28-11-2010

Al langere tijd lag in Den Haag een heel stel caches op me te wachten. Vandaag op zondag maar eens wat van die blauwe stipjes weggewerkt.

10259. Het Hyacintenbos, en het Van Leyen-Hof. by Ma-Bu

 Vlak voor het vallen van de avond nog een laatste verwoede poging. Zo had ik het mij tenminste voorgesteld. Net als vorige keer reed ik dankzij TomTom verkeerd aan en kwam weer terecht in het belendende woonbuurtje vanwaar er geen mogelijkheid is het bos te bereiken. Weer zigzagde ik terug naar de hoofdweg en nam de juiste toegangsweg. Het was er vrij druk, want verderop was iets gaande. Met een kunstwerk of zo. Maar ik had geen tijd. De zon bleef maar zakken. Snel de 200 meter naar de stash area gewandeld en alle omgevallen bosonderdelen lagen er nog net als de vorige keer.

Maar ik had een tip gehad van een team dat ik bij de vorige cache trof. Het was weliswaar een tip uit de tweede hand, want ook zij waren hier al tevergeefs wezen zoeken, maar het gaf hoop. En warempel, na ongeveer 5 minuten was het volbracht en stond ik met een klein wit doosje in mijn hand. De worteltekening kon worden geplaatst. Dank daarvoor.

10258. (KDCC) Kijkduinse Derde CarPark Cache by Ma-Bu

Hier moest ik denken aan mijn rijinstructeur destijds in 1965 in Groningen. Zijn uitleg van het rijgebeuren was heel helder. Iets was boeiend ofwel relevant ofwel niet boeiend. Zo heb ik prima leren autorijden en slaagde voor mijn examen in vliegende storm bij windkracht 10, maar dat terzijde.

Mijn bolide had ik een paar 100 meter verderop geparkeerd en al bij het aanwandelen zag ik enkele lieden rondom het object struinen. Het bleek het mij nog onbekende team Eddyencar die niet ver van hier hun domicilie hebben. Gedrieën moest het toch lukken om deze uitdaging goed te volbrengen en inderdaad. Na een goed idee van Eddy wist ik de cache te lokaliseren. De namen konden gepeuterd worden. Nog een korte babbel, want het daglicht was al aan het verminderen en dankzij een tip van hen wilde ik proberen een nabijgelegen frustie van de kaart te vegen. Ik kan nu zeggen, dat dit is gelukt.

BVDLC

10257. Urban environment II by defret

Op zondag is het gebied hier in hartje Den Haag - alwaar mijn moeder in 1908 is geboren - net zo stedelijk als op andere dagen, maar wel wat rustiger. Bovendien meer kans op parkeren. Ik had geluk. Op 20 meter van de cache was een plekje. Zoals in de beschrijving is te lezen, spotte ik inderdaad onmiddellijk de nano en kon in mijn bolide zitten loggen.

BVDLC

10256. TAKG "Vlaggetjesdag" by IkbenMamma

Na een klimpartijtje kon de vlag uit hier in Scheveningen. Net klaar met de hele procedure werd ik verrast door iemand die kwam aanrennen met een fototoestel in de aanslag. Het bleek, dat hij een paar langsvarende bootjes wilde schieten, dus geen wortel. Toen maar rustig naar mijn bolide gewandeld.

BVDLC

10255. Zwembaden van Den Haag; De Blinkerd by Frezona

Ook bij dit zwembad was het lekker rustig op deze zondag, zodat er gemakkelijk geparkeerd en gezocht kon worden. Beide duurde niet lang, want ik liep recht op de petling af. Die was voor de bakker, ik dus. Dank daarvoor.

10254. Piertje PA(kken) by Harmen Gerke

Al een hele tijd staat dit stipje irritant op mijn kaart. Ik keek er namelijk nogal tegenop om de pier te pakken. Vraag me niet waarom. Misschien omdat ik wel eens op tv mensen heb gezien die die dingen levend naar binnen werkten. Vandaag had ik moed gevat om Den Haag en Scheveningen eens flink te ontdoen van allerlei stipjes. Mijn bolide op het Zwarte Pad laten staan waar ik had geparkeerd voor een strandwandeling naar een cache van Mamma.

Nu een wandeling naar en over de Pier. Viel eigenlijk best mee. Waar had ik me ooit druk om gemaakt? Gezellig flaneerde ik net als vele andere toeristen over de promenade naar het Bungy Jump gebeuren. Jammer, dat de mogelijkheid niet open was, want ik was nu in een drieste stemming en had me zo van die hoge hijskraan laten gooien.

Gelukkig kon ik mij troosten met een cache. Die was op professionele wijze verstopt en daar houd ik wel van. Je kunt wachten op het juiste moment om te graaien en om terug te stoppen. Ondanks de drukte komen die momenten altijd.

Dank daarvoor.

10253. *** WOEKERD - ÉN - MANOU !!! I.M. † *** by IkbenMamma ...

