17-04-2007

Noord-Holland is meer dan Amsterdam. Ook veel Waterland bij voorbeeld. Bovendien trof ik een paar zielige konijntjes.

3091. AMS2 - Nooit Meer... by Erbie & Orbie.nl
Auto geparkeerd, voldoende parkeergeld in de meter en op de vouwfiets voor een stelletje caches in de binnenstad van Amsterdam. Ik wilde met deze beginnen, maar kwam daar snel van terug. De door mij meest gewenste zitplek was ingenomen door een hangjongerachtig wezen die niet al te fris uit de ogen keek. Dus heb ik na een paar uurtjes fietsen een nieuwe poging gewaagd en toen was de plek vrij. Zo kon ik vrij gemakkelijk een mooie en rake greep doen naar de leuk verborgen kleine cache. Dank daarvoor.

3090. 2C (5) - POINT by zowaar!
Eindelijk kan deze virtual cache van mijn lijstje. Of om to the point te komen: eindelijk heb ik gezien hoe er gepeild wordt in Nederland. En dan gaat het niet over verkiezingsuitslagen en dergelijke. Nee, in Amsterdam peilt men de waterstand. Dat is handig, want dan kan overal elders in de wereld aangeven wat het relatieve verschil met hun waterstand is. Als ik zo in mijn ANWB-atlas kijk, is het verschil bij ons in Delft zo ongeveer -3 meter. Gelukkig woon ik 9-hoog.
De gevraagde gegevens worden zsm gemaild.
BVDLC

3089. AMS3 - Jan Roodenpoortstoren by Erbie & Orbie.nl
Druk, druk, druk. En dan proberen ongezien een cache te graaien. Op nog geen 5 meter zat een stel op een bankje in vreemde positie in elkaar gestrengeld. Normaal gezeten zouden ze beide met de rug naar me toe zitten. Nu had zij de blik op mij gericht. Gelukkig zag ze niet veel, omdat ze te bezig was met andere dingen. En dan alle voorbijgangers, te voet, op de fiets, met de auto. En dan de bewoners van de huizen die vlakbij staan. Om dan niet op te vallen, kun je het beste veel gaan opvallen. Deze paradox heb al meermalen toegepast en het werkt. Wat heb ik gedaan? Gewoon een paaldans-show. Ik ben me te buiten gegaan aan allerlei acrobatische hoogstandjes met mijn lenige en pezige lijf. Op het hoogtepunt van mijn voorstelling heb ik de cache gegraaid. We hebben het hier over Amsterdam, dus na 5 minuten had niemand meer belangstelling voor mij. Paaldansen zien ze hier altijd en overal de hele dag. Na mijn act snel weer op het fietsje gestapt.
BVDLC

3088. Weteringcircuit by GeoAlmere
Na Plan Zuid gevonden te hebben en terugfietsend naar de auto , heb ik een omweg genomen en ben langs het Weteringcircuit gereden om er een cache te graaien. Dat lukte prima. Dank daarvoor.

3087. Plan Zuid by Zavo
Dacht ik een leuk plekje gevonden te hebben om te parkeren, terwijl ik op mijn fietsje deze cache ging doen, kwam ik bedrogen uit. Je mag blijkbaar daar aan de Amstel vlakbij snelweg A10 niet je auto neerzetten, hoewel ik geen borden e.d. heb gezien. Ik moet nog veel leren. Deze les kost mij 50 Euro. Ik hoop dat het geld goed besteed gaat worden.
Overigens heb ik heerlijk gefietst door dit deel van Amsterdam. Helaas ben ik een cultuurbarbaar. Alle schoonheid van bouwwerken en bouwstijlen zegt mij niets. Het is mij allemaal lood om oude baksteen. Toch heb ik mij prima vermaakt tijdens het fietstochtje. De antwoorden waren niet lastig. Grote stukken heb ik over het trottoir kunnen fietsen, want dat is in Amsterdam helemaal niet erg. Bij het Olympisch stadion nog een oude herinnering. In 1961 was ik een weekend in Amsterdam en ben toen op zondagmiddag even naar het voetballen geweest. Dat kon toen gewoon. Je ging naar het stadion, kocht een kaartje en nam plaats op de tribune. Het was een wedstrijd van Blauw-Wit. Ik weet niet meer wie de tegenstander was en ook de uitslag niet. Maar het was wel gezellig.
De cache heb ik gegraaid met één hand. Met de andere hand de neus dichtgeknepen. Jammer, maar dat heb je met zulke hoekjes.
BVDMC
Uit: TB

