07-08-2007

Een uitzicht, een park, een gemaal, een walvis, tussen huis en werk, aardappelrooien, bier en alles groen. Kortom een doorsnee cache-dag.

3595. SAENDIJCK by yello
Zo, weer eens op bezoek bij de altijd zinderende Zaan. Nu bij de dijk. Daar was ik natuurlijk al eerder geweest toen ik een paar jaar geleden de Zaanse Schans bezocht. Nu wat meer gezien van het nogal groengetinte plaatsje. Dat wil de traditie geloof ik. Groene houten huizen. Niet zomaar groen, maar een heel speciale variant die je alleen maar in deze buurt ziet. Heel herkenbaar dus, al vraag je je wel af of die verffabriek maar één kleur verf kan bereiden. Hoewel, bedenk ik nu als echte cultuurbarbaar, zag ik ook niet soms gele houten huizen?
Overigens liep ik onderweg vast bij het zoeken naar een stel leeuwen. En dan merk je de dorpsgemeenschapszin. Onmiddellijk kwam men aangelopen om te vragen wat ik zocht. Leeuwen. Die misschien? Ja die. Dank. En ik kon weer verder, maar niet voordat ik had uitgelegd waar ik mee bezig was. Ik heb het schatzoekverhaal natuurlijk wel flink aangedikt, zodat de dorpelingen het water uit de mond liep van begeerte om ook een schat te vinden.
Op mijn 41st, eigenlijk 65st de hele route afgelegd. Heerlijk. Op wp10 was niet helemaal duidelijk wat bedoeld werd, maar ik heb gewoon niet moeilijk gedaan en dat bleek heel wijs. Het eindpunt is een juweeltje, zowel qua plek als qua verstopwijze. Dank daarvoor.

3594. Hercules by opa81
Van tevoren weer eens niet de beschrijving goed gelezen. En dan sta je met TomTom natuurlijk aan de verkeerde kant van het water. Gelukkig heb ik een geschikt parkeerplekje gevonden niet al te ver van de Griekse held. Leuk wandelingetje bracht mij naar de stash area alwaar ik de hint eerst verkeerd opvatte en een heel systeem systematisch maar vergeefs heb onderzocht. Toen ging echter mijn waakvlammetje oplichten tot een heldere schijnwerper en kon ik de fraai verborgen cache graaien. Dank daarvoor.

3593. Koogerpark by Geonoria
Vlakbij de in een schitterend klein parkje gelegen stash area werd flink gedreuzeld. Met bier, schreeuwen en veel lachen. Jolig volkje dus daar in het altijd kekke Koog aan de Zaan. Dus heb ik mijn veldbiologische vermomming aangetrokken en ging op zoek naar alles wat leeft en groeit en steeds weer boeit. En dat was er genoeg aan en in het met rotsstenen en veel mooie planten omzoomde vijvertje. Mijn overdreven belangstelling voor de natuur alhier was gelukkig al snel niet meer interessant voor de dreuzels en zo kon ik mijn eigenlijke core-business gewoon uitvoeren. De fraai verborgen cache kon zodoende worden gegraaid. Dank daarvoor.

3592. Weg van de Snelweg by Muiz99
Ach, ach, arme ik. Nooit goed geweest in aardappelrooien. Zwakke rug, hè. Bovendien gevoelige vingers. Snel breekbare nagels. Daar red je het niet mee in aardappelland. Maar ook in geocache-land valt het soms niet mee. Zoals hier op een prachtplek aan het uitbundig door zeilers bevolkte Uitgeester Meer. Zogenaamd zeer geïnteresseerd in de watersport zat ik daar kromgebogen te wroeten en te wroeten en te wroeten. Ik wil niet eens weten waarin ik zat te wroeten. Al wat ik bovenhaalde, geen cache. Toen met veel gêne een hulplijn uitgegooid naar Goofy. Ik had hem vandaag al meer aan de lijn gehad, waarbij zijn toon steeds vriendelijker, begripvoller en warmer werd, maar ik de ingehouden leedvermakende grijns toch meende te kunnen waarnemen. Gelukkig leidden zijn aanwijzingen naar de listig verborgen cache. Dank daarvoor.
En toen weg van hier. Gauw weer naar de vertrouwde snelweg.

3591. Tussen Huis en Werk Bonus by no-name
Zo, nu is dus bekend hoe no-name dagelijks fietst. Leuke route daar achter de duinen tussen Beverwijk en Castricum. Maar waar zou de goede man dan werken? En waar woont ie? Er is dus nog een stel extra caches nodig om dat uit te vogelen. Ik wacht rustig af.
Terwijl een vader zijn kind leerde hoe ie met een (speelgoed)tractor door het land moest rijden en het hooi vervoeren, maakte ik een kort wandelingetje naar de fraai verborgen cache. Dank daarvoor.

