20-11-2010

Een middagje Zoetermeer om nog een restant caches aldaar te vinden, hopelijk eindigend een leuke wandeling door het Balij-bos. En inderdaad.

10210. Balijdriehoek by rakker

Dat was lachen! Nadat ik klaar was met de wandeling van een paar kilometer in het Balijbos te Zoetermeer, waarbij ik zoals gebruikelijk bij dit team weer een erg mooie cache aantrof die bovendien op een mooi rustig plekje was verborgen, ging ik nog even bij de buurtsuper in het winkelcentrumpje hier wat boodschappen voor het weekend inslaan, en trof daar een groot Zwarte-Pieten-orkest aan, met wat slagwerk en vooral veel koperwerk. De orkestleden hadden volgens mij slechts één opdracht: HARD. Zo dreunde het hele bouwwerk op zijn grondvesten bij het fraaie lied: “Kom van dak af, Zwarte Piet!!” Kindertjes vonden het prachtig en stonden volop te dansen.

Wel een tegenstelling, eerst de rustgevende wandeling door de natuur en dan dat. Ik kon het wel waarderen. Afwisseling is per slot van rekening waar ik van houd. Dus zowel mijn dank aan de cache-leggers als wel aan het hoempapa-orkest. Een mooi besluit van een cache-middag.

10209. Parkgrens by Joostw en Marius

Koud arriveerde ik op de grens van twee parken, of ik werd aangesproken door een enthousiaste jongeman die eerst wilde weten waarom ik een wortel droeg, daarna of ik wat zocht en daarna of ik een cache zocht. Hij bleek de benjamin van het team Zweinstein16, dat bezig was een cache te vinden van JaTi berustend op een boek. Het was hen niet bekend dat hier ook een cache lag.

Maar ze wilden me wel even helpen met zoeken en zo doken we 4 man sterk onder de brug en vonden niets. Ook niet na flink lang zoeken, waarbij mevrouw Zweinstein zich zelfs niet geneerde om zich languit in de modder vleiend te trachten om in principe onbereikbare plekken toch te onderzoeken. Helaas, alle moeite voor niets. Zij gingen weer verder met hun fietstocht door Zoetermeer, mij achterlatend in de veronderstelling, dat ik ook zou opgeven. Niet dus.

Nadat ik Sienepientje had gebeld die me ook niet kon helpen, nam ik het heft geheel in eigen hand. Via mijn elektronische speeltje constateerde ik dat de cache vandaag nog was gevonden. Dat gaf nieuwe moed. Bovendien liet ik de hint links liggen en dat was ook een goed idee. Op grond van die hint hadden wij namelijk bepaalde veronderstellingen gedaan, die niet juist bleken.

Na niet eens zo lange tijd stond ik met de micro in handen. Mij een raadsel waarom de logrol nat is. De cache staat daar volkomen droog. Ik kon nog wel mijn worteltekening kwijt, maar moest voorzichtig acteren.

BVDLC

10208. School cache 6 by Jolande

Het mooie van een spreekbeurt is, dat je je geen zorgen hoeft te maken over spelfouten en zo. Een cache-beschrijving maken, is een ander verhaal natuurlijk. Maar eigenlijk hoef je je daar ook niet druk over te maken, want je krijgt er geen cijfer voor. Maar mensen zoals ik zien ze wel. Genoeg daarover.

Van de week al eerder hier in Zoetermeer de 5 doosjes uit de schoolserie kunnen graaien en nu was de bonus aan de beurt.

Leuk wandelingetje leidde naar een leuk plekje waar een leuk doosje was verstopt. Wat wil een mens nog meer? Ik niks. Dank dus.

10207. Digi-taal by n0kk0

November 20 2010

Volgens mijn vader was er één taal waarmee je de hele wereld over kon en dat was kapi-taal. Het woord digi-taal heeft ie nooit gekend, maar volgens mij kom je daar ook een heel eind mee.

De puzzel had ik zowaar opgelost al vind ik het niet helemaal kloppen. Maar dat zal wel aan mij liggen, omdat mijn logica al dikwijls is gebleken wat afwijkend van het gemiddelde te zijn. Ik kreeg er gelukkig uit wat de bedoeling van de cache-legger was en zo toog ik vanmiddag naar Zoetermeer om dit puntje te verzilveren. Nadat ik een tijdlang vergeefs naar een small cache zocht, viel mijn oog plots op een micro. Later las ik het in een note van een maand geleden. Waarom niet even in de beschrijving de grootte aangepast? Kleine moeite, weet ik uit eigen ervaring.

Maar goed, de buit was binnen en daar ging het vooral om. Dank daarvoor.