3086. Hee Amsterdam ze zeggen dat je bent veranderd by Polmske
Wat ik allemaal niet heb gedaan om deze cache te vinden! Voor de derde keer hier en eindelijk was het raak. Nu kan ik tot mijn verdediging gelukkig zeggen, dat ik nu alleen was, terwijl ik de vorige keren vergezeld werd door Boudewijn. Heel gezellig natuurlijk, maar cache-technisch gezien een ramp. Tot tweemaal toe hebben we een heel park afgestruind. De eerste keer globaal, de tweede keer lateraal, diagonaal, horizontaal, generaal en binominaal. En geen cache! Wel een mooi park trouwens.
Ook heb ik een hulplijntje uitgegooid naar zowaar! die alle parken van Amsterdam kent als haar broekzak en zijn gaf mij waardevolle informatie. Ik had namelijk één gevelsteen niet kunnen thuisbrengen en het antwoord daarop vormde het eerste cijfer achter de komma voor noord. Boudewijn en ik hebben dus alle waarden uitgeprobeerd, maar als je onzeker bent, zoek je niet goed. Dat bleek maar weer eens. Dankzij zowaar! had ik de goede site te pakken en kon nu heel doelbewust naar de juiste plek gaan om te scoren. En aldus geschiedde. Dank daarvoor.
Uit: TB

3085. FF zitten in Waterland 7 by waterlanders
De zevende uit de serie en de achtste (en laatste) die ik vond. En weer een fraai stukje huisvlijt. De enige plek waarbij een bankje bezet was. Ik moest dus omzichtig te werk gaan en dat lukte.
BVDLC

3084. FF zitten in Waterland 5 by waterlanders
De vijfde uit de serie en de zevende die ik vond. En weer een fraai stukje huisvlijt. Hmmm, hier was ik enkele malen eerder geweest ivm geocaching. Iets klopt hier niet helemaal met de geocache richtlijnen, denk ik. Ik vind het echter niet erg.
BVDLC

3083. FF zitten in Waterland 4 by waterlanders
De vierde uit de serie en de zesde die ik vond. En weer een fraai stukje huisvlijt. Mooi uitzicht op Ransdorp.
BVDLC

3082. FF zitten in Waterland 3 by waterlanders
De derde uit de serie en de vijfde die ik vond. En weer een fraai stukje huisvlijt. Een broedende zwaan vlakbij de cache hier in Zunderdorp. De cache dus rustig benaderd om het dier niet te veel te storen.
BVDLC

3081. FF zitten in Waterland 6 by waterlanders
De zesde uit de serie en de vierde die ik vond. En weer een fraai stukje huisvlijt. Opvallend object vlakbij de cache. Even later zou ik er nog zo eentje zien.
BVDLC

3080. FF zitten in Waterland 2 by waterlanders
De tweede uit de serie en de derde die ik vond. En weer een fraai stukje huisvlijt. Ik moest flink omrijden van 8 naar 2. Op de fiets had het denk ik flink korter gekund.
BVDLC

3079. FF zitten in Waterland 8 by waterlanders
De achtste uit de serie en de tweede die ik vond. En weer een fraai stukje huisvlijt.
Hier even de tijd genomen om te lunchen met uitzicht over een meertje.
BVDLC

3078. FF zitten in Waterland 1 by waterlanders
De eerste uit de serie en ook de eerste die ik vond. Daarmee was de toon gezet. Een knap stukje huisvlijt en zo zouden alle caches in deze serie zijn. Ik had een wat minder warme dag uitgekozen en dat was te merken. Bijna alle bankjes onderweg waren onbezet, hetgeen het graaiwerk aanzienlijk vereenvoudigde.
Heel rustig plekje hier
BVDLC

