11 D-Ochtrup

11-08-2010

Eerste dag in Duitsland die voerde naar het stadje Ochtrup waar behoorlijk wat caches werden gevonden. Daarna door naar Borghorst en met een boogje terug naar het hotel in Ohne. Zes keer misgetast vandaag. Daar tegenover vijf keer raak waar vorige keer niets werd gevonden.

Hooglichten van cache-dag 11 augustus 2010

9568 Voor relatief veel caches moet ik een keer terugkomen om ze te vinden. Vandaag vond ik er liefst vijf op die manier! Waarom vond ik die dan niet de eerste keer? Dat is één van de raadselen van het geocachen. Je zoekt je een uur lang een breuk en vindt niets. Je komt een maandje later terug op dezelfde locatie om het nogmaals te proberen en binnen 1 minuut is het raak. Dat is me al vaak overkomen.

Met dit gegeven in het achterhoofd heb ik een truc bedacht die soms werkt. Zoals vandaag bij voorbeeld toen ik in eerste instantie de cache op een oud spoorwegtraject niet kon vinden. Gewoon even een eindje weggaan en opnieuw de stash area betreden alsof je er voor de eerste keer komt. Nadat ik dit 10x vergeefs had geprobeerd, keek ik de 11^e keer eens een eind verderop aan de andere kant van het pad. Je raadt het al: raak! Maar wel 22 meter afwijking. Niet helemaal een goede voorbeeld, maar de strekking moge duidelijk zijn.

De dag begon overigens slecht: regen. De pest voor het geocachen. Het kwam gelukkig niet met bakken, maar toch. Dus bij de eerste caches met de paraplu op mijn worteltekening geplaatst. Allengs werd het droger en begon zelfs de zon door te komen. Ik bevond mij toen in Ochtrup, een plaats met tamelijk veel grote oude statige gebouwen die niet goed onderhouden zijn en het beste maar kunnen worden afgebroken. Gelukkig lagen er ook flink wat caches.

9587N Als laatste cache van de dag had ik er eentje bewaard vlakbij mijn hotel in Ohne. Net was ik bezig de blokhut te onderzoeken waarbij ik mij uitrekte naar het plafond staande op een der houten banken, of een barse Duitser kwam aangefietst en wilde weten wat ik daar deed. Vriendelijk als ik ben, heb ik eerst geëist dat ie zijn toon matigde, wat met zichtbare tegenzin gebeurde, maar toch. Toen mocht ie mij vertellen waarom hij dat wilde weten. Hij beheerde met anderen de blokhut en hield toezicht, omdat er nogal eens wat vernield werd. Zo waren bij voorbeeld de complete dakgoten verdwenen.

Pas toen werd het tijd hem mijn doel van het bezoek uit te leggen en daar had ie geen bezwaar tegen. Sterker nog, hij hielp even mee met zoeken en ontdekte daarbij een paar bierdoppen in een kier. Dat was de cache dus niet. In de wetenschap dat ik niet zijn kostbare blokhutje zou afbreken nam hij daarna vriendelijk afscheid en fietste heen. Helaas vond ik de cache niet, hoewel ik vrij lang bezig ben geweest in allerlei hoeken en gaten te voelen, waarbij ik een hoog spinnengehalte kon constateren. Teleurgesteld afgedropen naar mijn hotel.

Toen ik echter de volgende dag op internet las, dat deze zelfde dag iemand met totaal slechts 16 founds op zijn naam de cache wel had gevonden, heb ik mij flink kwaad gemaakt en ben opnieuw naar de blokhut getogen. Geen opzichter deze keer. Maar wel de cache gevonden. Zo, dat was rechtgezet.

9587. Schützenplatz des Heithöker Schützenverein by olddeath