17-10-2006

Een geheim paadje, onwetende locals, slangen zoeken, een eigenwijze dame en iets met wervels.

2748. Turbulentie? by Shamrock Stone
Tot mijn eigen verbazing de vliegtuigpuzzel vrij vlot opgelost. Hoewel. Het Nederlandse woord voor turbulentie is iets met wervels en daar heb ik zelf ook heel wat van. Zo kon ik dus aan het eind van een mooie cache-dag in de avondschemering op een romantische locatie, hahaha, even gaan incasseren. Doosje lag keurig verstopt. Dank daarvoor.
In: TB
Uit: TB

2747. Door de Bomen het Purmerbos niet meer zien by colaboy & alcogirl
In dat Purmerbos was ik cache-matig al eens eerder geweest, toen voor een kort wandelingetje. Nu stond er 5 kilometer op het programma. Gezien mijn gevoelige voetjes heb ik de vouwfiets gepakt om het parcours af te leggen. Dat is wel gelukt, maar soms moest er flink gecyclecrossed worden. Het grootste gedeelte van de tocht was gelukkig goed te doen. Een andere reden om te fietsen, was om tijd te winnen, want het liep al tegen de avond en zoals men misschien wel weet, ben ik bang alleen in een donker bos, vooral als je dan bovendien de bomen niet meer ziet. Zo schoot ik van wp naar wp, waarbij ook de verstopte aanwijzingen vlot werden opgepikt en ik nog bij daglicht de fraai verborgen grote cache kon graaien. Dank daarvoor.
In: TB

2746. Het Stadje by aloys-kylian &piet144
Toen ik onderweg in het centrum een aanwijzing zocht, werd ik aangesproken door een oudere dame die even ging uitrusten op een bankje. Ze was nieuwsgierig waar ik mee bezig was. “Puzzeltocht”. “Oja, hebt u die kerk al gezien?” “Ja mevrouw.” En dat klokje daarboven?” “Ja mevrouw. En nu ga ik op zoek naar een slot.” “Dat is hier niet in Pumerend.” “Eeeh, volgens mijn apparaatje hier moet er op ongeveer 150 meter een slot zijn.” “Nee, dat is hier niet” Koppig sprak ze een langskomende bouwvakker aan die blijkbaar lokaal beter bekend was, want hij wist wel van het slot. Ze probeerde het na zijn uitleg nog even: “Maar dat is toch een nieuw muurtje?” De bouwvakker echter wees mij precies de plek. Terwijl ik verderging, bleven de twee nog even nakaarten, zag ik. Grappig dat je alzo cachend soms de plaatselijke bevolking iets leert over hun eigen stadje. Ook een interessant aspect aan het geocachen. In de Rijp bij de vorige cache, was óók al iets dergelijks gebeurd. Ik houd daar wel van.
Verder gebeurde er onderweg weinig spannends. De wp’s waren duidelijk. De eindberekening bracht mij naar een niet al te schone plek, waar de cache goed verborgen ligt en naar ik hoop zal blijven liggen.
BVDMC
Uit: coin

2745. Uit en thuis in De Rijp by Arend en Patries
Onderweg werd ik aangesproken door een dame die al 74 jaar in de Rijp woont en ze vond het een schande, dat ik met twee mobiele telefoons liep. Vriendelijk heb ik haar uitgelegd, dat het ene apparaat een soort computer was en het andere iets doet met satellieten en navigatie. Ohja, TomTom. Nou zoiets dus. En waarvoor ik al die moderne onzin nodig had. Voor een puzzeltocht dus. Verderop moet ik slangen vinden en tellen. Slangen?? Ze liep met me mee, want die wilde ze zien. Samen slangen gezocht en warempel, zij vond ze. En kwam tot mijn verbazing met de mededeling, dat die waarschijnlijk nog door haar overleden broer geschilderd waren. Ach ja vroeger. De Rijp is De Rijp niet meer. Alle mooie winkeltjes weg. Daar had de slager gezeten. Nu alleen nog maar toerisme. Wel genoot ze dagelijks van het feit dat een stel draagkrachtige mensen een aantal huisjes in de oude staat had hersteld. Na nog een babbeltje vriendelijk afscheid van haar genomen en de rest van het mooie programma in dit pittoreske plaatsje afgewerkt. Alle wp’s waren duidelijk evenals de cache. Dank daarvoor. Hopelijk blijft ie daar liggen.
Uit: TB

2744. Axmeriscota by Sparks Sailor
“What shall we do with the drunken sailor?” En het begon nog wel zo goed bij dat grote meer in Akersloot, dat blijkbaar ooit Axmeriscota heeft geheten. Helaas begon the sailor vanaf wp2 wartaal uit te slaan. Ja, dat krijg je met al die drank. Moest ik dus een list verzinnen om toch de cache te graaien. Gelukkig herinnerde ik mij de Carrotte-methode die ik al een tijdje niet meer heb toegepast. Op mijn vouwfietsje heb ik dus heel Axmeriscota en wijde omgeving afgestruind op zoek naar bruikbare info. Locals uitgehoord en als ze niks wisten, heb ik ze voor straf de beschrijving van de cache voorgelezen. Halverwege het recital wisten ze dan plots toch wel iets. Na een uurtje heb ik alle info verzameld en gecombineerd en gededuceerd. Toen was ik eruit. Linea recta naar de cache-locatie en graaien die hap. Zo doen we dat dus. Toch bedankt voor de cache. Maar graag de volgende keer in nuchtere staat de beschrijving neerpennen.
In: TB
Uit: TB

2743. Het geheime paadje by paular
Mijn cache-dag begonnen in het ochtendzonnetje in Assendelft met het zoeken van een geheim paadje. Na wat omrijden had ik een opening ontdekt om er te komen. Daarna een kort wandelingetje waarbij ik de neiging moest onderdrukken door het kletsnatte gras te lopen. Gelukkig maar, want even verder was het gezochte heimelijke paadje, waar de cache-legger een enorme cache had geplaatst. Als die er maar blijft liggen. Ik hoop het van harte en bedankt daarvoor.