16-09-2006

Met Biertje langs een keersluis, een scouting gebouw, een sprookjesbos, een mooi ven, een speeltuin, een hopeloze eik en een bushalte.

2579. Volgende halte uitstappen by Knight of Ni
Lastige cache voor mij, omdat ik zelden gebruik maak van het openbaar vervoer. Mijn maatje voor vandaag, Biertje dus, heeft heel wat minder moeite met tijdschema’s, buslijnen e.d. In een handomdraai had hij dus bepaald waarheen wij ons moesten begeven om een bushalte te peilen. Dat bleek in de buurt van de schone plaats Dongen te zijn, maar vanwege het late uur weet ik dat niet precies meer, dus het kan ook Gilze, Rijen of De Moer zijn geweest. Resoluut nam Biertje plaats naast de bushalte. Voor de dienstdoende buschauffeur dus reden om de bus te stoppen. Tot mijn verbazing stapte Biertje in, blijkbaar met de bedoeling de volgende halte weer uit te stappen. Nou ja, als ie dat per se wilde, vooruit dan maar. Ik ben er met de auto achteraan gereden en warempel, bij de volgende halte kwam ie er weer uit. En had niet eens hoeven betalen! Ik zal hier maar niet vertellen waarom. Wel kan ik zeggen, dat het absoluut niks met drankmisbruik heeft te maken! Vanaf hier was het vinden van de cache een koud kunstje. Even peilen en hup, daar lag ie. Dank daarvoor. 

2578. Nog ff verder puzzelen... by Patje
Het is nauwelijks te beschrijven hoeveel leed deze cache mij heeft bezorgd. Voor mijn gevoel al in de vorige eeuw ermee gestart. Uren vergeefs gezocht. In alle standen staan huilen. Rondgestruind met steeds slapper wordende knieën en in de verte het Efteling-gejoel. Zelfs telefonische hulp van Pentagram hielp niet. Uitgeput en totaal gedesillusioneerd deze cache daarom verwezen naar mijn frustie-lijst. Niet van plan mij ooit hier weer te wagen. Totdat…
Ik een onweerstaanbaar aanbod kreeg van een pre-kilocacher genaamd Biertje. Een cacher die mij reeds eerder had verlost van pijnlijke herinneringen. Hij bood belangeloos hulp aan. Geen seconde getwijfeld en samen met nieuwe frisse moed naar de stash area. Na een uur zoeken was de nieuwe moed al niet meer zo fris. Na nog een uur zoeken kwamen oude pijnlijke herinneringen terug. Toen maar aan het bellen om hulp. Uiteindelijk vonden we Purk. Onze verlosser. Hij beschreef de spoilerfoto die wij niet bij ons hadden. Aha, bij een eik dus. Alle eiken op de voetbalveldgrote stash area nauwkeurig onderzocht. Geen cache. Na een derde uur zoeken als een zak doorgedraaide aardappelen terug naar de auto. Onze batterijen waren meer dan leeg. We durfden elkaar zelfs niet meer aankijken. Besloten werd ergens een kindercache te gaan doen om onze batterijen weer wat op te laden.
Je snapt wel, dat zelfs dat niet lukte. Gelukkig was Purk in de buurt die ons meenam naar zijn huis. Terwijl hij via spannende verhalen ons moreel opkrikte, zorgde zijn sympathieke echtgenote via het verstrekken van versterkende drankjes dat wij ons steeds beter gingen voelen. Toen Purk bovendien met de ons ontbrekende spoilerfoto kwam, durfden wij het weer aan. De familie Purk uitvoerig bedankt en voor de laatste keer naar de verfoeide stash area.
Geloof het of niet. Met de foto in de hand liepen wij linia recta naar de gewraakte boom – geen eik dus! – In 22.4 seconden de kist in handen. We konden het nauwelijks geloven. Biertje werkte van vreugde een hele liter meegebracht bier naar binnen, ook in 22.4 seconden, handgeklokt. Ik heb gedanst en veel “hoera!” geroepen. De terugreis naar het westen des lands werd een ware triomftocht. Tenminste voor mij. Biertje heeft er niet veel van gemerkt, totdat ie ontwaakte bij de vangrail in Leidschendam, ons vaste in- en uitstappunt.
Ondanks alles, Patje bedankt voor de puzzel en bijbehorende ellende.

