06-01-2015

Liefst 3 multi's op één dag in Delft en Den Hoorn. Die liepen niet allemaal even goed. Maar de caches werden wel gevonden.

20284. Speeltuintjes in Den Hoorn by marjoleinvl
Het anders zo rustige dorpje Den Hoorn werd vandaag opgeschrikt door een bijzonder listige geocacher die voor deze keer zijn Carrotte-methode uit de ijskast had gehaald. En weer bleek deze methode doeltreffend, weliswaar na een kort technisch onderzoekje aan de overkant waar wonder boven wonder de hint ook van toepassing was. Gelukkig betrapte niemand mij bij mijn illegale activiteit en snel schoot ik naar de overkant waar het geluk op mij wachtte. Mijn vreugde over het vinden van de cache was echter van korte duur.
De code van het slotje was ook Carrotte-methode-technisch bepaald en klaarblijkelijk fout. Bovendien trof ik voor het eerst een dergelijk afwijkend exemplaar en had geen idee hoe dat zich zou openen na het invoeren van de correcte code.
Wat te doen? Zekerheid inbouwen. Dus toch maar het begin van de multi gaan doen om de juiste code boven water te krijgen. Ook dat ging fout. Dat bemerkte ik niet meteen, maar pas toe ik na een leuk fietstochtje door Den Hoorn wederom de cache probeerde te kraken. Weer mis. Koude handen, koude voeten, moreel ook laag.
Tijd voor een hulplijntje. In dit geval de Eikenhofjes die altijd een hoog moreel hebben, nooit koude handen en nooit koude voeten, maar wel een voorhistorisch mahoniehouten GPS-apparaat waarmee ze verrassend veel caches vinden.
Onlangs had familie Eikenhofjes deze cache gevonden, dus de code zat nog vers in het geheugen. Blij de telefoon weer in de zak en mij voor de zoveelste keer gestort op het slotje. Helaas bleek ook deze code niet juist, maar de logische combinatie van hun en mijn code bracht de verlossing.
Met een hoeraatje klikte het geval eindelijk open en mocht ik eindelijk mijn worteltekening plaatsen. Dank voor deze onderhoudende en speelse cache.

20283. Harnasch by xizat
Blijft lastig dat rekenen met getallen onder de 10. Gelukkig maakte ik slechts 2 fouten, waardoor ik evenzovele keren de cache op merkwaardige plekjes probeerde te vinden. De derde keer klopte alles als een bus en spotte ik de cache waarvandaan ik overigens op ongeveer 72,5 cm afstand mijn stadsfiets had geparkeerd, toen ik op zoek ging naar de twee foutieve punten. Tevreden plaatste ik nu mijn worteltekening, want het was volbracht. Dank daarvoor.

20282. [2DMGE] Langs de lange lindenlaan by vanBaarsel
De historisch lastigste tongbreker is natuurlijk: "Bûter, brea en griene tsiis, wa't dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries." Daar kan geen Lotje uit de Lindenlaan tegenop. De genoemde Friese uitdrukking betekende voor Hollanders overigens meestal dat ze hun kop kwijtraakten vanwege hun onhandige gebrabbel, want de Friezen waren destijds niet mals als ze op de Zuiderzee een Hollandse boot kaapten.
Gelukkig had de CO een vrediger missie bedacht om hier een cache te vinden. Het laantje in de Delftse Tanthof een paar keer op en neer en bomen, bankjes en prullenbakken tellen. Bovendien zonder tongbrekers. Het lukte me moeiteloos. De beloning was een fraaie constructie. Dank daarvoor.

20281. [2DMGE] Pompen of verzuipen by vanBaarsel
De titel indachtig trok ik voor de tweede keer zuidelijk Delft in om deze cache te vinden. Vorige keer haalde ik mijzelf ongenadig onderuit met als gevolg een kapot GPS-apparaat. Weg coördinaten van de puzzelcaches. En dat niet alleen. Van de weeromstuit (!) was ik compleet de weg kwijt en dacht dat dit ook een puzzelcache was waarvan ik de coördinaten kwijt was. Niet dus. Het is gewoon een traditional.
Hoe dan ook, nu lukte het allemaal prima, al moest ik ongeveer 100 meter voor de cache een roedel honden ontwijken die door de uitlaatservice van hun dagelijkse portie beweging werden voorzien. De cache zelf was op de gebruikelijke professionele wijze verstopt en voor de op scoren beluste geocacher dus een ware vreugde. Dank daarvoor.

20280. D// De Lecqertjes op wereldreis by D// Lecqertjes
Mijn wereldreis naar deze cache werd onlangs wreed afgebroken door een valpartij over een verijsd stuk sneeuw. GPS-apparaat kapot en dus coördinaten van de cache kwijt. Vandaag probeerde ik het opnieuw en reed extra voorzichtig langs de ongeval-locatie. Onzin natuurlijk, want het asfalt lag er nu prachtig sneeuwvrij bij.
De cache-locatie had al het smeltwater nog niet helemaal verwerkt. Soppend bereikte ik de berekende plek, alwaar ik een heuse Carrotte-pot mocht opduikelen met daarin een afgekeurd model voor het ziekenhuislab, dat goed te gebruiken is als houder voor de logrol.
Al met al een mooie cache. Dank daarvoor.