22-01-2010

Het stralende zonnetje trok mij uit huis en ik reed richting Wateringen-Den Haag-Loosduinen voor een middagje cache-plezier. Ik kwam daarbij twee andere cache-teams tegen en achteraf bleek ik nog twee cache-teams (Jarish en Sienepientje) op een haar na gemist te hebben.

8235. Mijn Hobby: Lezen by Ma-Bu

Eén ding is zeker: Lezen is niet mijn hobby. Het laatste boek dat ik las was vorig jaar en ging over geocaching. Ik vond er geen ruk aan. Het boek dáárvoor kan ik mij niet eens herinneren. Misschien was het: de ontdekking van de hemel. Dat vond ik wel aardig. Natuurlijk wreekt zich regelmatig mijn weerzin tegen lezen. Het kost mij vele extra kilometers bij het geocachen en dan overdrijf ik echt niet.

Vandaag ging ik naar de bibliotheek in Loosduinen en dacht even aan het feit dat mijn ouders elkaar voor het eerst hebben ontmoet in een bibliotheek. Wat voor voorteken is dat geweest? Geen goede volgens mij, gezien de latere ontwikkelingen. Hoewel. Maar ik dwaal af.

Hier ging alles naar wens. Ik stelde eerst aan de verkeerde mevrouw een vraag, maar ze stuurde mij heel vriendelijk door naar de juiste dame. Die overhandigde mij het gevraagde boek. Er kon gelogd worden. Toen ik het boek teruggaf, werd het onmiddellijk door iemand anders aangenomen. Die bleek van het team Marilemon te zijn. Ik was natuurlijk nieuwsgierig naar dit team en heb even een praatje gemaakt, waarbij ze vertelden veel in de Ardennen actief te zijn met geocaching. Hierna nog enkele foto’s van hen gemaakt. Daarna was ik wel lang genoeg in de bieb geweest. Terug naar mijn geparkeerde bolide.

BVDLC

8234. Mijn Hobby: Birdwatching by Ma-Bu

Wat viel hier in Den Haag zoal aan birds te watchen? Ik zag vooral meerkoeten en zeemeeuwen. Maar ook kauwen, waarvan er eentje opvallend veel witte vlekken had. Volgens mijn dochter die zo deskundig is op kauwengebied, dat je haar rustig een kauwgirl kunt noemen, komen die witte vlekken door slecht voedsel, vooral patat. Ik heb het beestje aangesproken op zijn slechte eetgewoonten, maar hij lachte me vierkant uit, de fastfoodjunk.

Natuurlijk was ik teleurgesteld, want ik bedoelde het goed met deze gevederde vriend. Daarom heb ik mij getroost met een doosje. Na even goed uit mijn doppen te hebben gekeken, was ie voor de bakker. Voor mij dus. Dank daarvoor.

8233. Mijn Hobby: Wraak by Ma-Bu

Mijn 175e gevonden nano.  Dat het nano-gebeuren nieuw voor me is, kan ik dus niet zeggen. Toch kan ik me voorstellen dat iemand die net begonnen is met geocaching en voor het eerst een nano in handen heeft, hetzelfde gevoel zal hebben als ik bijna 5 jaar geleden toen ik mijn eerste nano kon optekenen. Eigenlijk klopt het niet wat ik schrijf, want ik was samen met GPSannes en die graaide het dingetje uit de rand van een verkeersbord. Gezamenlijk ontdekten we toen, dat dit de te zoeken cache was en vonden het erg grappig.

Heb toch wel even moeten zoeken voor deze hier in Den Haag vlakbij het crematorium. Het werd mij daarbij bovendien lastig gemaakt door werkzaamheden en ik moest over bergen opgehoopt zand mijn weg vinden, terwijl noeste werkers hun best deden nog meer versperringen aan te brengen.

Net toen ik het dingetje weer op zijn plekje plaatste, kwam het team rkivit van de andere kant aangewandeld. Waarschijnlijk hadden ze mij al zien staan prutsen, want ze liepen vrij gedecideerd op de juiste plek af. Even kennisgemaakt , fotootje gemaakt en hen verder achtergelaten. Terwijl ik in mijn bolide mijn administratie op orde bracht en even achterom keek, waren ze alweer op de terugtocht. Dat ging een stuk sneller dan mijn zoekcapriolen.

BVDLC

8232. mén hollebaum by sikkie

Om met schaatscoach Gemser te spreken: Dat kan beter! Dit was de eerste boreling van deze cache-legger. De volgende graag op een meer inspirerende locatie. Of heb ik hier iets gemist? Ik zag hier in Den Haag enkel flats, wegen, geparkeerde auto’s, wat struiken en een paar bomen. Bij eentje daarvan stond de cache op mij te wachten. Tijdens mijn logoperatie kwam een dame aangewandeld die schielijk een omweg nam, omdat ze mijn handelingen achter de struiken waarschijnlijk niet vertrouwde. Met een blik op de hollebaum deed ze me associërend aan Vrouw Holle denken. Hopelijk heeft ze er geen blijvende schade aan overgehouden. Ik hield er een puntje aan over. Dank daarvoor.

8231. Ammon by Jarish

Makkie! Tenminste vandaag en dat was al de derde poging. De eerste keer zocht ik ergens in Wateringen dik een kilometer oostwaarts. De plek was nog zo gek niet, maar Jarish had daar niks neergelegd. Ik had een beetje verkeerd zitten rekenen en dat is raar, want dat overkomt me anders zelden, hum. De tweede keer zocht ik op de goede locatie, maar aldaar op de verkeerde plek. Dat krijg je als je zelf altijd bepaalde plekken kiest voor je caches. Vandaag ging ik open minded nogmaals hierheen en handgeklokt in 2,6 seconden zag ik het doosje. De Egyptische godheid Ammon kon eindelijk trots op me zijn.

Het was volbracht. Dank daarvoor.