02-05-2006
Sightseeing in Roosendaal afgemaakt, het bos in voor wat rust. Daarna humor in Oudenbosch en schapekoppen in Dord.
2033. Sheep Head 5 by jarga
Het gaat hard ineens met de schapekoppen. Terugkomend van een dagje cachen in Brabant even een zijsprongetje gemaakt in Dordrecht. Eindelijk gezien waar de FC zijn thuishonk heeft. Leuk rondje gewandeld en de cache gevonden op de aangegeven plek, zie ik nu net thuis, want ik had geen spoilerfoto’s bij me. Is ook niet echt nodig. Op een haar na het ere-podium gemist. De nog resterende schapekoppen heb ik bewaard voor een ander keertje. Bedankt voor deze.
2032. What's in the name? by Team Groene Woud
Ja, leuk die naam. Trouwens per ongeluk de cache gevonden. Doordat ik vergat A-1 te doen – en dus gewoon A nam – kwam ik maar niet op de stash area. Een stel hangouderen gevraagd en die hadden wel humor (vonden ze zelf). Op mijn vraag hoe ik daar – 60 meter naar het oosten wijzend – moest komen, was het antwoord: “Vliegen”. Teleurgesteld ergens gaan zitten, en toen… zoals reeds gezegd.
Overigens een behoorlijk déjà vu, deze cache. Omdat ik 2x flink wat tijd in ‘Rome’ heb gestoken en ook alle andere caches hier al in de pocket heb, ken ik Oudenbosch alsof ik er altijd heb gewoond. Na afloop een stevige patat gehaald in de plaatselijke snackbar, waar ik reeds werd begroet met: “Ha Carrotte”, maar misschien heb ik het verkeerd verstaan. Ik heb geantwoord: “Houd oe”. Altijd goed in Brabant.
BVDLC
2031. Arakan by Team KarNie
Nadat ik het restant van de Rondjes Roosendaal had afgewerkt, trok het prachtige weer mij als het ware boswaarts. Gelukkig had Team KarNie ook daar een cache neergelegd en die ben ik gaan zoeken. Na een heerlijke sloom gelopen wandeling kon ik die cache echter niet vinden. Ik zat in het goede bosje. Dat kon ik zien aan de heftige priksporen, zelfs op plekken waar een cache absoluut niet kan liggen. Een duidelijke hint zou volgens mij kunnen bevorderen dat geocachers die per se de cache willen vinden, zodoende de natuur kunnen ontzien. Voor mij kwam die hint van het hulplijntje dat ik belde. Lion King wist exact aan te geven waar de cache lag. Wel mooi gedaan natuurlijk van de cache-leggers. Ook de aangebrachte aluminium plaatjes onderweg maken de wandeling tot een puur genoegen. Dank daarvoor.
2030. Rondje Roosendaal 10 - eindcache by Team KarNie
Zo, Roosendaal heb ik voorlopig wel even gezien. Om ongeveer 13.00 was de klus geklaard en kon ik de stad vaarwel zeggen. Ik ken nu alle ins en outs van deze Brabantse plaats van haver tot gort. Ik zal nooit meer gewoon erlangs kunnen rijden zonder te denken: “Ohja, dat is … en dat is … etc. Ik wil niet spoilen, maar de mensen die het tiental rondjes voltooid hebben, zullen mij wel begrijpen, denk ik. De cache-leggers zullen er bereveel werk van hebben gehad met het bedenken, het verkennen, alles kloppend zien te krijgen, de caches te plaatsen en alles wat daar bij komt kijken. Bij deze mijn dank daarvoor.
2029. Rondje Roosendaal 9 - Van raadsrots tot jamboree by Team KarNie
De rondjes 8 en 9 gecombineerd. Dat was flink wat door de stad rijden om 9 wp’s te bezoeken en dan de gegevens ervan te noteren. Met het scoutisme heb ik niet veel. In mijn jeugd heb ik alleen gevoetbald en dat wereldje was compleet anders dan het padvinderwereldje. De twee kwamen nooit tezamen. In mijn beleving konden die padvinders gewoon niet voetballen. Wat zij dachten over voetballers, heb ik nooit geweten.
De clubhuizen van een afstandje bekeken en dat was het dan.
BVDLC
2028. Rondje Roosendaal 8 - Zorgen voor elkaar by Team KarNie
De rondjes 8 en 9 gecombineerd. Dat was flink wat door de stad rijden om 9 wp’s te bezoeken en dan de gegevens ervan te noteren. Bij één zorginstelling ben ik naar binnen gegaan, omdat ik geen idee had hoe de naam ervan vroeger was. De mevrouw aan de balie was heel vriendelijk, maar had het heel druk met telefoneren, en zo kwam ik fragmentarisch aan de weet waarvoor ik kwam. Omdat ik de tekst niet goed begreep, dacht ik dat de 1e, 3e en 7e letter dezelfde moesten zijn, en twijfelde ik dus aan wat zij vertelde. Toen ik uiteindelijk door had, dat het een kwestie was van optellen, klaarde de lucht en werden we weer blij. Ik heb haar uit dankbaarheid hartstochtelijk omhelsd en gekust, maar toen ging de telefoon weer en ben ik verder gegaan.
Vlakbij de stash area was een man bezig zijn straatje te reinigen met een hogedrukspuit. Blijkbaar een lastig karweitje, want hij heeft niet naar me gekeken, sterker nog, mij helemaal niet gezien. Ik kon dus rustig mijn gang gaan en daar houd ik wel van.
BVDLC