22-05-2005

In het bos van Rucphen mijn kunstgebit in een put verloren bij een grote boze wolf. Fantasierijker moet het niet worden. Via Zevenbergen kwam ik daar terecht. Nadien nog langs Breda voor een paar caches.

1235. Boeverijen by de sjinnies
Een dagje cachen in Brabant besloten met een cache in een speelpark voor kinderen. Bovendien wandel je nog langs een vistrap alwaar ik een kanjer van een vis zag zwemmen. De cache is goed te doen ondanks de grote afwijkingen die ik steeds had. Eigenlijk klopten bij mij alleen de coords van de cache die een bijzonder uiterlijk had. Maar desondanks waren alle wp’s goed te vinden. Ik heb me verder maar niet gewaagd aan allerlei uitdagingen. Ik begreep van de kinderen bij de totempalen, dat deze weliswaar cool waren, maar vorige week een stuk groter. Huh???
BVDLC

1234. O no A NoNo: ni by lteunis
Hoewel ik nog steeds niks van de titel snap van deze cache en ook niet van zijn broertje, kan ik ze wel erg waarderen. Voeg daarbij een originele verstopmethode, een klein wandelingetje waarbij ik zowel op de heen- als de terugweg uiterst vriendelijk werd begroet door een grote familie Brabanders die ter plekke met de clan bivakkeerden, dan kun je spreken van een zeer geslaagde cache. Dank daarvoor.

1233. Grote Boze Wolf by GEOTROL
’s Morgens mooi weer geconstateerd en snel erop uit om te cachen. Iets te snel dus. Kukident vergeten… Na wat gedrentel en gestuntel in Oudenbosch en omgeving eindelijk een heldere cache voor mij. Mooie rondwandeling. Hier en daar een wp-tje. Mooi weer. En dan kom je bij het laatste wp en je zoekt je de blubber. Gelukkig kun je er al rekenende ook uitkomen. Net op het moment dat ik dat wilde doen, ontwaarde ik de aanwijzing. Een soort indianenkreet ontsteeg aan mijn keel. Dat had ik beter niet kunnen doen. Met een fraaie boog vloog mijn kunstgebit (boven- en ondergedeelte) door het sfeervolle bos en zou uiteindelijk gewoon op de grond zijn beland. Maar met een uit het oerinstinct voortkomende reactie wist ik de twee uitbrekers uit de lucht te plukken. Helaas niet klemvast…

En zo belandden beide in de zeer diepe put. Ik heb nog wat staan mummelen van verdriet en teleurstelling, want iedere dag puree en appelmoes eten is geen bijzonder spectaculair vooruitzicht. Ik moet nog maar eens langskomen met mijn werphengeltje. Aan alle lieve mensen het verzoek niet te proberen in de put te klimmen om deze protheses boven water te krijgen. Veel te gevaarlijk. Misschien zit die wolf er ook nog wel in…
Natuurlijk nog wel even de cache wezen graaien. Je blijft tenslotte toch geocacher, nietwaar? BVDMC
In: TB
Uit: TB

1232. Water by mimas
Wat was het lekker rustig hier vroeg in de ochtend en wat is de cache prachtig verborgen! Ideale combinatie dus. Op bankje gelogd in het zonnetje. Dank voor dit alles.