15-10-2005

Samen met GPSannes lieten we ons bijna bij de neus nemen door ene Hurmpie ergens bij Steenbergen. Toen dat niet lukte kregen we zoveel moed, dat we nog vele caches in de buurt hebben gepakt.

1739. De Wolf by De familie Dalton
Als laatste cache deze dag een wolf getackeld in de bossen onder Huijbergen in de buurt van de Kalmthoutse Heide. Dat viel om de drommel niet mee. Vooral het linksom of rechtsom als het pijltje in een richting wees die je zeker niet kon gaan. Bovendien kreeg ik voortdurend sms-jes dat ik mij in het buitenland bevond waar ik dan welkom was, meteen gevolgd door een sms-je dat ik weer terug was in Nederland en daar dan weer welkom. Dat geeft wel een goed gevoel natuurlijk, maar leidt wel af. Bij één wp hebben we flink lopen zoeken, maar dat kwam vooral omdat er twijfel omtrent een bepaald dier was ontstaan. Gelukkig was alles duidelijk toen ik GPSannes ergens plat op haar rug in het bos gestrekt zag. Ja, geocachen zo kom je nog eens ergens te liggen. Dapper hebben wij vervolgens ons een weg gebaand over de zanderige paden. De puzzels onderweg heeft GPSannes voor haar rekening genomen en dan weet je, dat komt goed. Moe en voldaan het eindpunt bereikt alwaar een mooie cache lag te wachten. Dank daarvoor. Ik heb er een TB gewisseld. Terug naar de auto eerst niet de beschrijving gelezen. Dat kun je dus beter wel doen. Maar het kwam toch goed. De dag besloten met een lekker bordje frites met schnitzel en een colaatje in de plaatselijke snackbar van Huijbergen.

1738. Rissebeek by 26 december
Hoewel het doel de beek is, hebben we heel wat meer van Roosendaal gezien. Straten met prachtige namen, waarvan we er eentje hebben gemeten op originele wijze, namelijk door de gezamenlijke staplengte van GPSannes en mij te vermenigvuldigen met onze gemiddelde leeftijd en het kwam precies goed uit. Wat spelletjes gespeeld, maar uiteindelijk toch lekker buitenuit in de natuur gewandeld om er een cache te vinden. En dat is gelukt. Dank daarvoor.

1737. Kevertjes.....? by Team KarNie
Tsja die Kevertjes, wie kent ze niet? Mijn vader vond het destijds maar niks. Veel te wild en zo. Al die hysterie. Toen ie eens het liedje “Michelle” hoorde, wat dus een tamelijk rustig nummertje is, wilde hij niet geloven dat dit door iemand van die groep werd gezongen, want die waren immers altijd zo wild… Overigens, het is al net als met geocachen, ik vond alle muziek destijds mooi, dus ook van deze groep. Luisterde veel via Veronica op mijn transistor radiootje.
Voor vandaag gepland samen met GPSannes te cachen in West-Brabant en vlak voor ik vertrok tot de ontdekking gekomen, dat deze nieuwe er lag. In Roosendaal. En daar hadden we nog meer te verhapstukken, dus dat kwam goed uit. GPSannes is een raspuzzelaarster, dus die aan het werk gezet in de auto en dan weet je, dat komt wel goed. Ter plekke de cache gevonden zonder sluitdopje. Daar zal die Tuinkabouter met zijn nachtelijke escapades wel debet aan zijn, denk ik. GPSannes heeft er keurig een sluitzakje omheen geplaatst.
BVDLC

1736. Oudland's Laag by Hurmpie
Ik zal je eerlijk zeggen dat ik voor deze cache nog niet van Hurmpie had gehoord. Na deze cache zal ik die naam niet meer vergeten! Wat een linkmiegel! (sorry Hurmpie dat ik even dit woord gebruik) Daardoor heen en weer door een bos struinen met zo’n raar gevoel in je lijf, dat je te pakken bent genomen. De naam van de cache heeft te maken met de lage ligging van het gebied, maar hij kan ook anders uitgelegd worden. Technisch steekt deze cache voortreffelijk in elkaar. Er is aan allerlei details gedacht en over nagedacht. Samen met GPSannes geweldig ervan genoten. Wie deze cache nog niet heeft gedaan, weet niet wat ie mist. Is de koek nu op Hurmpie? Of kunnen we nog meer van je verwachten? In ieder geval bedankt voor deze.

1735. Alles is Successievelijk Approximatief by TheRaven
Deze cache hebben GPSannes en ik successievelijk approximatief aangepakt. Een poos geleden al in de buurt geweest. Nu der bovenop. Waarschijnlijk was de bedoeling van de cache-legger, want hij heeft volgens mijn maatje de coords lopen veranderen. Zulke futiliteiten merk ik niet op. Ik ga der gewoon voor. Overigens had ik tot mijn verrassing de puzzel correct opgelost. Dat wilde ik maar even gezegd hebben. Omdat GPSannes vandaag bijzonder scherp was, had ze ook deze cache alweer te pakken voordat ik er erg in had dat ik mij al op de stash area bevond. Ik was nog bezig met het ontwarren van braamstruiken rond mijn benen. Tsjonge, het leken wel boa contrictors, maar dan met stekels. Eindelijk bij haar aangekomen, bleek er aan de andere kant heel vlakbij een pad te liggen… Tsja, waarom makkelijk als het ook moeilijk kan?
BVDLC

1734. Alles is Temporeel Indicatief by TheRaven
Na wat vergeefs gegoogel mijnerzijds, tot de ontdekking gekomen dat GPSannes daar veel beter in was en een poos geleden met haar meegelift, indirect dan, want eigenlijk reed zij met mij mee, op haar gevonden coördinaten. Helaas strandden wij toen op een veld brandnetels van gigantisch afmetingen en kon ik haar niet bewegen om gewoon voor mij uitlopend in korte broek die jungle te bedwingen. En dat terwijl ze zeker was van de juiste plek. Dat bleek vandaag, want nu het hele veld door één of andere weldoener volledig was gerooid, konden we zo er naar toe lopen. Naast de cache lag ook nog een in plastic verpakt boekje. Hebben we maar laten liggen. Het was mij niet temporeel indicatief genoeg.
BVDLC

 1733. Bonaventura by arrieknarrie
Terwijl de honden werden uitgeladen, noteerden wij wat gegevens en tot mijn verrassing werden we een geheel andere kant uitgestuurd dan ik verwachtte. De hondenliefhebbers vonden het prima. Na een origineel wandelingetje zag ik GPSannes plots even niet meer. Gelukkig dook ze snel op toen ze het geluid van een enorme cache hoorde.
Tussen haakjes, dat Bonaventura die polder hier bij Strijen, slaat dat op goede wind? Het is hier open genoeg. Moricaanse weg is ook al zo’n bijzondere naam. Je ziet het, de Hoeksche Waard heeft nog veel geheimen voor mij. Ontsluit ze door gewoon er nog meer caches te leggen… Bedankt voor deze.

 1732. Het achterafje by roeliboeli
De vorige keer dat ik met GPSannes op stap was begonnen we ook in Hoogvliet. Toen was het een hekje. Vandaag was het een schuurtje. Benieuwd wat ons de volgende keer te wachten staat. Overigens kan het geen kwaad nog eens kritisch naar de gegeven cache-coördinaten te kijken. Wij hadden een afwijking van ongeveer 25 meter.
BVDLC