12 D-Grafenstein

12-08-2010

De tweede dag in Duitsland voerde naar het Grafensteiner Meer waar omheen een stel caches was geplaatst. Prima om op de fiets te doen, mits je geen lekke band krijgt op het verste punt vanaf de auto. Dat betekende dus een flinke extra wandeling.

Hooglichten van cache-dag 12 augustus 2010

9616 Dat is toch om te huilen?! Gisteren vrij lang zonder resultaat bezig geweest met een cache hier vlakbij mijn hotel in Ohne en wat lees ik op internet? Iemand met pas 16 founds vond hem dezelfde dag wel! Dus ik aan het eind van deze cache-dag vandaag nogmaals naar de blokhut. Ik besloot op andere plekjes te kijken dan gisteren. Verrassend genoeg waren die er nog. En ja hoor, bij eentje ervan was het bingo. Zo, dat is rechtgezet!

Dat was dus een prima einde van de dag die verder nogal wat ups en downs kende. Wat denk je bij voorbeeld van een lekke band bij een leuke fietstocht, net op het verste punt vanaf de bolide. Dat betekende vele kilometers wandelen met het karmozijnrode vouwfietsje aan de hand. En dat, terwijl ik voor mij mijn fietstocht ook al behoorlijk wat had gewandeld. De ups kwamen vooral door het mooie zomerweer en het rustgevende agrarische landschap, waarin de boeren zich een breuk werkten om zoveel mogelijk profijt te hebben van het groeizame weer. Voortdurend moest ik uitwijken voor langsscheurende boerenwagens in allerlei variaties met één kenmerkende overeenkomst: allemaal groot en breed.

9609 De genoemde fietstocht ging rond een paar meertjes bij Grafenstein alwaar meerdere cache-leggers actief waren geweest, zodat er onderweg wat te plukken viel. Helaas kende mijn topo de weggetje en paadjes niet goed met als gevolg dat ik op ongeveer een kwart van het rondje behoorlijk de mist in ging. Nou ja, mist. Ik heb met de fiets aan de hand noodzakelijkerwijs een paar honderd meter langs de rand van een akker geploegd, omdat ik geen zin had terug te keren door het stuk bos zonder paadjes waardoor ik mijn fiets eerst had gesleept. Na de akker nog even over een droge sloot en ik had weer een fatsoenlijk pad te pakken en kon op normale wijze mijn weg vervolgen. Totdat de achterband het begaf…

Behoorlijk vermoeid bereikte ik mijn wachtende bolide. Op de achterbumper stond een fles frisdrank. Die had ik daar even neergezet terwijl ik de vouwfiets ontvouwde. Mijn bedoeling was dus wat te drinken onderweg. Vergeet het maar. Bij alle tegenslag barstte ik dus bovendien van de dorst. Ik heb de fles meteen helemaal leeg gedronken. Overigens netjes van de Duitsers om hem hier een paar uurtjes te laten staan.

9616. up`n Höggel by Team GSMS