28-08-2007
Harderwijk en Zeewolde beide behoorlijk geïnventariseerd vandaag. Ook nog wat andere locaties bezocht.
3689. Rondje van de Zaak 2 by Vero24
Jammer dat men vergeten heeft het ijzeren kunstwerk te tectyleren. Het is nu helemaal verroest. Wat wil je ook in die vochtige Flevopolder? En dan staat ie ook nog midden op een rotonde, waar zeeën van verkeer langsrijden daarbij veel corroderende uitlaatgassen producerend. Ze hadden de pilaar beter van hout kunnen maken dus. Of van edelmetaal, want dat roest ook niet. Kortom, gemiste kansen.
Ik miste mijn kans niet en graaide de laatste micro voor vandaag. In een heerlijk avondzonnetje in het altijd zonovergoten Zeewolde. Dank daarvoor.
3688. Rondje van de Zaak 1 by Vero24
Dat de kunstenaar zich hier liet inspireren door salami, kan ik me voorstellen: ik ben zelf ook gek op die hartige lekkernij! Niets lekkerder dan een zacht bruin broodje met drie plakken goudsalami uit de kleinverpakking van de erlebnis-kruidenier. Toevallig had ik die broodje-salami-combinatie net achter de kiezen en met de fruitige nasmaak nog in de mond was het goed cache-graaien aldaar. Leuk plekje ook hier in dit parkje in het altijd zwoele Zeewolde. Dank daarvoor.
3687. Rondje van de Zaak 3 by Vero24
Mmmmmm, wat rook het daar lekker. Nee, niet bij het politiebureau waar ik mijn nieuwe bolide parkeerde, maar vlakbij de cache-plek. Geuren vanuit de keuken van het Chinese afhaalrestaurant hier bij de haven van het altijd zinderende Zeewolde. Toch was het er niet druk op het zonnige terras. Even overowgen om er te plaatsnemen, maar ja wat moest ik dan met mijn ingeslagen verse broodjes en pakje goudsalami?
Overigens zal volgens mijn inschatting de micro hier op deze wijze niet lang blijven zitten. Als het een week duurt vind ik het al lang. Mijn advies dus: bedenk een veiliger plekje. Toch dank natuurlijk voor deze.
3686. Rondje van de Zaak 4 by Vero24
Terwijl een man met ontbloot bovenlijf lekker in het zonnetje op het bankje zat een boek te lezen, zijn hondje wat ronddrentelde en vooral veel belangstelling had voor het paaltje nabij de cache-plek, moest ik mijn trucdoos openen om de micro te graaien. Ik veinsde dus veel belangstelling voor het kunstwerk, keek veel en aandachtig over het grote water, had belangstelling voor alle andere objecten aldaar waaronder genoemd paaltje en noteerde zogenaamd alles in mijn pocket pc. De halfblote man vond het na een poosje wel prima en verdiepte zich totaal in zijn boek. Het hondje ging een eindje verderop liggen maffen en eindelijk kon ik mijn slag slaan. En dat kun je mij zo langzamerhand wel toevertrouwen.
Inderdaad prachtige plek hier. Dank daarvoor.
3685. Kijk op de Dijk by GerardM86
Grappig bouwwerkje daar op de Knardijk in de polder. Je hebt er een fraai overzicht. Je zou bijna denken dat het een militair object is om de omgeving te beheersen. Dat is het natuurlijk niet. Het is een architectonisch geschenk, lees ik ion de beschrijving. De vorm is echter een pentagon. Waar doet mij dat nou aan denken?
Ik heb er een tijdje met genoegen verwijld. Dank daarvoor.
3684. westeindse heide cache by de woudlopertjes
7 kilometer wandelen. Dat is een hele uitdaging voor mij tegenwoordig. De plantaris fascia van mijn rechtervoet speelt mij parten. Toch. Mooi weer. Mooi gebied. De uitdaging aangegaan. Heerlijk gewandeld als vanouds. Slechts één wp en slechts één berekening, zodat je je bijna helemaal kunt richten op wat je ziet, ruikt, hoort en voelt. Geen mens gezien onderweg, ook geen dier, vogeltjes uitgezonderd. En kevers. Heel wat van die zwarte scharrelaars ontweken.
De heide bloeide volop met die typisch paarse kleur. De fraai verborgen cache lag er prima bij. Iets andere terugweg kunnen kiezen. Enige genoeglijke uurtjes beleefd. Dank daarvoor.
3683. Parallel Cache by GerardM86
Tsja, de titel suggereert al iets. Gelukkig ben ik geen rauwdouwer en blijf altijd keurig op de paadjes. En die voeren je probleemloos naar de berekende cache-plek. De GPSr van de cache-legger bleek hier meer overeen te komen met die van mij dan tijdens zijn rondje door Harderwijk. De afwijking bleek slechts 9 meter.
Overigens een potje vol met coins en TB’s. In mijn bescheidenheid daar slechts één coin uit gehaald. Dank daarvoor, En daarna parallel terug naar mijn bolide.
