23-11-2012

In het kader van het statistiekcachen moesten vandaag caches worden gevonden. Op de fiets naar Nootdorp waar het allemaal gebeurde.

16140. rondje woonwijk de Venen by de Kalfjes

En wie stond daar met de cache in handen breed lachend op de stash area? Bonzo B. Mooi zo, dit betekende een positief einde van een multi door Nootdorp, waar ik flink moeite mee had gehad. Achteraf zat de crux in vraag 1. In tegenstelling tot de CO ken ik het verschil tussen bouten en schroeven en had zodoende een verkeerd antwoord genoteerd. In mijn ogen was mijn antwoord juist, maar bij geocachen geldt: de cache-legger heeft altijd gelijk. Zo moest ik onderweg zo nu en dan flink bijsturen om goed op het volgende wp uit te komen.

Ook het cijfer-getallen-syndroom waar overigens heel wat andere CO’s ook aan lijden, zat hier regelmatig tegen. Wat zijn de eerste twee getallen van een jaartal, bij voorbeeld? Gelukkig kon ik daar overheen stappen en doen wat de CO bedoelde. Ik trachtte op een verkeerde plek berken te tellen, wat natuurlijk niet lukte, maar door de trial and error methode kwam ik uiteindelijk toch uit bij het goede trapje. In mijn verwarring koos ik bij het naar het oosten wijzende straatnaambordje de verkeerde. Zo ben ik uren bezig geweest met rondfietsen in woonwijk de Venen, maar uiteindelijk kwam alles goed.

Na afloop gezellig met Bonzo B. naar een niet te vinden cache gewandeld, waar we ook nog de Pannetjes troffen en gedrieën faalden, maar dat mocht allemaal de pret niet drukken. Ik had me een middag prima vermaakt. Dank daarvoor.

16139. Phineas & Ferb by de Kalfjes

Animatiefilms, wie houdt er niet van? Eeeh, ik dus. Bij het zappen op mijn tv gaan tekenfilms rücksichtslos aan mij voorbij. Mijn duim is er overduidelijk op geprogrammeerd meteen door te drukken bij het zien van tekenfiguren. Jammer voor al het werk dat de makers ervan er ongetwijfeld in hebben gestoken. In dit geval is het zelfs zo dat ik van de titel van deze cache nog nooit had gehoord.

Weet ik er dankzij deze cache nu meer van, omdat ik om de cache te vinden allerlei antwoorden op vragen over huisdieren, zusjes, stiefmoeders en vriendinnen moest ophoesten? Nee, ook niet. Nog steeds geen flauw idee. Toch heb ik probleemloos de cache kunnen lichten en dat was het gevolg van een toevalligheid.

Bezig zijnde met een multi in Nootdorp stond ik voor het beantwoorden van een lastige vraag en hoopte dat de mevrouw die net langskwam mij zou kunnen helpen. En dat deed ze! Niet met de multi, maar wel met deze puzzelcache die namelijk bij haar in de voortuin lag. Zulke sympathieke ontmoetingen koester ik, zeker na het loggen van deze fraai uitgevoerde cache. Dank daarvoor.

16138. Randstad Rail Den Haag - Rotterdam: Halte Nootdorp by de Kalfjes

Altijd handig, een treintje bij je voor de deur. Hier in Nootdorp bleek dat het geval. Op het moment van mijn bezoekje aan het kleine stationnetje, reden er net een paar af en aan. Echt vol zaten de coupés niet, maar dat zal tijdens het spitsuur wel anders zijn neem ik aan. Intussen graaide ik het fraai gekleurde kleine gevalletje en plaatste mijn worteltekening. Dank daarvoor.

16137. Prachtige bomen, mooie brugjes by de Kalfjes

Inderdaad een prachtige boom naast het functionele bruggetje hier in Nootdorp. En dan ook nog een cache onder het bruggetje maakte mijn bezoekje hier helemaal goed. Dank daarvoor.

16136. Oma's gezwam by mepako

Niet het gezwam van oma, maar het aanhoudende kroelen van een paar katten maakte hier in een klein straatje in Nootdorp maakte de meeste indruk op mij. Ik kreeg het ene na het andere kopje van een zwart exemplaar, terwijl een meerkleurige soortgenoot likkebaardend toekeek. Ondertussen plaatste ik mijn worteltekening op het logrolletje van de grappig verstopte cache. Daarna nam ik ontroerd afscheid van de twee felissen catus. Dank voor deze leuke cache.

16135. De boeken ruilbeurs by jolroz

Als notoir nauwelijks-boeken lezer kom ik zelden in bibliotheken, maar vandaag moest het er toch van komen, want ik had een puzzelcache opgelost met vragen over Ypenburg, waar behalve archeologische opgravingen en een groot vliegveld, nu dus ook een cache in mijn belangstelling stond. Het “doosje” werd mij door een sympathieke baliemedewerker aangereikt en het kraken van het slot kon beginnen. Hiervoor trok ik mij strategisch terug op een lange houten zitbank. Met fijngevoelig fingerspitzengefühl werd die taak moeiteloos verricht en kon ik mijn worteltekening plaatsen. Tevreden verliet ik even later het pand. Dank daarvoor.