19-04-2013
Een lange fietstocht door Midden-Delfland over twee dagen gespreid. Wel wat rekenprobleempjes aan het eind, maar de CO was zeer behulpzaam.
16586. Cittaslow Midden-Delfland by Lemval i.s.m. Gemeente Midden-Delfland
Een mens wil wel eens wat anders dan een zakje patat, bij voorbeeld een 24 gangen-menu. Dus stapte ik op woensdag 17 april op mijn stadsfiets en koerste naar Schipluiden, waar het begin van de exquise maaltijd op me stond te wachten in de vorm van een gloednieuwe brandweerkazerne annex gemeentehuis. Na de eerste berekening met behulp van de dakbedekking keek ik toch wat sneu uit mijn ogen. Weer een heel stuk terugfietsen richting Delft. Ik had dit natuurlijk kunnen weten als ik de route beter had voorbereid, maar wie doet dat nog vandaag de dag?
Het werd nog erger, want de volgende berekening bracht me nog dichter bij mijn startpunt. Gelukkig mocht ik mij daarna verheugen in een route die oude herinneringen bovenbracht, namelijk uit de tijd dat ik wekelijks enkele keren dit rondje van ongeveer 15 kilometer onder mijn voetzolen wegdraafde. Ik passeerde ook plekken waar mijn dochter en ik ooit caches hebben verstopt, plekken die nu door anderen zijn ingenomen.
Na enkele uurtjes ontspannen en cittaslow fietsen stond ik ineens weer midden in het bruisende centrum van Schipluiden en besloot dat het genoeg was voor vandaag. Terug naar Delft En zo passeerde ik langs de Gaag voor de derde keer vandaag het kerkje van Hodenpijl, het aquaduct en alle andere overbekende plekken. Met 21 kilometer op de teller en 13 van de 24 gangen achter de knopen was het wachten op het juiste weertje voor het vervolg.
Vrijdag 19 april was de heftige storm van de vorige dag voorbij en durfde ik de rest van het avontuur aan. Maar goed dat ik nu thuis even wat beter de beschrijving bekeek, want die bevatte 2 essentiële foto’s die mij in eerste instantie waren ontgaan. Ook knutselde ik een keurig Excelletje, zodat ik onderweg geen lastige berekeningen hoefde uit te voeren. Aanvankelijk lichte regen, maar het weer werd steeds beter en uiteindelijk genoot ik van een heerlijk stralend zonnetje.
De tocht voerde nu door Maasland, alweer zo’n dorp dat geen geheimen meer voor mij kent. Verderop bij het Bommeer zag ik aan de overkant het veerbootje werkeloos aangemeerd liggen, wachtend tot Koos de Kapper het weer in beweging zou brengen. Na wp X koos ik de veilige en langere route, omdat ik wist wat me in de andere richting te wachten stond. Weliswaar iets heel leuks, maar dat laat ik aan anderen na 2x zwoegen.
Zo arriveerde ik weer in Schipluiden en begreep niet welke kruising de CO op het oog had. Ik zag her en der knotwilgen, maar welke moest ik kiezen? Via de checksum berekende ik daarom de waarde van Z en uit mijn Excelletje rolden keurig de cache-coördinaten. Die lagen 2 kilometer terug in een weiland? Het moest niet gekker worden. Dat kon niet goed zijn. Aan rekenfoutjes kon het niet liggen. Die maak ik zelden, hum. Na vrij lang dom voor me uit kijken maar eens de CO gebeld. Zijn telefoonnummer stond keurig in de hint.
Gelukkig kreeg ik een zeer behulpzame CO aan de lijn en wat bleek na controle? Alle waarden op de 24 wp’s waren correct! Het probleem zat dus in mijn Excelletje. Formule niet goed ingetypt… Soms word ik heel moe van mezelf. De CO beurde me op en een korte wijle later mocht ik een echte ouderwetse degelijke cache van mijn worteltekening voorzien. Heel mooi allemaal. Het was volbracht. De heerlijke maaltijd ten einde. Dank daarvoor.