31-05-2009

Fietstochtje van 22 kilometer in de buurt van Delft. Via Hodenpijl, Wateringen, Voorburg en langs de Vliet weer naar huis. De cache in Hodenpijl had ik nooit zonder hulp gevonden. Maar het geluk was met me.

6819. Langs de vliet by pioneer (originally by Pupske)
De vorige keer dat ik hier deze cache zocht, was de brandweer er ook bezig. Iets met een verdronken vrouw. Gelukkig nu niets van dat al. Integendeel. Leuke meisjes in roeibootjes scheerden voorbij aangemoedigd door iemand met megafoon die langs de kant meefietste. Een al eeuwenoud tafereel aan de Vliet. Trainende roeiers en roeisters.
Ook nu was micro snel boven water en kon ik gezellig meefietsen met de roeisters richting Delft. Mijn fietstochtje was in Delft aangekomen daarmee ten einde. Toch 22 kilometer op de teller en 4 caches gevonden. Een vruchtbare dag dus.
BVDLC

6818. Bij de buren by Team JenR
Ooit eens een boek gelezen. Nu komt dat er niet meer van met al dat geocachen. Dat boek ging over een ring. En een ban. Misschien ken je het wel. De hoofdpersoon komt op een gegeven moment bij de Elfen. Die geven hem vervolgens voor zijn gevaarlijke tocht een soort Elfenjasje. Als je dat aanhebt, ben je vrijwel onzichtbaar. Weet iemand of je die jasjes ergens kunt bestellen? Internet of zo?
Helaas moest ik het met mijn gewone plunje doen. Daarmee ben ik behoorlijk zichtbaar en dat werkt nogal op mijn gemoed in een bebouwde omgeving. Met bibberende angstige nervositeit begaf ik mij tussen de huizen in de hoop niet te worden opgemerkt. In zo'n toestand is bovendien mijn blikveld vernauwd. Spiedend links en rechts naar iets onbewoonbaars. Ik zag niets van dien aard en ben er weggegaan voordat het me teveel werd.
Toch was de drang om de cache te vinden groter dan mijn angst. Dus weer terug en nu nog beter gekeken terwijl ik mijzelf rust inpraatte. En warempel, daar was de verlossing. In mezelf "Joepie!" geroepen en snel gelogd, al moest ik wel even puzzelen hoe het allemaal werkte en open moest.
Zeer opgelucht en tevreden en snel de stash area verlaten. Ook deze klus geklaard. Wel mooi verstopt natuurlijk. Dank daarvoor.

6817. Getalletjes!?! by Jarish
Normaal kijk ik wat glazig bij de aanblik van een nieuwe puzzel, maar bij deze was ik meteen aangesloten. Natuurlijk wel even flink klussen daarna om de oplossing boven water te krijgen. Met plezier, want ik houd wel van wat getalletjes. Vandaag ging ik even checken of ik goed had geklust. En jawel, meteen bij aankomst wist ik dat het goed zat. Op deze fietsdag was ik niet de enige met dat idee. Velen volgden mijn goede fietsvoorbeeld. Maar moest dat nou net hier? Ja dus. Dat betekende wachten op een dip in de stroom. Die kwam en ik kon graaien. Ik gebruikte daarbij een aanwijzing ter plekke en greep meteen raak. Heerlijk! Dank daarvoor.

6816. Op Hodenpijl (St. Jacobskerk) Schipluiden by Louismbu
Hoeveel geluk kan een mens hebben? Ik heel veel. Zeker bij deze eerste cache vandaag op een GPS-worp vanaf Delft in het buurtschap Hodenpijl. Daar staat een mooie kerk en die was vandaag open. Dat was mijn eerste geluk, maar daar was ik me niet direct bewust van. Ik zocht namelijk de cache bij een dikke aantrekkelijke boom. Ten onrechte, vertelde Grote Griezel mij, die toevallig langs fietste. Dat was mijn tweede geluk. Hij verwees mij naar binnen en meteen ook maar op mijn verzoek, waar ik de cache zo'n beetje moest vinden. Derde geluk dus.
Maar ik had nog meer geluk nodig om deze cache te vinden. Dat arriveerde in de vorm van een duo cachers uit Delft, genaamd wicca_isis. Die hadden net als ik al eerder op allerlei plekjes gekeken en de cache nog niet gevonden. Ik schaam me tussen haakjes diep dat ik de cache niet vond, want Grote Griezel had het mij nog wel behoorlijk goed uitgelegd. Ik heb hem zelfs nog opgebeld voor hulp, waarbij hij bevestigde, dat ik mij op de juiste locatie bevond. Geluk nummer vier...
Gedrieën keken wij nogmaals en wicca (neem ik aan) vond hem eindelijk. Geluk nummer vijf. Voor de zekerheid had ik ook nog geluk zes, zeven, etc. ingebouwd in de vorm van de familie LeoCache.NL met Dochter en nichtje en met zoon Geo Cas. Hen kwam ik buiten tegen, toen mijn kerk-expeditie erop zat.
Overigens zat in de lege kerk een bandje leuk te spelen, waar ik even tussendoor naar heb geluisterd. Klonk wel goed. Maar ik ben verder gefietst, want er stonden nog enkele caches in deze buurt op mijn programma.
BVDLC