13-06-2004

Heel vroeg stond ik al in het nog rustige Amsterdam om er meerdere caches te doen, oa een lange wandeling over een strekdam. Daarna door naar de Coentunnel en Nauerna. Afgesloten nabij Muiden.

624. 'n beetje om by Satellietje
Tijdens mijn lange wandeling over de dijk naar de cache trof mij een zielig tafereel. Tussen al die vrolijk blatende schaapjes was er één exemplaar (nr 576) dat wel erg uit de toon viel. Ze viel me onmiddellijk op door haar kreunende bèèèhhh. Toen ik dichterbij kwam, probeerde ze weg te lopen en toen zag ik dat het arme dier kreupel was. Ik heb snel een foto gemaakt, maar wilde niet dichterbij komen om het lijdende dier niet meer te verontrusten. Opeens herinnerde ik mij een log op deze site van 24 april en weet nu met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat de toen beschreven gebeurtenis hiermee te maken heeft. Het is toch bij de wilde beesten af om deze lieve onschuldige diertjes zo afschuwelijk te behandelen. Nu ik thuis dit schrijf, heb ik nog steeds tranen in mijn ogen. Geocachen is een prachtige hobby, maar drama's zoals deze wil je liever geen twee keer meemaken. Ik heb dus de cache maar snel gelogd en ben fluks teruggegaan om deze gruwel zo snel mogelijk achter mij te laten.

April 24, 2004 by Achtbaangek
...

Op de terugweg me nog verbaasd hoeveel spreekwoorden we eigenlijk over schapen hebben. Dus op de terugweg gecheckt of ze allemaal wel kloppen.

Een schaap over de dam. Geen dam gezien, dus daar ging de eerste test al. Wel een dijk trouwens, waar je de schaapjes dus wel degelijk op het droge hebt. Even verderop lagen vier schapen keurig op een rij het pad te blokkeren. Kamerbreed tapijt dus .

Ook nog het zwarte schaap van de familie getroffen. Echter een klein lammetje (576) weigerde pertinent zich aan een spreekwoord te houden . Zelfs nadat ik hem op zijn gedrag had aangesproken weigerde het beest zijn gedrag te beteren . Daarop heb ik het diertje een corrigerende rottrap verkocht . Toen klopte het spreekwoord weer.
Kort hierop realiseerde ik me dat de fout bij mij lag. Het spreekwoord was natuurlijk niet zo MANK als een lammetje, maar zo MAK als een lammetje ...

Sorry 576.

623. Nauerna T-cache by Shamrock Stone
Voor mij blijft de cache lang verborgen. Als ik uiteindelijk in mijn zoekdrift schijnbaar onzedelijke handelingen dreig te gaan verrichten, komt de sluiswachter van dienst mij tot kalmte manen. Dat werkt. In alle rust vind ik daarna de T-steak. Hèhè, dat lucht op.
Dank voor deze zoektocht.

622. Coen's zithoek? by Shamrock Stone
Waar ik mij het meest over heb verbaasd bij deze cache, die overigens prima in elkaar steekt, waren de woonboten aan het kronkelende weggetje naar de tweede locatie. Het zijn echt allemaal boten! Sommige zien er uit als complete woonhuizen op het land. Omdat het druk was en je er sowieso stapvoets langs moet rijden, had ik de gelegenheid die woonsteeën goed te bekijken.
Als het de bedoeling was van de cache-leggers om dit bijzondere stukje Zaandam? te tonen, dan is dat bij mij goed gelukt.
De twee wandelingen zijn ook niet te versmaden. Kortom een fijne cache om te doen.

621. Icebox "the return" by IJskimo
Een dagje gecached in de buurt van Amsterdam en besloten de lange wandeling en the return te gaan maken. Volgens mij zal het steeds moeilijker gaan worden deze wandeling te doen, omdat de braamstruiken er echt zin in hebben. Om te groeien bedoel ik. Het smalle pad wordt van weerskanten geattaqueerd door deze gedoornde struik) die overigens wel heerlijke vruchten oplevert). Het is dus voorzichtig manoeuvreren om die scherpe uitlopers steeds om te buigen. Ze groeien meest op kniehoogte en met wat beleid kun je eigenlijk gewoon doorlopen. Het gonst van het leven op deze 2.5 km lange dijk. Vele plantensoorten, kruipend en rennend gedierte, veel spinnen te oordelen aan de spindraden die ik voortdurend voel, veel vogels, veel muggen. Die muggen wijken niet als je langsloopt, dus voor je het weet vliegen ze bij je naar binnen. Hoewel geen principieel vegetariër, apprecieer ik dat toch niet en ik fabriceer een kunstmatige mondkap (zie foto).
Uiteindelijk bereik ik het uiteinde en vind de coords. Nauwelijks leesbaar. Ik heb er met mijn pen mijn interpretatie bijgeschreven voorzien van vraagteken. Later bleek dat ik goed zat. Een beetje resistentere aanwijzing aanbrengen zou niet gek zijn, maar ja, dan moet de cache-legger wel zelf in actie... Later op de dag trof ik de familie Satellietje die mij vertelde dat ze de onderneming op de scooter hadden volbracht. Ideetje...?
Op de terugweg blijken er ineens geen spinnen meer te zijn, want ik voel geen spindraden meer. Wel zijn de braamstruiken intussen gegroeid.
Terug bij de auto is de rest een ijtje.
De twee TB's heb ik meegenomen richting Rotterdam.

620. Treasure Island by Oller
Heel grappige manier om een cachelocatie aan te duiden. Daar houd ik wel van, vooral omdat ik het geluk had meteen de clou te snappen ter plekke. Vaak heb ik bij dergelijke caches hulplijntjes nodig, omdat ik mij dan niet kan verplaatsen in de hersenkronkels van de cache-legger. Nu dus wel en dat deed me goed.

619. Mergpijp a.k.a. Bonecollector II by Bus Team
Op zondagochtend heel vroeg wat door de Pijp gestruind. Vanwege het ontbreken van mensen op dit tijdstip, dus geen gezelligheid, maar wel rust en dat heeft ook wel wat.

618. kunst in een boom in Amsterdam by mc gregor
N 52° 21.790 E 004° 52.818
Lekker vroeg op zondagochtend naar het Leidse Plein getogen om wat kunst te bewonderen. Aan de man van het eettentje gevraagd waar de houthakker 'uithing' en hij wees me de juiste plek. Hij merkte wel op dat men het plein hier het Leidse Bosje noemt en dat het Leidse Plein over de brug is.
Fotootje gemaakt en op de terugweg nog even wat langer met de eettent-man gesproken die bezig was de tent te sluiten. Hij vond het rustig, maar ik verwonderde mij over de drukte om 6 uur 's morgens op het Leidse Plein. Hij vertelde nog dat de moeilijkste tijd 's nachts om ongeveer half drie was. Veel dronken mensen en hij vond de dronken vrouwen nog het ergst. Maar hij ging nu naar huis, nog even een wijntje drinken en dan naar bed.