3077. Dierenverhalen by buzzardseye
Nou vooruit dan, een dierenverhaal. Misschien gaat het eigenlijk toch meer over mijn lieve dochter die heel kort ook meedeed aan mijn hobby onder de naam Lady Cachetta. Op zekere dag had zij namelijk besloten om te trouwen. Niet gewoon, maar op skeelers en met mooie witte trouwjurk. Net toen ze deze beide had aangetrokken, ging de huisbel. Beneden stond de postbode met een pakketje voor haar. De Lady echter dacht dat haar benedenbuurman belde om een klopboormachine te lenen en pakte dus het apparaat om het hem even te brengen. Toen bleek dat het de postbode was, vond ze het lastig om eerste de klopboormachine weer naar huis te brengen.
Dus de Lady op haar skeelers en met de trouwjurk aan en klopboormachine in de hand even naar de voordeur van de flat om het pakje in ontvangst te nemen. Net op dat moment kwam er een kauw aangevlogen die landde op haar schouder. Voor haar heel gewoon, want zij is eigenlijk een kauw-girl zoals intimi weten. De postbode viel bijna om van verbazing bij de optelsom van alles wat hij zag: een bloedmooie jonge vrouw met trouwjurk, op skeelers, klopboormachine in de hand en kauw op de schouder. Hij mompelde: “Dat vertel ik niet thuis, want ze geloven het toch niet.”
Het graaien van de cache was minder spectaculair hoewel ik van twee kanten werd belaagd. Rechts werd er stuntelig met golfballetjes gemept en links werd er slordig met pijlen geschoten. Op een gegeven moment liep rechts een hele horde om verloren golfballetjes te zoeken en links een hele meute om zoekgeraakte pijlen op te sporen. Ik heb maar gauw de fraai verborgen cache gegraaid. Dank daarvoor.

3076. In een groen, groen.....knollen, knollenland by fotolw
Wat ik hier heb meegemaakt! Dat geloof je niet! Een staaltje dierenmishandeling zonder weerga! Daar kan ik niet tegen! Wat was het dat mij zo verdroot? Lees en hou je vast.
Terwijl ik de cache aan het loggen was en wat TB’s aan het swappen, zag ik op een steenworp afstand van mij plots een besnorde man opdoemen in groen pak, laarzen aan de voeten, hoed op het hoofd, geweer in de ene hand, verrekijker in de andere hand. Duidelijk een jager dus.
Maar dat was niet alles. Nog een steenworp verder zaten heel parmantig twee onschuldige haasjes. Ze zaten midden in een groen land. Als ik mij niet vergis dan werden er knollen verbouwd. Ook groen. Nou deden die kokette haasjes eigenlijk niets strafbaars. Ze waren gewoon wat techno-muziek aan het maken. Deze ene sloeg wat op een blikken trommeltje en de andere blies op een fluit of wat daar voor doorging. Een fluit met drie mondstukken. Misschien had het knaaggrage haasje iets te hard op het mondstuk gebeten, zodat het gespleten was. Laat ik de fluit daarom maar een fluitefluitefluit noemen.
Hun moderne muziek klonk niet echt geweldig, maar mijn indruk was dat met een beetje muziekles het duo best wel vorderingen zou kunnen maken. De barbaarse jager dacht daar echter anders over. Voor ik het ongelukkige tweetal kon waarschuwen, legde de ellendeling er eentje om. Die met de trommel. En volgens mij was dat nou net de beste muzikant van de twee, want die met de fluitefluitefluit bakte er eigenlijk niks van. Maar helaas zijn het meestal de verkeerden die te vroeg heengaan. Gelukkig maakte de fluitefluitefluit-speler snel dat ie wegkwam en ontkwam aan eenzelfde lot als zijn maatje. Wel zag ik dikke tranen langs zijn harige wangetjes biggelen. Duidelijk een teken van veel verdriet, dat kun je wel begrijpen.
Tijdens al deze toestanden had ik natuurlijk mooi de gelegenheid de fraaie cache weer goed te verstoppen en dat heb ik dus gedaan. Ook ik heb daarna gemaakt dat ik wegkwam, want met zo’n bloeddorstige jager weet je maar nooit.
BVDLC
In: TB
Uit: TB

3075. De Afleiding by aloys-kylian
Hé, hier was ik eerder geweest. Maar ik hoefde toen minder ver de bush in. Nu kon ik de hele jungle ontdekken. Onder de mooie wandeling kon ik genieten van allerlei vogelgezang vermengd met auto-gedender. Een heel aparte melange en ik werd er inderdaad behoorlijk door afgeleid. Natuurlijk niet erg genoeg om de fraai verborgen cache te vinden. Dank daarvoor.
Uit: TB