17-06-2004

Op de ligfiets een lange multi in Benthuizen bedwongen.Hier en daar wel wat hulp nodig gehad...

630. De Haas Op De Wip by Eniram&Andemo
Hoe heel anders zou deze tocht verlopen dan beschreven door pyne in zijn log eind maart. Op de ligfiets uit Delft kwam ik grappig genoeg in Pijnacker Loze Jorry tegen die vandaag in Delft zijn geluk wilde beproeven. Die ontmoeting leek een goed voorteken, maar helaas. Mijn start was namelijk behoorlijk vals en dat lag niet aan mij. WP1 was niet aanwezig, maar gelukkig heeft Andemo in de hint zijn hulplijntje genoteerd. Ik zou het nummer nog vaak gebruiken deze dag... De coords van WP2 die ik van Andemo kreeg, brachten mij midden in een kas. Andemo even niet te bereiken, dus zelf bedacht wat er fout was aan de gegeven coords. Na 2km fietsen bleek dat mijn aanname fout was. Wat nu? Een nieuwe aanname? Gelukkig belde Andemo nu zelf (had even staan douchen) en gelijk maar de coords van WP3 gekregen. Blij dat die wel aanwezig was. Aanwijzing bestudeerd onder het toeziend oog van ongeveer 10 nieuwsgierige dames aan de andere kant van het hek. WP4 ging ook goed, maar WP5 niet. Ineens was daar regen. Daar hou ik als mooi-weer-cacher niet van. De aanwijzing kon ik ook niet vinden, maar er kwam hulp. Van een bewoner aldaar. 'Zal ik het maar verrajen?' vroeg ie. 'Nou graag!' Verderop bij WP6 ontbrak de helft van de aanwijzing. Toevallig zag ik die verderop op de grond liggen. Met de .. geregeld dat beide aanwijzingen nu weer op de goede plek liggen. Bij WP7 kreeg ik het akoestisch aan de stok met enkele zeer kwaadaardige honden die mijn gesnuffel op die plek niet konden waarderen. Blijf dan maar eens rustig. Geheel de tel kwijt wist ik bij WP8 niet of ik al naar een cache aan het zoeken was. Een aanwijzing zag ik ook niet. Dus hulplijntje. Oh, daar! Volkomen overwoekerd (cache is een maand niet gedaan). En eindelijk mocht ik een cache gaan zoeken. Het zal niemand verbazen, dat ik in mijn deplorabele toestand geen kans meer zag de cache zelfstandig te graaien. Toen ik ook nog flink mijn hoofd stootte aan het te onderzoeken object, zat er nog maar één ding op: hulplijntje. Oh, daar! Net toen ik de cache wilde graaien, werd ik aangesproken door de grootgrondbezitter naast het zoekobject. Of ik van plan was zijn buxusboompjes te snaaien. Nou nee. Heb hem alle ins en outs van het geocachen uitgelegd en hij begreep het. Hij veranderde meteen van onderwerp. Of ik nog een vrouw zocht. Nou nee, heb je één in de aanbieding dan? Nee, dat niet. En zo nam ik gezellig afscheid van hem en kon ik eindelijk gaan loggen. Eigenlijk wilde ik deze cache combineren met de Poldertocht van de Zebravinkjes, maar het was te laat. Die doe ik dus een andere keer.