Vannacht nachtvorst en dan weet je het wel: problemen! Eerst moest ik de ruiten van mijn bolide schoon krabben alvorens naar Scheveningen te kunnen rijden voor een strandwandeling. Gelukkig had de vorst ook gezorgd voor een voordeeltje. Het anders zo rulle zand was redelijk hard, zodat ik keurig de kilometer vlak langs de afrastering kon blijven lopen. Normaal doe je dat niet en kies je het stuk strand vlak bij zee waar de bovenlaag hard is.

Datzelfde voordeeltje veranderde op slag in een nadeeltje op de stash area. Moest ik hier met mijn fijngevoelige vingers graven? Voor de zekerheid belde ik Mamma zelf en het antwoord was: “Ja!” Voor nog meer zekerheid belde ik Sienepientje die als laatste de cache had terug gestopt in moeder aarde, in dit geval moeder zand. Zij gaf op de millimeter nauwkeurig aan waar ik mijn bodemactiviteiten moest verrichten. Ik begon al tijdens het telefoongesprekje met mijn rechtervoet te wroeten en ontblootte daarbij de bovenkant van de cache. Dat gaf hoop. Een minuutje later stond ik met het doosje in handen.

Tegenwoordig kijk ik regelmatig naar de dog whisperer en zie dan hoe mensen gehecht zijn aan hun honden. Zo ook Mamma met haar honden die beide enkele jaren geleden in korte tijd uit haar leven verdwenen. Mooi zo’n cache te hunner nagedachtenis. Dank daarvoor.

Uit: TB

10252. De grote kerk by de beebees

Deze cache overgeslagen in de planning. Precies in de binnenstad van Den Haag. Gedoe met parkeren en zo. Wat schertst mijn verbazing? Geleid door TomTom toevallig langs rijdend ontdekte ik twee dingen: een icoontje op mijn scherm en waarachtig vlakbij een parkeerplekje (nee, niet op mijn scherm, maar kijkend door de voorruit). Die kans liet ik mij niet ontglippen. Ook het vinden van het doosje lukte geweldig goed. Heerlijk als een plan comes together, zou Hannibal Smith zeggen.

BVDLC

10251. Zwembaden van Den Haag; De Houtzagerij by Frezona

Grappig dat je hier langs wandelend de mensen zwemmend in actie kan zien. Het was overigens niet druk. Slechts een handjevol actievelingen. Minder grappig was, dat ik vervolgens de cache maar niet kon vinden. Omdat ik van gemiddeld statuur ben, nam ik aan vanwege de hint dat de cache-legger tot de lange mensen behoort, met zo ongeveer een lengte van 2 meter.

Na meerdere malen spiedend heen en weer te zijn geweest en al een keer aangesproken werd door een vriendelijke jongeman die dacht dat ik het zwembad niet kon vinden, hahaha, besloot ik tot een andere tactiek. Een telefoontje naar mijn vliegende helpdesk, zijnde Biertje. Hij was op jacht in Vlissingen en had wel even tijd om mij uit te leggen, dat de cache-legger waarschijnlijk niet tot de lange mensen behoort, maar tot de korte mensen, zo ongeveer 1.50 meter.

Aha, dat veranderde mijn zoekstrategie en nu was het snel raak.

BVDLC

10250. TAKG "Haagsche Zoo !!" by IkbenMamma

Vandaag de dierentuin in Den Haag bezocht. Dat had ik in het voorjaar ook al gedaan, maar ondanks hulp van Biertje was het niet gelukt de cache te vinden. Dat kwam, omdat ie weg was, zo bleek later. Vandaag ging ik op zoek naar zijn vervanger. Probleemloos heb ik die weten te plukken.

Daarna nog even aandacht voor de dierentuin. Ik heb ze wel eens groter en gevarieerder gezien. Maar de damherten keken mij vriendelijk aan en dat is ook wat waard. Dank daarvoor.

10249. Zwembaden van Den Haag; Escamphof by Frezona

De laatste keer, dat ik heb gezwommen weet ik al niet meer. Ik mijd dat gedoe als de pest. Maar ja, als er caches in de buurt liggen, gooi ik al mijn principes opzij. Gelukkig hoefde ik niet tot op de bodem van het diepe bassin om een nano op te duiken. Aan de buitenkant van het zwembad was plaats genoeg voor zo’n dingetje. En met de duidelijke hint was het zo gepiept. Dank daarvoor.

10248. Leonardoschool Rijswijk by schaafjes

Een school voor slimme mensjes, dat lijkt mij een goede uitvinding. Vooral omdat bekend is dat die slimmeriken grote kans maken onder te sneeuwen midden in de middelmaat. Maar ja, nu moest ik als notoire dommerik nota bene een moeilijke puzzel oplossen om bij deze school een cache te vinden. Het is me uiteindelijk gelukt, maar vraag niet hoe. Vooral vraag E bleek een groot struikelblok. Gelukkig kreeg ik via de checker bij één van mijn probeersels zowaar groen licht en kon vandaag de cache verschalken. Die was op een volgens mij linke maar wel mooie plek aanwezig en tevreden kon ik mijn worteltekening plaatsen. Dank daarvoor.