deden ze overigens niet - het blijven vrouwen ook al waren ze Friezinnen - eerst moest er een uitgebreide strandwandeling plaatsvinden. Kon de man rustig koffie zetten, was hun redenering.
Intussen had ik de lastige klus verricht om alle betonpalen onder de strandtent te tellen zonder eronder te hoeven kruipen en kon ik eindelijk aan het strand gaan uitwaaien, het één na belangrijkste doel van deze onderneming. Nadat ik voldoende gegevens had verzameld en genoeg door de lekkere zeebries was uitgewaaid, werd het tijd om een doosje te vinden. Ik heb zo langzamerhand al zoveel caches van de Duintoppers gevonden, dat ik mijn hersens redelijk op hen kan instellen, en wij hadden ongeveer dezelfde plek in gedachten. De hint vertelde mij, dat ik helemaal goed zat en zo kwam er een einde aan deze tocht op het zuidpuntje van Goeree.
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9860. Ouddorp en omgeving - augustus by de duintoppers
En alweer wachtte mij een tropische verrassing in Hollandse melkchocola. Bij wijze van spreken dan, want deze verstopmethode had ik nog nooit gezien. Hoe bedenk je het?
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9859. Boeing B17 - WO2 by de duintoppers
De meeste van de 7000 neergestorte vliegtuigen in WO2 kwamen er heel wat slechter van af dan deze. Die maakte een geslaagde noodlanding op een akker in Goeree. Vervolgens was de bemanning wel behoorlijk de klos, want uit de beschrijving op het info-bord las ik hun gruwelijke tocht tot in het gevangenkamp ergens ver weg in Duitsland.
Op de akker was men nu bezig met bloembollen, als ik het goed zag. Zoals bijna steeds, hadden de cache-leggers weer een verse methode om het logboekje te verstoppen. Creativiteit om jaloers op te zijn. Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9858. Zicht op Goedereede by de duintoppers
Benieuwd wanneer er eindelijk een cache op die stompe toren van Goedereede gaat verschijnen. Ik heb die toren nu al zo vaak uit de verte mogen bewonderen. Zoals nu ook weer. Mooi, mooi, mooi.
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9857. Ouddorp en omgeving - september by de duintoppers
Mijn eerste Duintoppercache vandaag. Er zouden nog vele volgen. Vergiste ik mij of zat de cache eerst op een ander plekje? Die plek was echter ingenomen door kleine wriemelende altijd bezige beestjes, ook wel mieren genoemd. Ik had dat pas in de gaten toen ik onnadenkend even met mijn gevoelige vingers de plek onderzocht. Ik weet niet wat die beestjes bezielde, maar vele vonden het nodig van hun voedselvoorzienende plek over te stappen naar mijn absoluut voedselarme arm. En krijg ze maar weer eens af. Ik zag later op deze dag nog eentje op het dashboard van mijn bolide rondstappen, niet echt een plek waar veel te halen valt. Hij/zij kon natuurlijk wel genieten van mijn subtiele rijkunsten.
Gelukkig had ik een plan B en zocht naar een andere mogelijkheid waar het doosje verborgen kon zijn. Dat was er.
Dank voor deze en op naar de volgende Duintopper.
9856. Dorpskerk Hekelingen by Stannol
Het meest opvallende vond ik de prachtige beuken voor de ingang van de kerk. Vooral vanaf de cache-plek waren ze goed te bewonderen en dat heb ik gedaan terwijl ik ondertussen mijn worteltekening plaatste. Dank daarvoor.
9855. Op bezoek bij Jamiro by FamVogel
Op dit vroege uur lag bijna de hele buurt hier in Spijkenisse nog op één oor en zo heb ik het graag bij voortuincaches. Slechts één bewoner was flink bezig zijn auto in te pakken of zo. Hij zag me wel, maar liet mij rustig mijn gang gaan. Dat deed ik zonder de familie van Jamiro te storen.
BVDLC
9854. Roodkapjes-Lokkertje by Team-Roodkapje
Als de hondenuitlater maar niet dacht, toen hij mij spotte tussen het lover, dat ik hem stond te lokken. Op dit vroege tijdstip op zaterdagochtend in de Rotterdamse wijk Pernis bracht een kort wandelingetje mij naar een stukje bos, waar duidelijk sporen waren van vorige bezoekjes. Het was trouwens eerst de hond die mij even kwam besnuffelen. Zijn baas bleef gelukkig op gepaste afstand.
Het was precies op het moment dat ik het doel van mijn tocht in het oog kreeg. Wat doe je dan? Ik trok mijn gebruikelijke inspectiegezicht en tuurde naar de toppen van de bomen. De truc werkt vrijwel altijd. Geen idee, wat de hondenman of zijn hond dachten, maar ze liepen in ieder geval door, zodat ik de fraai verborgen cache van mijn worteltekening kon voorzien.
BVDLC