3682. Rumelshof #1 by Team Rumelshof
Helemaal versterkt door een stevige broodmaaltijd was ik klaar voor deze uitdaging in het altijd huiselijke Hierden. Vijf aanwijzingen en dan een cache graaien. Het begon al goed. Terwijl een van het fietsen uitrustend echtpaar op enkele meters van het wp wantrouwend mijn gedrag beschouwden, vond ik niets dat op een aanwijzing leek. Ik wist ook niet wat ik zocht. Ben overal in en op gekropen. Vergeefs. Dan maar naar wp2. Daar lagen zomaar 2 aanwijzingen en hoefde ik niet naar wp3. Ook wp4 en wp5 waren geen probleem. Toen maar met één ontbrekende aanwijzing aan de slag. Gewoon een kwestie van proberen. Mijn intuïtie faalde. In eerste instantie ging ik in de verkeerde richting, hoewel het daar wel mooi was en ik door vele paarden werd begroet. Maar geen cache. Toen de andere richting en daar werd ik verblijd met een wel heel fraai verborgen cache. Dank daarvoor.
3681. Rumelshof #2 by Team Rumelshof
Even op het vouwfietsje gestapt om dit klusje te klaren. Gestart op de parkeerplaats van Hulshorst. In tergend langzaam tempo over het verharde paadje gefietst. Waarom zo traag? Ach, middagdipje na om 4 uur te zijn opgestaan en een beetje hongerklop. Ter plekke op een bankje zitten bijkomen en toen terug. Meteen wat broodjes gegeten en toen ging het wel weer. Klaar voor Rumelshof #1.
BVDLC
3680. GerardM86's Eindcache: Tocht door de woonwijk by GerardM86
Gelukkig maar dat ik goed had opgelet tijdens het vinden van de 5 micro-caches. Waarop dan? De afwijking van mijn GPSr ter plekke. Dat scheelde meestal dik 20 meter in zuidelijke richting. Toen de eindcache niet bleek te liggen op de berekende plek, ben ik dus 20 meter in zuidelijke richting gegaan aan de overkant van de weg en inderdaad daar lag de cache wel. Tot mijn verrassing bleek ik de tweede vinder te zijn.
Daarvoor had ik het wijkje in het altijd harmonische Harderwijk doorkruist en allerlei typische woonwijktaferelen waargenomen, zoals een argwanende man die zijn straatje aanveegde vlakbij de vraag over het groende afdakje, drukte aan het begin van mensen die een of andere klusje wilden doen, hoffelijke mensen bij een dito hofje en kinderen die blijkbaar nog niet naar school hoefden.
BVDLC
3679. GerardM86's Micro Cache #4 by GerardM86
Mooi plekje! Kletsnatte bank. Dat zit niet lekker. Dus staand moeten loggen. Goede hint. Dank daarvoor.
3678. GerardM86's Micro Cache #1 by GerardM86
Weliswaar uit het zicht van de buurt, maar toch. Heeft het altijd hartelijke Harderwijk geen betere plekjes? Het is maar een vraag. Toch bedankt natuurlijk.
3677. GerardM86's Micro Cache #5 by GerardM86
Helaas vind ik dit geen goede plek. Je weet wel, sommige mensen hebben honden en die honden moeten regelmatig wat kwijt en waar doen ze dat graag? Juist! Mijn advies dus: zoek een beter plekje. Toch bedankt natuurlijk.
3676. GerardM86's Micro Cache #3 by GerardM86
Dankzij de duidelijke hint gevonden. Maar wel de behoorlijke afwijking in mijn (eigen) geheugen opgeslagen. Ligt de micro hier nog lang? Twijfelachtig. Toch bedankt natuurlijk.
3675. GerardM86's Micro Cache #2 by GerardM86
Indrukwekkend. Maar wel van vroeger. De bouwers van het geval hebben nooit kunnen bevroeden dat hun schepping ooit zou worden gebruikt als prullenbak. Ook vond ik er een micro en dat was natuurlijk geen prul. Dank daarvoor.
3674. ONDERWEG by Boekies Sr.
Heel vroeg in de ochtend een parkje in het altijd hartverwarmende Harderwijk binnengegaan. Onderweg nog een vraag bij nummer 3 geprobeerd te beantwoorden die erg leek op een vraag uit de Japanse Zencultuur die leerlingen moeten beantwoorden in hun opstoot naar het meesterschap: “Hoe klinkt het geluid van één klappende hand?” Gek genoeg gaat het bij Zen niet om het onmogelijke antwoord, maar om iets anders. Als leerling moet je daar achterkomen.
Hier was het antwoord wel duidelijk en zo kon er op zoek gegaan worden naar een fraai verborgen cache. Maar dat was pas helder toen de buit binnen handbereik was. Verlegenheid is mijn grootste deugd met daaraan gekoppeld altijd groot respect voor andermans spullen en flink wat schroom moest worden overwonnen om uiteindelijk onverbiddelijk toe te slaan. Toch wel mooi verstopt natuurlijk. Dank daarvoor.