29 D-Legden

29-07-2008

En weer naar Duitsland. Ik kreeg er maar niet genoeg van. Neuenkirchen deze keer.

Hooglichten van cache-dag 29 juli 2008

5347 Middaguur, gezonde eetlust, lekkere broodjes bij me en een prachtig uitgerust "eethok" in de vrije natuur. Wat wil een mens nog meer? Niets. Maar deze mens wilde wat minder. Wat zo interessant en appetijtelijk leek bleek in werkelijkheid een broeinest van insecten. Het was niet mogelijk om rustig één hap te nemen. Dus maar gauw mijn broodjes weer mee in de auto, ramen dicht en knabbelen maar.

De dag was als cache-dag precies op de Nederlands-Duitse grens begonnen vlakbij Enschede op de Knalhutteweg. Vanaf daar volgde ik de Flamingo-route Duitsland in. Deze fietsroute van 87 kilometer loopt van Eibergen naar Vreden en is voorzien van lekker wat caches. Daarvan heb ik er vandaag 6 gevonden. Eentje lag zo ver van de route dat ik mijn fietsje heb gepakt en een paar kilometer heb gefietst. De laatste lag bij het dorp Luchtbült.

Geen flamingo gezien overigens. Toch schijnen ze wel ergens onderweg bij een boerderij gehouden te worden als een soort vee. De route is naar deze dieren genoemd. Voor de volgende cache ben ik een stukje afgezakt naar de plaats Ahaus. Twee caches daar. De eerste was een eitje, want ik heb zelden zo'n brandstapel gezien. De tweede was verborgen bij een info-bord.

5354a Dit soort info-borden zie je veel in Duitsland. Gemaakt van stevig hout en met een mooi dakje erop met dakpannen. En juist die houtconstructie van het dak biedt meestal veel mogelijkheden om een doosje te verstoppen. De info alhier betrof die van de KLJB en de Schützverein, waarbij ik geen idee heb van de letterafkorting. Misschien is het jeugd die zich vermaakt met waterpistooltjes.

Probleem bij dit info-ding was, dat het dak vrij hoog zat. Maar aangezien deze jongen al langer met dit bijltje hakt, heb ik altijd mijn multifunctionele prikstok bij me. Dat is een metalen soort vishengel die eigenlijk afkomstig is uit de gezonheidszorg en een onderdeel is van een setje bloedtransfusie-apparaten. Eens heeft een geocacher ontdekt dat die handig is bij onze hobby. Veel geocachers hebben er zo eentje. Het is namelijk een stok die je kunt oprollen. Handig!

Zorgvuldig peuterend in alle hoeken en gaten, kwam uiteindelijk de zware metalen cache tevoorschijn. Hij bleek trouwens zo goed verborgen, dat de cache-legger hem zelf een paar maanden later niet meer kon vinden en heeft gearchiveerd. Een maandje later vonden geocachers hem toch nog weer.

5336 Mijn volgende doel was de plaats Legden. Dat is een dorp met bijna 7.000 inwoners en bekend van bloemencorso's. Ik werd dan ook meteen ontvangen op een plek met veel bloemen en een soort reclamebord waarop het dorp zichzelf aanprijst als Dahliadorp. Het doosje zat in het reclamebord.

Na een onvermijdelijk oorlogsslachtoffersmonument maakte ik een wandelingetje door het centrum van het dorp op weg naar een onvermijdelijke cache bij een kerk en kwam daarbij langs een alleraardigste fontein met beeldjes van spelende kinderen er omheen. Als je ergens een foto van Legden zien, staat bijna altijd dit tafereel erop. Je ziet de foto hieronder.

Na een onvermijdelijk kruisbeeld, probeerde ik bij het plaatselijke bruggetje over de plaatselijke beek vergeefs een doosje te vinden. En juist als je iets niet vindt, duurt het lang. Bovendien stond ik er flink in de kijker. Met de pest in onverrichter zake verder.

Dan maar naar het sportveld voor wat meer geluk en gelukkig was dat het geval. Daarna een heerlijke boswandeling in de buurt van het dorp en met een laatste blik op Legden liet ik het dorp achter me.

Laatste halte was Neuenkirchen, waar ik een hotel had gereserveerd en bij de plaatselijke enorm grote kerk nog even een doosje vond. Dat heb ik later nog even getoond aan de eigenares van het hotel die zeer geïnteresseerd was in mijn hobby.

Voor alle Duitse caches: Schönen Dank für den Cache und Grüße aus Delft NL.

5365. Gotteshäuser St. Anna by Die Esels