23-09-2004
Naar Den Haag voor een korte en heel lange tocht. Die laatste was een juweel en ik was de eerste die hem vond.
939. Kilometervreter by Ralph
Gevonden in Hiking the Hague #1 – Coastal na een flinke inspanning waarbij heel wat kilometertjes gevreten zijn.
938. Hiking the Hague #1 – Coastal by Azimuth! and pyne
Wat een tocht! Wat een afwisseling! Wat een harde wind! Wat een wp’s! Wat had ik toch in mijn hoofd gehaald? Vanmorgen met droog weer uit Delft vertrokken en precies bij de start begon het te regenen en het zag er niet naar uit, dat het snel zou ophouden. Toen maar troost gezocht en gevonden bij Euterpe en terug naar huis. Kijk ik ’s middags uit het raam en zie ik de zon! Zal ik wel, zal ik niet? Besloten ervoor te gaan en om 15.00 uur aan de start met vouwfiets, want daarzonder kan ik het wel schudden met mijn gevoelige plantaris fascia. Het begin van de tocht verliep chaotisch, ondanks het feit, dat de cache-leggers hun best hebben gedaan mij goed te begeleiden via wp’s en tussenwp’s. Het heeft te maken met de route-functie op mijn SporTrakPro. Terwijl ik dacht op zoek te zijn naar wp3, stond die eigenwijze GPSr al te zoeken naar wp5. Daarop de route-functie maar uitgeschakeld en handmatig na elk wp de volgende ingesteld. Natuurlijk hoefde ik geen coords in te voeren, want die had ik keurig gedownload en dat scheelt bij 36 wp’s en 12 tussenwp’s!
Dan de opzet van de tocht. Dat is een goede manier om je scherp te houden. Als je namelijk één keertje niet goed oplet, ben je de pineut. Dus dat betekende sowieso bij elk wp goed opletten, maar bij sommige wp’s hele borden met info lezen om zeker te zijn niets te missen. Elke keer opluchting als een aanwijzing werd gevonden, maar ook elke keer twijfel totdat de volgende werd ontdekt. Ook een vleugje humor ontbrak niet en daar houd ik wel van. Waar ik niet van hield was het worden gezandstraald bij de zee, het geploeter met de fiets over het strand met daarop nog een flinke regenbui terwijl ik niet kon schuilen. Even later kwam gelukkig de zon weer om mij samen met de harde wind weer te drogen.
Dit ritueel herhaalde zich ergens in de stad, waar ik wel kon schuilen onder de kap van een modewinkeltje met 3 dames bedienend personeel en geen klanten. Even rustig een kwartiertje gewacht en toen werd het weer droog en kon ik verder naar het zoveelste wp.
Ging er dan niks echt mis? Natuurlijk wel! Na dik drie uren ploeteren, bleek de cache niet op de berekende plaats te liggen. Dat was flink balen na al die inspanningen. Mijn hersens waren ook al niet meer zo fris, maar ik kon mij toch herinneren waar het misschien mis was gegaan. Zonder te spoilen, kan ik zeggen: bij het aantal geheel gevulde vierkanten. Daar had ik anders geteld dan de cache-leggers. Maar ja, je weet het: je kan hoog of laag springen, de cache-leggers hebben gelijk. Heb verschillende andere aantallen moeten proberen in de formule alvorens ik met trillende handen (van vermoeidheid en spanning) het logboek opende om te constateren, dat het ONTZETTEND MAAGDELIJK was. Jonge jonge, wat voelde dat goed! Dan weet je: daar doe ik het voor… Wat een hobby!
En wat een werk hebben de cache-leggers gehad om dit hele traject samen te stellen. Omdat ik ze reeds aardig ken, weet ik dat wp’s bij hen altijd keurig kloppen en daar heb je als cacher, zeker met zoveel wp’s, heel veel steun aan. Ook ben ik langs vele bijzondere plekjes gekomen, hoewel ik op vele plekken een behoorlijk déjà vu gevoel had. Als ik nog aan die tocht naar Harbor Head denk… de hele haven van Scheveningen gezien. Gelukkig hoefde ik nu niet op de strekdam. Het leek me behoorlijk gevaarlijk met die harde wind.
Kortom Azimuth! and pyne, heel veel dank voor deze mooie cache en wacht nog maar even met #2.
TB swap en Hitchhiker Kilometervreter meegenomen.
937. Euterpe 2004 by Quaerens Een troostprijs voor mij. Met droog weer uit Delft vertrokken om de nieuwe gigawandeling Coastel te ondernemen. Precies bij de start regen en daar houdt een mooi-weer-cacher niet van. Gelukkig lag deze niet ver weg.
Dank daarvoor.