10 D-Meppen

10-09-2009

De derde dag van mijn Noordelijke reis en geheel in Duitsland. Rond de stad Meppen lag genoeg voor een dagje geocaching.

Hooglichten van cache-dag 10 september 2009

7810 De derde dag van mijn verblijf in het Noorden speelde zich geheel af in Duitsland. Vooral rondom de plaats Meppen. Kort had ik de onzalige gedachte om ook even de stad zelf met een bezoek te vereren. Ik deed het nog ook. Drie caches vlak bij elkaar leek mij wel wat. Helaas, de eerste was geript. De tweede ook, al mocht je wel loggen van de cache-legger mits met foto van jezelf bij het beeldje. Dit vond ik niks, dus door naar de derde. Bij het provinciehuis, ofwel Kreishaus. Het doosje lag er nogal hoog in de fietsenstalling. Met een takje haalde ik hem neer, maar na het loggen kreeg ik hem niet terug. Gelukkig liep er een lange tuinman rond die hem wel even voor wilde terugleggen. Natuurlijk had ik heel wat uit te leggen, maar dat kan ik intussen aardig goed. Toch nog een cache in Meppen gevonden en gauw weer de stad uit naar het rustige platteland.

De dag begon overigens vlak over de grens bij het plaatsje Twist. Vier leuke caches, al moest ik bij de eerste onder een lage brug kruipen met mijn oude stramme rug. Maar ja, je bent geocacher, dus lichtelijk gestoord, dus duik je onder zo’n belachelijk lage brug. Vooral de vierde cache op het grenspad verraste mij. Wat is het daar mooi en rustig!

Via enkele overgangscaches betrad ik daarna het domein van Efa Stein. Deze cache-legster had allerlei mooie plekken uitgezocht om doosjes te droppen. Ik moest daarvoor over smalle landelijke weggetjes rijden om op de plekken te komen en aldaar soms behoorlijk door de bush om het doosje te graaien. Bij eentje moest ik door een op het oog privétuintje met sperzieboontjes om bij het dode water te geraken. De mooiste was bij een meertje dat er heel mooi en ongerept bijlag en waar weinig mensen komen. Aldus weinig belopen paadjes langs de oever en dat is uitkijken, vooral voor de braamstruik.

Verder vandaag veel caches bij rustplekken voor fietsers. Meestal staan daar bankjes, tafels en hutten en die bieden volop gelegenheid om doosjes te verstoppen. Sommigen waren bijzonder lastig te vinden vanwege de verstopmethode. Bij eentje heb ik zeker een kwartier onder een picknicktafel zitten gluren, omdat duidelijk in de hint stond dat ie daar stak. En dan toch nog moeilijk te vinden. Gelukkig had ik een zaklamp bij me en vond uiteindelijk tussen de spinnen en ander ongedierte het piepkleine doosje.

7817 Bij een cache in een stukje bos langs de weg ontmoette ik een Duitse cacher die er al 20 minuten liep te zoeken. Hij was hogelijk verbaasd dat ik recht op de boom afliep waarachter het doosje lag (afwijking liefst 17 meter!). Ik heb hem daarna wat voorgelicht over hoe je kunt zien welke boom je moet hebben. Als er meer mensen zijn met behoefte aan verdieping van hun kennis op dat gebied, zeg het gerust, dan geef ik even een cursus of zo, hahaha.

Aan het eind van de middag prikte ik op de kaart 2 caches die aan een historische weg bleken te liggen. Historisch betekent veel gehobbel over een bosweg met kinderhoofdjes en heel langzaam rijden. Liefst 6 kilometer! Maar het had wel wat. Verder geen verkeer gezien en dat was lekker rustig.

De dag eindigde in mineur, want de laatste cache werd niet gevonden. Volgens mij had er net iemand een nieuwe kettingzaag voor zijn verjaardag gekregen en had hij hier ter plekke het speeltje uitgeprobeerd. Daarbij was waarschijnlijk de cache gesneuveld. Ik kon hem niet vinden tussen de aangerichte ravage. Dus maar teruggekeerd naar mijn bed & breakfast in Weiteveen. Precies toen de zon onderging bereikte ik het Drentse dorp, dat zijn naam dankt aan boekweit en veen volgens de oude vrijwilliger van het logement.

7818. Up'n Nohbershauk by metalKY