31-01-2006

Ondanks de kou toch erop uit. Eerst een cache waaraan op TV bij Jack Spijkerman aandacht is besteed. Bij de tweede had ik hulp nodig.

1805. IRIS by Naaktslakkies
Met mijn ogen zit het redelijk goed. Beide hebben een correctie van -3 nodig en dat is al 50 jaar bijna niet veranderd. Met de rest van mijn lijf ging het minder goed. Vooral was het koud. Natuurlijk eigen schuld. Had ik maar lekker bij de kachel moeten blijven zitten, zoals een locale grootheid op geocache-gebied mij meedeelde, maar daar kom ik nog op terug. Het bij elkaar sprokkelen van de benodigde getallen zal niet geheel correct zijn geweest ondanks de hulp van een winkelierster. Daaraan gepaard de onzekerheid of de ij 1 of 2 letters is, een formule die er gewoon uitziet, maar ongewoon moet worden opgelost, en ziedaar mijn belabberde toestand. Heb mij nog wat opgewarmd in de HEMA bij het damesondergoed.  Volkomen toeval, want ik stond voornamelijk met mijn pocket-pc te spelen en had pas na een kwartiertje aandacht voor mijn omgeving. Kreeg geen bevredigende coördinaten en heb via de Carrotte-methode een poos lopen zoeken, maar daar werd ik niet vrolijker van, wel kouder. En niemand die WARM, WARM riep. Uiteindelijk maar mijn belangrijkste geocache-hulpmiddel gepakt en Biertje opgebeld. Ik bevond me immers binnen zijn territorium. Hij onderkende mijn deplorabele toestand. Met mijn bijna laatste krachten strompelde ik op zijn aanwijzingen richting cache en met mijn laatste krachten kroop ik de canister tegemoet die fraai zit verborgen. Het is volbracht. Thuis wacht een lekker warme pasta-schotel om weer bij te komen.
Dank voor de leuke cache.

1804. Koppensnellers by Myth
Mooi weertje, dus der op uit om te cachen. Koppensnellers lijkt me wel wat. Het lastigst is het om het startpunt te vinden. Mijn TomTom snapt niet goed hoe er vanaf de A4 afgeslagen moet worden en nadat ik heel Leiderdorp vanuit de auto heb gezien, kan ik eindelijk van start gaan. Op het parkeerterrein is de groene brigade heftig bezig met bomen snoeien. Ze kijken mij met mijn GPSr wat meewarig aan, maar vragen niets. Niet lang daarna passeer ik hen tot mijn verrassing opnieuw. Ze zijn nog steeds druk. Onderweg gebeuren geen spannende dingen, of het moet die visser zijn die rechtop in zijn varende bootje staat te vissen. Het bootje maakt een scheurend geluid. Geen wonder want er ligt ijs. Als een volleerd ijsbreker kraakt ie zich een weg. Ik wacht toch maar even met de cache te pakken tot ie voorbij is. Bij het openen van het logboek lacht Jack’s welkomstwoord me tegemoet. Leuk. Bij terugkomst op het parkeerterrein is de groene brigade gevlogen en zijn de bomen netjes winterklaar.
Bedankt voor de mooie cache.