11-07-2004
Hoogst inspannende dag met (te) veel wandelkilometers. Eerst bij Cothen, toen in Buren.
699. Liever goede vrienden dan verre Buren by team Wij Drie
Natuurlijk, ik snap het wel. Wij Drie willen dat je dit dorp goed bekijkt. En met argeloze, veel om zich heen kijkende cachers zoals ik, lukt dat prima. Want natuurlijk waren niet alle antwoorden goed. En je weet, een checksum is prachtig, maar alleen als ie klopt, anders niet... Bij mij klopte die niet. Dus ten tweede male door dit dorp, maar pas na eerst toch eigenwijs maar wat te proberen, waarbij ik in de nieuwbouwwijk uitkwam bij de rhododendron in iemands achtertuin. Toen zowaar! maar even gebeld. Nee, hij ligt niet in die wijk. Dus ik weer terug naar af. Ik had het kunnen weten natuurlijk na het Beesd van de Betuwe. Ze (nee niet die kleine ex-excuusbaby) bedenken altijd iets, waardoor je de mist ingaat.
Na nog wat gebruikelijke verkeerde berekeningen en bijbehorende omzwervingen uiteindelijk rustig gaan zitten, zowaar! die mij telefonisch moed insprak en tegelijk al mijn intussen gevonden getallen had goedgekeurd, de correcte eindberekening gemaakt, als je me nog kunt volgen.
Daarna eindelijk de fraaie cachelocatie gevonden en kunnen loggen.
Wij Drie, weer bedankt voor een mooie cache.
698. Boeren, Burgers, Buitenlui by Dutch Safari
Vorig jaar mij al aangeprezen door MiepMiepZoefff, was het vandaag eindelijk zover. Ze hadden gelijk: het is een prachtige tocht die je door een zeer gevarieerd landschap voert. De wp's zijn prima te vinden, dus het is een kwestie van doorlopen en om je heen kijken. Dat heb ik een viertal uren gedaan deze ochtend. Net toen ik terug bij de auto kwam begon het te stortregenen. Dat geluk moet je hebben.
Even wat flarden van onderweg.
Natuurlijk gaat er bij op zo'n lange tocht wat mis. Op weg naar een wp met huisnummer wees mijn pijltje ongeveer 300m in de richting van een stuk bos, waar duidelijk stond dat het een rustgebied was, verboden toegang art.461, je kent het wel. Die Dutch Safari toch... Ik zag namelijk geen andere wegen in die richting. Braaf als ik ben, maakte ik geen overtreding en probeerde via een heel lange omweg er toch te komen. Daarbij kwam ik nog langs een wat raar kunstwerk dat normaliter niet op de route ligt. Echter steeds meer twijfel. Op een bepaald moment schoot het door mij heen dat ik misschien een foutje had gemaakt bij de berekening of zo. Even kijken. Je snapt het wel. Laten we het maar niet meer over hebben.
Na weer op de goede route beland te zijn, werd mijn oor getroffen door het luide gezang van een dame op fiets met één hand een hond achterop krampachtig vasthoudend. Nog honderden meters toen ze me voorbij was, hoorde ik haar lange uithalen.
Er kwam mij een trimmer tegemoet met een niet zo goede loopstijl. Ik let daar altijd op, omdat mijn winterhobby duurlopen is. In de zomer heb ik daar met het cachen geen tijd voor. Ruim een uur later kwam ik dezelfde trimmer weer tegen. Zijn stijl was intussen belabberd geworden. Maar hij was in beweging en een volhouder, dus alle lof.
Toen ik gisteravond de beschrijving doorlas, stuitte ik op Griffioenen en heb even opgezocht wat dat waren. Grappig was dat ik ze bij het toerijden al had zien staan en dus zo'n beetje wist hoe het rondje gelopen zou worden.
Het zoeken naar de cache heeft trouwens wel even geduurd. Voor mij was ie op een onverwachte plek verstopt, omdat ik niet zeker wist, of ik daar wel... Maar na een poos zoeken, kon het bijna niet anders, ofwel de cache zou zijn geript zoals al eerder is gebeurd. En dat was ie dus niet.
Dutch Safari, dank voor deze prachtige cache.