3590. Tussen Huis en Werk 4 by no-name
Terwijl naast mij op een bankje een van het fietsen uitrustend echtpaar met schuinse blikken totaal onbegrijpend mijn gegoochel met geheimzinnige apparaten en een uit een fotorolletje verschijnend en weer verdwijnend mysterieus papiertje waarnam, had ik geen zin om hen wijzer te maken. Hier moest namelijk serieus geconcentreerd worden gerekend. De laatste van de 4 micro’s was binnen en de eindberekening wees op een juiste afwerking. Hiep hiep dus. Beleefd gegroet en weer verder. Verbijsterd bleef het duo achter. Daar zal thuis nog wel over worden nagepraat, denk ik zo.
BVDLC

3589. Tussen Huis en Werk 3 by no-name
Hier moest ook door mij even een stukje gefietst worden, vooral om de sfeer te proeven van het fietsen over leuke paadjes hier achter de duinen in een typisch agrarisch landschap. Na een kilometertje kon ik de buit binnenhalen en noteren wat genoteerd moest worden. Daarna hetzelfde weggetje terug naar Heemskerk.
BVDLC

3588. Tussen Huis en Werk 2 by no-name
Wat nou fietsen? Drive in was het. Cache wat beter verstopt, want hij lag aardig bloot aan de oppervlakte. En dan Heemskerk uit richting Castricum.
BVDLC

3587. Tussen Huis en Werk 1 by no-name
Leuk plekje aan het begin van de route. Wel redelijk druk met struise fietsers. Maar geen probleem om de micro te graaien. Dank daarvoor.

3586. De Walvis by no-name
Beverwijk, mooie sporthal, mooie vijver, mooi park, mooie bloemen, maar geen cache. Voor de zekerheid nog even naar Goofy gebeld, die zoals altijd hulpvaardig, begripvol en vriendelijk de figuurlijk helpende hand biedt. Op de door hem aangewezen plek lag geen cache. NU WEL! Voor dit soort gevallen heb ik altijd reserve-micro’s bij me. Papiertje met mijn naam erin en hopla, er kan weer een cache gevonden worden. Hopelijk is de cache-legger blij met mijn actie en keurt ie als dank voor mijn inspanningen deze found-log goed.

3585. Gemaal Buitenlanden by no-name
In de betrekkelijke leegte van het op deze plek soms zeer druk bevolkte Beverwijk, blijkt een piepklein gemaaltje vrijwel ongezien zijn belangrijke werk te doen. Gelukkig dat een cache-legger hier oog voor heeft en er een fraaie cache heeft geplaatst. Dank daarvoor.

3584. Westerhout Blijft! by no-name
Ook wat mij betreft moet het pittoreske park Westerhout hier in het altijd broze Beverwijk blijven. Tot die conclusie kwam ik na een heerlijke wandeling door dit mooie gebied. De enorm hard, lelijk en voortdurend blaffende honden uit het asiel onderweg is natuurlijk een ander verhaal. Ook de springbalsemien die ik vaak passeerde, zal niet iedereen blij maken, al is het wel een mooie plant.
Op mijn 41st, eigenlijk 65st de hele route afgelegd. Heerlijk. Voor ik het wist stond ik met de fraai verborgen cache in handen en was het voorbij. Dank voor de mooie cache.

3583. Mooi Uitzicht ? by no-name
Het is maar wat je een mooi uitzicht vindt. Het dubieuze vraagteken achter de titel is zeker op zijn plek. Windstil. Vlak water. Geen molen draaide. De rook van de machtige hoogovens steeg volkomen recht hemelwaarts. En ik liep me gek te zoeken naar een nano. Later zou blijken, dat dit niet mijn dag was. Dat wist ik toen nog niet. Was ik hiervoor dat hele eind gereden? Onlangs twee weken thuis gezeten met een immobiele en pijnlijke rug. En dit gedoe voelde ook niet goed. Man, wat kun je depressief worden van dat geocachen. En dan het eeuwige dilemma: geflipt of geript.
Hier moest iets positiefs gebeuren, iets opwekkends, iets nog boven doping uitstijgend. Dus Goofy gebeld en dat was het ware medicijn. Ik werd op mijn gemak gesteld en de juiste richting gewezen. Het friemeltje zat er toch. Niet goed gevoeld. Ik kon mezelf wel voor de kop slaan, maar geweld is gelukkig tegen mijn principes en bovendien had ik mijn hoofd nog veel nodig vandaag.
BVDLC