29-06-2006

Behalve een uiterst inspannende Bedevaart samen met Loze Jorry nog veel meer spannende avonturen in Brabant.

2292. Buitensporig by PA3FUS & Ciara33
De titel van de cache klopt aardig. Alleen al om er te komen vanaf Gemert was een drama. Loze Jorry en ik vertrouwden op TomTom. Een uur rondgereden om de ongeveer 20km naar Uden af te leggen. Dat zo’n cache als deze zo’n invloed kan hebben! Waren we maar met het openbaar vervoer gegaan. De trein of zo. Ter plekke dachten we zonder GPSr het microotje te kunnen lichten. Na lange vergeefse tijd zoeken het apparaat toch maar uit de auto gehaald en toen bleek dat we flink eindje verderop moesten zoeken. Dat lukte overigens snel. Dank daarvoor.

2291. Cerberus by stan_mens
Hoewel Loze Jorry hevig ontkende dat ie al op de juiste plek had gekeken zonder de micro te ontdekken, vond ie het toch niet vreemd, dat ik de micro er wel spotte. Een leuk kort wandelingetje in Gemert ging er aan vooraf. Dank daarvoor.

2290. Het Verliefd Laantje by the Mailers
Het zal zo langzamerhand wel bekend zijn dat Loze Jorry en ik met ons hoofd in de wolken lopen tijdens het geocachen. Dat leidt vaak tot omwegen, op verkeerde plekken zoeken, wp’s overslaan en meer van die leuke dingen. De gevoelens die het geocachen bij ons teweeg brengt, zouden dus prachtig kunnen worden gekanaliseerd door een cache met een titel als deze en dan ook nog nabij de schone plaats Laarbeek. Het begon allemaal uitstekend. De auto werd namelijk op een mooi plekje in de schaduw geparkeerd. Daarna stagneerde de hunt. Op wp1 ons het rambam gezocht, maar geen canister en dat terwijl onze neuzen helemaal niet lang zijn. Een gynaecoloog zou trots zijn geweest op onze wijze van zoeken, maar helaas geen resultaat. Toen hebben we truc 11 uit de doos gehaald en gewoon op zoek gegaan naar wp2. Een hondenuitlater geraadpleegd en die had wel een goed idee, dat later bleek te kloppen. Zo heerlijk langs de golfbaan gewandeld waarbij Loze Jorry het natuurlijk niet kon laten luid commentaar te geven op de verrichtingen van de met het kinderspelletje bezig zijnde talrijke mooi-weer-balletje-meppers. Aldus vele verdwaasde blikken in onze richting. Maar daar ben ik aan gewend. Na veel gewandel op naar de cache alwaar Loze Jorry mij met mijn korte mouwen door de 2 meter hoge brandnetels door liet emmeren om de cache te graaien. Na afloop was ie wel bereid met zijn lange mouwen de cache terug te plaatsen. De jeuk had mij toen al flink bij de armen. Maar dat deert niet, want zoals bekend: liefde maakt blind, of in dit geval ongevoelig of zo. Dank voor de plezierige cache.

2289. DE MOLEN by VETSNL
Een leuke cache op een steenworp afstand van een mooie molen nabij Milheeze. Ik weet niet wie die steen heeft geworpen, maar de cache-legger heeft er handig gebruik van gemaakt. Dat vond Loze Jorry ook. Dank daarvoor.

2288. Millenniumbug by MADpalace
Al eerder met Boudewijn in de buurt van Budel geweest om deze cache te graaien, maar vergeefs. Nu bleek waarom: coords klopten niet. Loze Jorry wees mij erop dat ik een foutje had gemaakt in de minuten van de N-coord. En dat terwijl ik het goede antwoord uit mijn hoofd weet. Onbegrijpelijk zo’n fout. Gebeurt me anders zelden, hum. Maar gezien de naam van de cache toch niet zo gek. Met het goede antwoord was het graaien zo gepiept. Dank daarvoor. 

2287. Bedevaartcache by Orde der Schijnheiligen
Loze Jorry: “Heb ik dat."
Carrotte: “Wat is er loos, Jorry?”
Loze Jorry: “Kramp. Kijk hier. In mijn linkerbil."
Carrotte: “Tsja, dat ziet er beroerd uit, Jorry. Hoever zijn we nu? Ik krijg dorst. We hadden een masseur mee moeten nemen. Een goede voorbereiding is het halve werk. Gaat het alweer, Jorry?”
Loze Jorry: “Nee, mijn andere bil speelt nu ook op.”
Carrotte: “Zal ik er wat koud water op gieten, Jorry? Doen ze bij het voetballen ook altijd. Daarna lopen die kerels harder dan ooit."
Loze Jorry: “Ja lopen, maar wij kruipen. Dat is toch anders. Even stoppen."
Carrotte: “Niks dervan. Ik heb zere knieën en een doorgezakte plantaris fascia, maar hoor je mij klagen? Echte geocachers gaan door. No matter what. Hoever zijn we nou?, vroeg ik."
Loze Jorry: “Misschien als ik wat drink, gaat het beter. Jij hebt toch ook dorst? Even pauzeren. Ik moet trouwens ook plassen."
Carrotte: “Gewoon je linkerbeen zijwaarts, net als de honden. Doe ik ook. Een vlag zetten, heet dat. Maar vooruit, even een korte drinkpauze. Dat zal misschien goed doen. Voor de derde keer: Hoever zijn we nu?”
Loze Jorry: “Hèhè, dat smaakt goed. Even mijn tracklog bekijken. We hebben al zeker 65 meter gedaan. In dit tempo kunnen we de tocht makkelijk in 14 dagen doen. Regelmatig pauze, goed drinken, ontspannen."
Carrotte: “Ik wil morgen de kwart-finales kijken, Jorry. Dus het tempo moet omhoog. Vooral Duitsland-Argentinië lijkt me een klapper en die wedstrijd begint om 5 uur. Misschien hoeven we niet het hele parcours te kruipen. Zo nu en dan een stuk gewoon wandelen. Is dat een idee?”
Loze Jorry: “Ik ben voor. Misschien alleen wat kruipen vlakbij de wp’s. En flink bidden. Dat is toch ook goed?"
Carrotte: “Ja, als je het tenminste meent. Eigenlijk hebben we wel genoeg gekropen, vind ik. Laten we de rest gewoon wandelen. Als we flink doorstappen, kunnen we nog wat raapcaches pakken vandaag. Jij had toch nog wat puzzeltjes opgelost?”

En zo geschiedde.
Dank voor de prachtige cache.
In: TB

2286. Mesopotamië by Semiorka
Zowel Loze Jorry als ik hadden een onbestemd gevoel over de oplossing van de puzzel die we beide onafhankelijk van elkaar hadden uitgevoerd. Toch ter plekke kijken en inderdaad, de berekende plek sloeg nergens op. Echter bleek daarna, dat 1 + 1 bij het geocachen meer is dan 2. Onze denkvermogens gekoppeld en via briljante brainwaves, vooral van Loze Jorry, werd feiloos een cache-locatie gecalculeerd, die tot op de millimeter bleek te kloppen. Uiteraard liep Loze Jorry de cache daarna glad voorbij, maar dat deed niets af aan zijn gigantische bijdrage aan de oplossing van dit tweestromenland-vraagstuk. Als beloning mocht ie de cache terugplaatsen.
BVDLC