 2577. speeltuin by purk
De start was veelbelovend. Terwijl Biertje wat verdwaasd rondliep, vond ik de aanwijzing vrij snel. Dat hadden we nodig, want we hadden net een ontluisterende ervaring gehad bij een andere cache. Maar nu waren in de schone plaats Udenhout en het geluk lachte ons toe. Ook de volgende aanwijzingen gingen vlot. Natuurlijk moesten wij zo nu en dan wat kindertjes hardhandig verwijderen om het zoeken te vergemakkelijken, maar dat deden wij op routine. Helaas… bij de stash area ging het mis. Eerst de boze buurman. Nou ja, boos. Hij was niet blij. Dat plots een paar louche uitziende mannen bij zijn tuintje opdoken. Wij hadden wel het een en ander uit leggen en dat werd geslikt. Hij ging zijn hondje uitlaten en verdween uit beeld. Wij verder zoeken. Vooral Biertje toonde tomeloze energie met schroevendraaier in de hand. Maar… daar kwam de buurvrouw. Ook niet boos, maar wel nieuwsgierig. Net haar man alles uitgelegd, maar het hele verhaal moest nogmaals. Dat deed ik om zodoende de enthousiast doorzoekende Biertje niet te storen. Ook zij was tevreden met de uitleg, maar dat leverde geen cache op. Dus Purk zelf gebeld. Tot onze verrassing stond die 5 minuten later bij ons en ging helpen zoeken. In een paar seconden toverde hij de cache tevoorschijn. Grote klasse! Konden wij eindelijk loggen. We werden zelfs uitgenodigd nog even bij hem thuis te komen. Daar hebben wij een flink gat geslagen in de drankvoorraad ons aangereikt door zijn sympathieke echtgenote. Dat gaf mij vooral nieuwe moed om nog een laatste slag te slaan ergens bij de Efteling. Voor Biertje gaf het ook nieuwe moed, maar bleek later, vooral slaap.
Dank voor de cache, voor de hulp en natuurlijk voor de koninklijke ontvangst.

2576. Huis ter Heide (Midden-Brabant) by Ringeling
Tegen het middaguur wandelden Biertje en ik langs een mooi ven in de buurt van de schone plaatsen De Moer en Loon op Zand. Een soepel verlopende cache-tocht waarbij we nog geen idee hadden, dat cache-tochten op deze schitterende dag ook heel anders kunnen verlopen. Het heeft wel wat, probleemloos lekker doorwandelen en op het berekende punt een mooi verstopte cache aantreffen. Genieten was dus bij deze cache het motto. En dat hebben we volop gedaan. Dank daarvoor.

2575. Sprookjesbos by patje
Een jaartje geleden was ik ook hier in het sprookjesbos vlakbij de Efteling in Kaatsheuvel. Helaas kon ik toen de eerste bosbewoner niet vinden ondanks een uur verwoed zoeken. Intussen staat er een spoilerfoto bij de beschrijving, maar die hadden we niet bij ons. Dit ondanks de perfecte voorbereiding van Biertje die mij had aangeboden mij van enige frustraties af te helpen vandaag. Optimistisch wandelden wij naar het eerste punt en warempel binnen de minuut arresteerde ik de eerste bewoner. Ik heb hem even heftig toegesproken, waarom ie de eerste keer zo halsstarrig uit beeld bleef. Grijnzend heeft ie beterschap beloofd. Onder de indruk van mijn woorden, nam ie snel contact op met de overige bosbewoners om het ons niet moeilijk te maken vandaag. En dat hebben ze inderdaad niet gedaan. De een na de ander werd uit zijn schuilplaats getrokken en gefouilleerd op aanwijzingen. Overigens alleen door mij, want Biertje spaarde zijn energie voor later en dat was heel verstandig. Nadat ik ook de cache had gegraaid, kon ik deze van mijn frustie-lijst verwijderen en met plezier op een mooie cache-tocht terugkijken. Dank daarvoor.

2574. MBG2006001 by Peter en Angela/TeamDeDoper/Team van ons
Flink hulp gehad van de scouts bij het vinden van de cache. Via “warm” en “koud” was de box snel gelokaliseerd. Daarvoor hadden Biertje en ik in de vroege ochtend de zuidkant van Waalwijk verkend op zoek naar aanwijzingen. Waalwijk was overigens in diepe rust die waarschijnlijk was veroorzaakt door het uitslapen na het feest dat ontstond na de rammelende en onterechte 1-0 overwinning van RKC op het arme ADO Den Haag afgelopen vrijdagavond. Maar zeker wisten wij dat niet natuurlijk. De scouts zaten er uitgeslapen bij. Dus mijn conclusie is, dat die zich niet bemoeien met voetbal.
BVDLC

2573. Keersluis Schipdiep by Knight of Ni
Waspik heeft het! Een keersluis dus. Dat konden Biertje en ik zelf constateren op deze vroege zaterdagochtend, terwijl het zonnetje al vrolijk scheen op het Oude Maasje. Het was Biertje die met zijn scherpe blik de cache ontwaarde. Zo begon deze voor ons bijzondere dag met een cache van de Knight of Ni en we zouden ook eindigen met een cache van zijn handen. Dank daarvoor.