22 D-Greven

22-04-2011

Vierde en laatste dag van mijn 4daagse Duitslandreis met een leuke ontmoeting met Duitse cachers die op alles voorbereid waren.

Hooglichten van cache-dag 22 april 2011

Heute der vierte und letzte Tag meines Besuches an Deutschland. Bei sehr sonniges Wetter fand ich netten Caches in Sinningen, Middendorf, Saerbeck und in der Nähe von Greven.

11305 Een kei als gedenksteen ter grootte van die Amersfoortse voor een hert. Dat zie je alleen in Duitsland. Weliswaar erg verscholen in een stukje bos, maar Duitse struinende cache-leggers hebben het toch ontdekt en natuurlijk meteen een cache eronder gelegd. Dat was mijn eerste doosje vandaag op deze laatste en opnieuw warme zonnige zomerse lentedag in Duitsland.
Opvallendste gebeurtenis vandaag was trouwens een ontmoeting met twee Duitse cachers genaamd Heinz1109 en Splitti. De kofferbak van hun auto lag vol met allerhand noodmateriaal zoals een kleine trap en een uitschuifbare grote ladder, veel touw, grijpstokken om hoog dingen te pakken en weet ik veel wat nog meer. Ze wilden op alle bijzonderheden voorbereid zijn. Nou, dat kwam goed uit, want ik had een cache op 3 meter hoog in een boom zien zitten en ik durfde er niet in te klimmen. Met de ladder onder de arm trokken we erheen, maar ter plekke klom de 66-jarige Heinz1109 onvervaard gewoon de boom in en pakte de cache. Het was er eentje uit een serie en we besloten de overige 4 plus de bonus gezamenlijk te graaien.
Overigens ontmoette ik hen bij een cache die niet in de serie zat en waar ik een jaar of 4 geleden ook al eens naar had gezocht. 11331 Vergeefs. Ook nu stond ik al een hele tijd te zoeken toen zij arriveerden. Gelukkig wist ik het ding toch te spotten. Als je het niet verder vertelt, er staat een boom met een rode reflector die aan een spijker hangt. Die had ik natuurlijk wel gezien, maar ik had hem nog niet opzij gedaan. Toen ik het nu wel deed, zag ik het gaatje in de boom met de kleine cache. Tamelijk gemeen dus. In de logs zie ik veel cachers hier falen.
Eerder op de dag trof ik een man die met drie kinderen ook op stap was om caches te zoeken. Dat kwam goed uit, want ik had een cache in de buurt niet kunnen vinden en zij wel. De petling lag nogal diep onder de modder waar ik wel in gewoeld had, maar blijkbaar niet heftig genoeg. Een van de kinderen had hem wel ontdekt, werd mij trots medegedeeld. Dus daar nog even heen gereden om de zaken recht te zetten.
Om 4 uur in de middag had ik wel genoeg lopen cachen in Duitsland deze vier dagen en keerde tevreden huiswaarts, want het aantal not founds was niet hoog en dat is altijd fijn.