31-01-2010

Voornaamste drijfveer om er vandaag op uit te trekken, waren de oplossingen van twee puzzelcaches die met redelijk veel moeite waren opgelost. En dat wil je dan in klinkende munt omzetten. Eenmaal bezig kreeg ik de smaak te pakken ook bij andere caches. Heel gezellig samen met TeamKroket een multi gewandeld. Later kwam ik ook nog het team Marenton tegen. En dat allemaal in en om Rotterdam.

8242. Jachthavens 2 by Bankstel

Mooi uitzicht hier! Nadat ik een paar foto’s van het brede water hier in Rotterdam had gemaakt, viel mij op dat er gescharreld werd op de stash area en wel op een wijze, dat het beslist geocachers moesten zijn. En inderdaad het bleek het team Marenton dat verwoede pogingen deed de nano te ontdekken. Tot dusver vergeefs ondanks dat men al allerlei hoeken en vooral gaten had onderzocht. Toch was de hint duidelijk en dus ging de zoektocht gedrieën verder. Ik had het geluk plots het nietige dingetje te spotten. Iedereen blij. Mevrouw Marenton logde meteen even WC erbij, dus dat hoefde ik niet zelf te doen. Zelfs hoefde ik niet te helpen met het sluiten van de nano. Nog even nagepraat en toen op huis aan. Einde van een leuke cache-dag. Dank daarvoor.

8241. Maas by Bankstel

En zo stond ik weer bij de Maas. Vroeger in mijn jeugd ook al. 50 jaar geleden. Een week lang logeerde ik dan bij “tante Truus” die helemaal geen tante was, maar een oude vriendin van mijn moeder. In zo’n week verkende ik op de fiets heel Rotterdam en bezocht als het even kon ook een wedstrijd van Feyenoord. Maar natuurlijk ontkwam ook de Maas niet aan mijn onderzoekingsdrift. Meermalen fietste ik dan ook door de tunnel die hier vlakbij onder de Maas loopt. En daar stond ik nu weer. Op zoek naar een piepklein dingetje. Had ik toen nooit kunnen denken. Na mijn nostalgische gedachten werd het tijd voor actie. Mijn neus wees mij meteen in de goede richting. De kerels op de boot die hier aangemeerd lag, hadden geen enkele belangstelling voor me en al hadden ze dat wel, dan hadden ze nog geen flauw benul wat ik uitspookte. Na nog een laatste blik op de Nieuwe Maas ging ik een stukje verderop nogmaals mijn geluk beproeven. Dank voor deze.

8240. Roel Langerakpark. by Bankstel

Ja, dat gebeurt als het gezellig is. Dan vergeet je bomen te tellen. Gelukkig nam mevrouw Kroket de schuld op zich. Ik weet het, een onsamenhangend begin van dit verhaal. Daarom maar even van voren af aan.

Terwijl ik parkeerde bij de moskee in Rotterdam, vermoedde ik al dat de man en de vrouw die wegwandelden met een papier in de hand, hetzelfde doel hadden als ik. En inderdaad, bij wp3 heb ik ze ingehaald en kennis gemaakt. Het bleek TeamKroket uit Zoetermeer te zijn en we besloten gezamenlijk de rest van de tocht te volbrengen. Dat ging prima totdat wp6 achter de rug was en de cache-coördinaten konden worden berekend. Aj, daar ontbrak een gegeven. Ergens onderweg vergeten bomen te tellen. Wat te doen?

We maakten een schatting, maar via deze eerste berekening kwam dat niet echt lekker uit. Dan maar een andere aanname. Ha, dat leek een stuk beter. Sterker nog, het was goed. Het was uiteraard mevrouw Kroket die ook de cache vond. Onderweg had ze namelijk al bewezen een verfijnde speurneus te hebben, toen ze gewoon ergens zittend een andere cache opdiepte.

Zo eindigde een gezellige wandeling. TeamKroket bedankt daarvoor. En Bankstel natuurlijk dank voor de mooie cache.

8239. Blijdorp by Bankstel

Mijn dank gaat uit naar mevrouw Kroket. Ze overhandigde mij namelijk de cache die ze net had gevonden. Terwijl in de verte mensen door de diergaarde Blijdorp scharrelden, deed ik hetzelfde door het Langerakpark samen met TeamKroket die ik net had ontmoet. Het was overigens zo gezellig, dat we de cache-plek al een stukje voorbij gewandeld waren. Bijtijds herinnerde ik mij , dat ik vooraf van plan was deze onderweg mee te pikken. Dus even een tikje terug en daar was de cache. Dank daarvoor.

8238. Giessenbrug by Bankstel

Ha, daar was de Giessenbrug weer. Al staat op het bordje Jonkersbrug. Daar stak vroeger een doosje in, maar blijkbaar niet meer. Nu dus voor de tweede keer hierheen en er moest nog een stuk verder gewandeld worden tot bijna over de brug. Vooruit dan maar. Op de brug werd ik vriendelijk gegroet door een joggende jongedame, waarschijnlijk omdat ze in mijn kennersblik zag, dat ze goed bezig was. En dat was ook zo. Ik was eveneens goed bezig, want de nano werd gelukkig snel gespot, zodat ik niet opviel. Even een stukje verderop gaan staan om te loggen. Daarna weer langs het water terug naar mijn nog warme bolide.

BVDLC

8237. GamePlay by Dave & Fayola (dfijter)

Het enige spelletje dat ik speel is geocaching. Daar heb ik het druk genoeg mee. De andere games laat ik altijd links liggen. Toch moest ik nu aan de bak. Vooruit dan maar. Beginnend op level 0 moest er flink actief gehandeld worden om een stapje hoger te komen. Ik moest Mario verslaan, bloed van kleur doen veranderen, Zelda beminnen, Nintendo op zijn juiste waarde schatten, een voor mij geheel nieuwe computertaal leren, een Sonic dier met een shooter door Playstation knallen en zo nog wat van die leuke grappen. Ik heb het braaf allemaal gedaan, want anders vind je de cache niet. Uit het feit, dat ik die vandaag wel heb gevonden, kun je dus afleiden, dat mijn Game level intussen tot gigantische hoogten is gestegen. Dank daarvoor.

8236. Onderweg by MRmcb

Soms moet je even ergens op gewezen worden. Zoals bij deze. Toen ik Loze Jorry een keer aan de lijn had, wees hij mij op deze puzzelcache. Op mijn niet-gevonden-kaart staan tegenwoordig zoveel gele stippen, dat deze me niet was opgevallen. Bovendien ben ik met dit winterse weer ook niet zo vaak “onderweg”.

Nieuwsgierig bekeek ik de puzzel en constateerde dat deze voor mij oplosbaar moest zijn. Dus bij tijd en wijle nam ik één van de 11 zinnetjes onderhanden en puzzelde dat het een lieve lust was. De ene ging wat sneller dan de andere, maar ze werden allemaal opgelost. Toen stap 2. Dat was andere koek. Sterker nog: bij de konijnen af. Waar kende ik dat toch van? Maar ook deze stap werd gezet. Nu nog de cache pakken. Vandaag was de dag. Blij naar deze mij bekende omgeving gereden en de fraai verborgen cache gevonden. Dank daarvoor.