02-08-2004

Met Menno naar Texel en toen samen met Nynke en Merel naar Vlieland voor een paar interessante caches. Op de terugweg naar huis bij de dijk van Enkhuizen nog een cache opgepikt.

780. Checkpoint Charlie (rev1) by Goofy
Inderdaad veel muggen alhier. Gelukkig kreeg ik voorlichting van maatje 8BG die vertelde dat we alleen te maken hadden met mannetjesmuggen en die steken niet. Ze zijn wel met velen en als je door een zwerm loopt moet je niet fanatiek inademen, maar verder valt het dan mee.
Wat niet meeviel was het vinden van de cache, meer in het bijzonder wp1. Mijn kennis van meer dan achter het pijltje van mijn GPSr aanlopen is vrijwel nihil, zodat ik het maar met de hint moest doen. Natuurlijk kom je dan uit op een logische plek en daar kun je je het rambam zoeken, want Goofy zit altijd vol verrassingen. Met wat hulp van 8BG, die met hulp van Steensnoeper, die met hulp van Barny, die zeker ook met hulp maar ik weet niet van wie, het wp al eerder had gevonden, wist ik eindelijk in donker wp1 te vinden. Daarna was het niet moeilijk meer al moesten we wel wat luidruchtige jongelui wat in de gaten houden. Gelukkig hebben ze ons niet zien struinen in de stash area.
Goofy dank voor de cache, ofwel Thanks, Merci, Thanks, Iezwienietje.
Uit: TB

779. V.F.M.C. (Vlielands First Multi Cache) by Epril & Hawkeyes
Samen met 8BG, zus en haar kleindochter het avontuur aangegaan op Vlieland. Dat was een dagje hard doorwerken. Lees en huiver.
Om 04.50 opgestaan in Delft, 05.30 de auto gestart, 06.33 tussenstop Almere om 8BG op te pikken. Waarom zo vroeg? Er was een strak tijdschema. Mijn zus Nynke en haar kleindochter Merel (11 jaar) die op Texel verbleven gingen ook mee. Er vaart een bootje tussen Texel en Vlieland, vertrektijd vanaf Texel 10.20. Daartoe moest de boot van Den Helder - Texel van 08.30 worden gehaald. Dat lukte maar net door onderweg menigmaal flink over de maximumsnelheid te gaan. Koud aan boord vertrek. Opluchting. Mijn zwager reed ons naar de andere kant van Texel. Daar weer op de boot met 80 andere mensen. Op Vlieland 10 km met een soort vrachtauto/bus over stand en duinen tot het Posthuis en fietsen huren. Toen was het 11.30 en konden we eindelijk gaan cachen. Wel in het achterhoofd dat we om 17.15 weer bij het posthuis moesten zijn voor dezelfde weg terug. Opschieten dus, want er moesten heel wat bomen worden gespot. Ook trachtten we de 2 andere caches op Vlieland te graaien. Dat lukte maar half: alleen 'Zesentwintig' lukte.
Slim als we zijn probeerden we natuurlijk het wachtwoord te raden, zodat we sneller de cache zouden kunnen ophalen, maar dat viel tegen. Ook hadden we een noodscenario, waarin Merel een hoofdrol zou spelen. Als het niet lukte met het wachtwoord zou ze heel zielig en huilend proberen de mensen in het centrum waar de cache lag, te vermurwen. Gelukkig was het niet nodig. Links en rechts schoten we de bossen in om bomen te spotten, zodat we vrijwel heel Vlieland in alle pracht hebben kunen aanschouwen. Soms twijfel, dan weer zekerheid en langzaam kwam de oplossing nabij. Hoe dichter bij oost-Vlieland, hoe duidelijker het werd en uiteindelijk werd de noot gekraakt. Bij het centrum gingen net bijna een paar wadlooptochten van start, zodat het druk was aan de balie en wij - en dat is redelijk uniek - voor het graaien van een cache in de rij moesten staan. Merel mocht het verlossende woord spreken en er kon gelogd worden. Ik had voor alle 3 caches op Vlieland een TB meegenomen. Helaas werd de Vliehors niet gevonden en was het pillendoosje bij de andere te klein voor een TB. Daarom heb ik ze alle 3 maar in deze cache gestopt. Ook mijn prachtige pen als aandenken aan de Rotterdam marathon erin gestopt, zodat Merel iets kon graaien. De keuze viel op een zakje ballonnen die lastig opblaasbaar waren bleek later. Mijn ogen knalden bijna uit de kassen en mijn trommelvliezen stonden op barsten. Ik heb er 2 kunnen opblazen. Kortom je snapt wel, we hebben een uiterst plezierige dag gehad op Vlieland en haalden ruim de vrachtauto/bus bij het Posthuis voor de terugweg.
Dank voor deze (volgens mijn zus ook heel kindvriendelijke) cache.

778. Zesentwintig by Dick Stada
Terwijl we bezig waren met de Vlielandse multi-cache, kwamen we in de buurt van deze cache. De fietsen dus even neergelegd en even door de duinen geploegd zoals ik dat in vroeger tijden op Ameland veel heb gedaan. Na 300m was het 8BG die het potje ontwaardde. Hij trok eerst een verkeerde conclusie, maar zag daarna in dat ie de cache in handen had.
Dank voor de locatie van de cache.