11-02-2013

Mezelf opgelegd vandaag caches te vinden ondanks het koude, gure en winderige weer. Aan de kust bij Den Haag vond ik wat ik zocht.

16407. De Zee by team Marilemon

Hoe was het ook weer? Oh ja, de zee geeft en de zee neemt. Op school leerde ik al dat drie vijfde van het aardoppervlak zee is. Op Wikipedia lees ik nu dat het 71% is. Kortom, in de afgelopen 55 jaar is er 11% bijgekomen. Nederland heeft daar niet aan meegedaan, want bij ons kwam er juist land bij, namelijk vooral Flevoland. Ook voor de kust van Zuid-Holland is de mens flink bezig geweest om het strand te verbreden en aldus een stukje zee af te snoepen.

Op mijn wandeling door de Haagse duinen kwam ik op een leuk plekje terecht waar de zee gezien mocht worden. Ik had er weinig oog voor. De keiharde koude wind maakt het verblijf hier niet prettig genoeg voor een koukleum als ik. Daarom maar gauw het potje gezocht en gevonden. Worteltekening geplaatst en terug naar de warme bolide en vervolgens naar huis naar de nog warmere kachel.

Dank voor deze leuke cache.

16406. Westduintoppers #2 by team Marilemon

Ja hoor, alweer bovenop zo’n hoog duin hier bij Den Haag, waar de harde koude wind vrij spel had. Gelukkig had het verstopteam gekozen voor dezelfde methode als bij topper #1 en maakte mij daar erg blij mee. Snel gevonden, gelogd en teruggestopt. Daarna afgedaald naar rustiger omgeving qua wind.

Dank voor deze leuke cache.

16405. Westduintoppers #1 by team Marilemon

Als je je eens lekker wilt laten zandstralen, ga dan op een dag als vandaag jezelf lekker laten uitwaaien op het topje van een duin hier bij Den Haag. Omdat ik hier niet voor de kat zijn schaamteloosheid was gekomen, en geen idee had hoe je hier in geosnaam een cache kunt verbergen, was ik flink lang bezig met bijna dichtgeknepen ogen vanwege de zandstorm, om een doosje te vinden. Na enkele hachelijke rondjes gingen mijn ogen figuurlijk even open en zag ik een mogelijkheid. Het was nog waar ook. Mooi verstopt. Snel de worteltekening geplaatst en weg hier, het dal in. Daar kwam ik weer enigszins bij en tot de ontdekking dat mijn volgende te zoeken cache weer bovenop een duin lag.

Dank voor deze leuke cache.

16404. Egeltje Prik by team Marilemon

Mijn lieve dochtertje vond eens een zielig egeltje en nam het natuurlijk mee naar huis. Ik heb nog nooit zoveel vlooien en andere ongedierte bij elkaar gezien. Natuurlijk volkomen logisch, want zo’n egel is niet in staat om dat ongedierte tussen zijn stekels vandaan te halen. Daar zit ie dus zijn hele leven mee opgescheept. Ik roep hierbij de egel uit tot het meest gore dier hier op aarde. Ratten zijn er niets bij. Sta daar even bij stil als je weer eens een zielig egeltje naar de egelopvang brengt.

Gelukkig had het egeltje dat ik hier naast de egelopvang in Den Haag vond geen last van ongedierte. Wel flink zwanger, maar dat is geen ziekte. Ik was er blij mee en heb de zwangerschap tijdelijk onderbroken om mijn worteltekening te kunnen plaatsen. Leuk gedaan. Dank daarvoor.

16403. Atlantic View by DeDullies

Het bekende lied uit de opera Der Zarewitsch neuriënd, je weet wel, van Franz Léhar, van die soldaat die aan het Wolgastrand staat te turen over het water, wacht houdend voor het vaderland, alleen en ver in de donkere nacht, geen maan en geen ster aan de hemel, tranen in zijn ogen, totaal verlaten, vragend om één van de vele engelen uit de hemel, kortom leuk is anders, zeker als André Rieu zich er ook nog mee bemoeit, zo beklom ik het duin met de vervallen uitzichtpost hier bij Den Haag.

Daar begon voor mij de ellende. De hint had ik zelf kunnen bedenken en was dus niet behulpzaam. Er zat niets anders op dan alle scheuren en talloze kieren te onderzoeken op de aanwezigheid van een cache. Terwijl ik bijna uit mijn winterjas woei, ging ik voor mijn doen tamelijk gestructureerd aan het werk. Geen kier ontsnapte aan mijn arendsogen + brilletje en vlugger dan ik had verwacht stuitte ik op een aangename verrassing. Het leed was geleden, de soldaat had zijn engeltje te pakken en keerde fluks terug naar zijn warme bolide.

Dank voor deze leuke cache.

16402. Loosduinse Hondenuitlaat Cache 1 by GeoDré

Totaal slechts één hondenuitlaatster passeerde mij tijdens mijn bezoekje aan dit leuke plekje in Loosduinen. Ik heb haar vriendelijk gegroet, voornamelijk om mijn figuur enigszins te redden, want ik stond tamelijk voor aap te kijken naar bloemloze rozenstruiken en vond geen cache, ondanks de toch zeer duidelijke hint.

Nog maar eens terug gewandeld naar mijn geparkeerde bolide en wat logs gelezen van scherpere speurneuzen dan ik. Daaruit kwam wel naar voren, waar ik het ongeveer moest zoeken en bij mijn herbezoek zag mijn lodderoog eindelijk de sluw verborgen nano. De klus was geklaard. Op naar de volgende en dank voor deze.