24-05-2006

Happy-Boudewijn-Carrotte-cache-hunt-May-2006, day 6. Wandelen door Dordrecht.

2163. Over de brug komen by VictorviX
Happy-Boudewijn-Carrotte-cache-hunt-May-2006, day 6, 2 of 2, 19.30.
Halverwege de bruggetjeswandeling in Dordrecht begonnen de magen te knorren en toen een Chinees restaurant in zicht kwam, was de beslissing snel genomen. Boudewijn nam de Kong Po Kai met een kopje Chinese thee, ik ging voor de Mihoen Kanton Speciaal met daarbij een cola light. Flink versterkt konden wij verder met deel 2 van de wandeling. Als snel werden we aangesproken door een erg vriendelijke jongedame met een kapotte fiets die ons vroeg of de pont naar Papendrecht nog voer, maar gezien de (geen) haast die ze vertoonde was er meer aan de hand. Mijn advies om de fiets in de gracht te dumpen legde ze overigens naast zich neer, omdat ze het ding thuis wilde gebruiken als kapstok. Ze had ook al een autoband als fruitschaal. Nadat haar duidelijk was dat wij erg vriendelijke mensen zijn, maar niet genegen enige pecunia aan haar te spenderen, nam ze vriendelijk afscheid. Boudewijn heeft de rest van de wandeling zich voortdurend afgevraagd wat ze van ons wilde. Om zijn gevoelens te ontzien, heb ik hem uitgelegd dat ze het moeilijk had en het fijn had gevonden even met ons te babbelen. En zo huppelden wij van brug tot brug richting de cache. Wij scoorden paaltjes, lantaarnpalen, aanwijsbordjes, en wat al niet. Er waren enkele zeer fraaie bruggetjes. Ik vond het een leuke wandeling. Dank daarvoor.

2162. Hoffelijk Dordrecht by victorvix
Happy-Boudewijn-Carrotte-cache-hunt-May-2006, day 6, 1 of 2, 15.45.
Helaas hadden wij pech, want bij het eerste de beste hofje vertelde een oudere bewoonster ons, dat dit het mooiste hofje van Dordrecht was. En het was nog waar ook! Haar kleindochtertje wees ons nog even op de agentenkamer boven de poort. Ik was toch wel een domoor in haar ogen toen ik veronderstelde dat het misschien regentenkamer heette. Na wp4 heeft Boudewijn ons een extraatje bezorgd door verkeerde coords in te tikken waardoor wij 550 meter de verkeerde kant uitliepen en dat dus ook weer terug moesten lopen. Maar ik was niet boos, zelfs niet verdrietig. Gewoon het risico als je iemand anders laat navigeren, denk ik dan maar. Een hevige stortbui even later deerde ons overigens weinig omdat we bij een mooi hofje met daarin heel dikke bomen prima konden schuilen. Dat we onderweg nog diverse parkings hebben bezocht waarbij Boudewijn mij probeerde wijs te maken dat het hofjes waren, deerde mij ook niet. Je snapt het: ik vond het een prachtige wandeling door het centrum van Dordrecht. Dank daarvoor.