04-08-2007
Wat is Tiengemeten toch een mooi eiland! Toch had ik er een beetje genoeg van. Merkwaardig...
3566. Tiengemeten - Bonuscache by pa7fl
Zo, ik heb het even helemaal gehad met Tiengemeten. Van 12 tot 5 op het eiland gefietst. Alle hoeken en gaten gezien. Bestookt door muskieten. Verbrand door een helse zon. Zere knieën van het peddelen door ruig terrein. En nog moe ook.
Na het vinden van Wildernis was ik al zo aan het eind van mijn krachten dat ik niets begreep van de gevonden bonus-aanwijzingen. Het ene zei: deze kant op, het andere zei: die kant op. Ik heb het eerst maar laten zitten. Dan maar geen bonus. Het kon me allemaal niks meer bommen. Met de blik op oneindig teruggefietst naar de veerboot. En flink snel ook, want anders moest ik nog een uur doorbrengen in deze hel.
In mijn ellende zag ik toen onderweg een soort fata morgana. Het was een vrolijk wenkende bonus-cache die mij toelachte aan de einder. En plots begreep ik de bedoeling. Sneller dan snel heb ik toen wat geraffineerde GPSr-handelingen verricht, keek op de TOPO-kaart en vond het een interessante plek. Meteen ernaar toe en weer werd mijn zwakke gestel op de proef gesteld. Na veel geworstel zag ik het licht en vond eindelijk de dekselse maar fraai verborgen bonus-cache. Dank daarvoor.
(Morgen ga ik wel weer iedereen vertellen wat voor leuke hobby ik heb…)
3565. Tiengemeten - Wildernis by delta123
Na eerst zonder al te veel moeite de cache op de oostkant te hebben gegraaid, zo fris als een verse AOW-er begonnen aan iets wat op papier niet lastig leek. Gewoon wat plaatjes vinden met coördinaten en zo huphup naar de cache. Hoe anders zou het verlopen.
Om te beginnen zijn ze vergeten aan de westkant net zo’n mooie asfaltweg aan te leggen als aan de oostkant. Sterker nog: ze hebben de bestaande asfaltweg geript! Fietste ik eerst nog verkeerd ook, omdat ik op mijn mooie TOPO-kaart reed! Die kon ik gelijk vergeten. Dus terug en een puinpad in, dat eerst nog wel aardig berijdbaar was maar allengs verslechterde en in gras overging. Het laatste stuk was zelfs bagger, dus mijn mooie nieuwgekochte sportschoenen hebben hun eerste vuurdoop gehad.
Omdat ik de beschrijving wel gelezen, maar niet onthouden had, zocht ik veel te vroeg naar de cache. Overigens wel op een plek die zich ervoor leende. Na een uur zwoegen waarbij ik werkelijk alle mogelijke gaten en hoeken had bestudeerd, heb ik een hulplijn uitgegooid naar de altijd minzame mlvdburg die mij net had gebeld omdat ie even zeker wilde zijn van een mijner caches, omdat er vissers vlakbij zaten.
Niks cache dus. Een plaatje moest ik vinden en dan door, steeds maar door. Dat lukte, maar de vaart was eruit. Het werd zwoegen, ploeteren en stoempen. Met mijn laatste krachten kon ik de fraai verborgen cache bovenhalen. Dank daarvoor.
(Maar van bonus-aanwijzing snapte ik niks helaas)
3564. Tiengemeten - Weelde en Weemoed by pa7fl
Fris en vrolijk begonnen aan het eiland-avontuur. Na een voorspoedige overtocht zette ik iets na 12 uur voet op het pedaal van mijn vouwfietsje op het eiland. En fietste oostwaarts over een spiegelglad asfaltweggetje. Volgens mij was dat er vorige keer (8 juni 2005) nog niet. De wp’s werden vlot gevonden. Alles wees erop dat deze dag een makkie zou worden. Bij het uitkijkpunt heb ik mijn meegebrachte lunch gehapt. Dus volledig in mijn krachten verder. Alleen toen werd het lastig. Ergens een punt aan de zuidkant van het eiland leek mij tamelijk onbereikbaar. In mijn branieachtig optimisme heb ik dat punt gewoon overgeslagen. Betekende gewoon dat ik op de stash area de Carrotte-methode moest inzetten, omdat 1 essentieel cijfer ontbrak. Zo bedacht zo uitgevoerd. Dus flink lang lopen zoeken, maar uiteindelijk gaf de fraai verborgen cache zich gewonnen. Dank daarvoor.