02-04-2010
10 kilometer rondgefietst in de wijk Ommoord te Rotterdam om 4 caches te vinden langs de voormalige Ommoordse weg. Daarvoor in Bleiswijk een aantal caches gevonden. Ook nog een frustie in Zoetermeer van de kaart kunnen schrappen.
8450. Ommoordse Weg by wyandottes
Aan de voormalige Ommoordse weg staan nog enkele historische bomen. Die stonden vroeger bij boerderijen. Die zijn niet meer, zo bleek mij vandaag. Een perenboom herinnerde mij aan mijn overgrootvader die boer was en die zich aan het eind van zijn leven in 1942 afvroeg wie bij hem thuis het eerst het loodje zou leggen: de perenboom, de hond of hijzelf. Ik kan nu mededelen, dat hij heeft gewonnen. Maar dat terzijde. Nah, nog niet helemaal. Hij had meer karakteristieke uitspraken, zoals die over zijn nieuwe huishoudster. Volgens hem was ze zo lelijk, dat er geen spreeuw meer op het erf kwam.
Deze gedachten kwamen bij me op toen ik de drie caches voorafgaand aan de bonus probeerde te vinden. Hiervoor had ik mijn karmozijnrode vouwfietsje versie 2.0 uit mijn Delftsblauwe bolide gehaald en vrolijk fietste ik door de Rotterdamse straten. Wat mij vandaag vooral opviel, was de vriendelijkheid van de mensen in het verkeer. Meermalen kreeg ik bij het oversteken van de drukke hoofdweg voorrang, terwijl ik daar volgens de regels niet recht op had. Ook viel mij de donkere dreigende lucht in de verte op. Er was regen voorspeld.
Toch bewoog ik mij ontspannen langs de wp’s van de drie multicaches en noteerde braaf de getallen in de caches die deze bonus moesten opleveren. Ik werd niet teleurgesteld en vond exact op de berekende plek de cache. Dank daarvoor.
Met precies tien kilometer op de teller, arriveerde ik om ongeveer 16.30 uur weer bij de bolide, terwijl de eerste regenspetters zich lieten zien. Over planning gesproken.
8449. Under The Bridge RHCP by wyandottes
Het doosje lag inderdaad under de bridge. Bovendien gemakkelijk te graaien en daar houd ik wel van, want mijn arme onbuigzame rug is daar dankbaar voor. Daarmee waren alle getallen voor de bonus binnen. Even staan rekenen en op naar de bekroning.
BVDLC
8448. Stapelen by wyandottes
Hier thuis wordt niet gestapeld. Dat is welbekend. Tijdens mijn 50-jarig jubileum hebben mijn dochter en vriend destijds daar nog een sketch aan gewijd. Waarom wordt er hier niet gestapeld? Dan moet je namelijk ook de onderkant van de borden afwassen. Het betekent natuurlijk wel een extra keertje naar de keuken gaan met wat minder borden in je handen. En dat is weer goed voor de conditie.
Vandaag hier in Rotterdam moest ik wel stapelen, maar dan op ander vlak. Het rekenvlak. En daar doe ik het graag. Ik heb er zelfs trucjes voor, zoals het weglaten van de 9 in de berekening. Het stapelen was dus het probleem niet. Wel de route. Die heb ik niet helemaal begrepen. Toch vond ik het schatkistje en daar ging het om. In my humble opinion wel een link plekje. Hopelijk blijft ie er lang liggen, maar ik vrees toch een beetje.
BVDLC
8447. Kleine Kokette Katinka by wyandottes
Terwijl ik het songfestivalliedje zachtjes neuriede ging ik op zoek naar een glimp van die kleine opdonder. Eerst het voorgeschreven aantal stappen afgemeten, maar daar zat ze niet. En dat terwijl ik precies had gedaan wat in de hint stond. Toen heb ik de procedure herhaald en kwam op een locatie waar ik wel geluk had. Lachend kwam het wipneusje tevoorschijn. Zo, die was binnen. Dank daarvoor.
8446. Zakmonsters by Hassiebassie
Saillante bijkomstigheid was de eerste HSL-trein die ik zag rijden in de verte. Het lawaai viel mee hier op deze locatie in Berkel. Onder een prettig stralend zonnetje was ik op zoek naar een cache in een voortuin. Thuis had ik mij daarvoor verdiept in het Pokémon-gebeuren. Doen kinderen daar nog aan? Of is er een andere hype intussen? Ik herinner mij een vakantie in Frankrijk een jaar of 10 geleden, waar kinderen rondliepen met die kaartjes. De moeder die directeur was van een vrij groot internationaal bedrijf, had zich verdiept in de Pokémon-materie en beweerde dat het erg goed was voor de ontwikkeling van haar kinderen.
Na enig gescharrel lokaliseerde ik de cache-plek en kon mijn worteltekening plaatsen. Dank daarvoor.
8445. De schoorstenen van Jan Wensveen by rkivit
Als we spreken van ‘onder de rook van Bleiswijk’ dan hebben we dat blijkbaar voor een groot deel te danken aan Jan Wensveen. Overigens heb ik totaal geen bouwkundige ervaring, maar een schoorsteentje bouwen lijkt mij niet echt het moeilijkste. Of vergis ik me? Je kan hem mooi rustig in de lengterichting vervaardigen en als ie klaar is, zet je hem rechtop.
Dankzij deze cache heb ik heel wat van de omgeving van Bleiswijk gezien. Tot aan de HSL toe. Kwestie van een coördinaat niet goed overnemen. Wp3 zakt namelijk door de 52 graden-barrière. Daardoor zat ik een minuut te hoog en dat is 1,85 kilometer. Het foute punt lag echter op de kaart gezien precies aan een weg. Maar om er te komen, was een ramp. Vele kilometers later, zag ik mijn fout en kon ik naar de juiste locatie. Daarna mocht ik Bleiswijk weer in om de cache te vinden. Dank daarvoor.
8444. De eerste Bleiswijkse cache by rkivit
Een blik van verstandhouding. Altijd heerlijk. Precies toen ik kwam aanlopen, verscheen de bewoonster. Even voorgesteld, waarbij ze opmerkte dat de klussende buurman er van wist. Toen ging ze snel verder, want niet iedereen is zo haastloos als ik. Dankzij de hint was het lichten van de cache een eitje. Dank daarvoor.
8443. kasje of cache? by n0kk0
Hier in Bleiswijk stond ik al eerder een jaar of 5 geleden. Ik weet ook bijna zeker, dat de cache op hetzelfde plekje stak. Terwijl het verkeer met grote intensiteit bleef langsdenderen, graaide ik achteloos het doosje. Het kunstwerk is overigens niet meer geheel intact. Niet verwonderlijk, want glas is kwetsbaar.
BVDLC
8442. De Pissenkade by Hebbe hebbe
Hier in Zoetermeer was ik al eens teleurgesteld afgedropen. Vandaag een nieuwe poging. Nu was het nog erger. Ik kwam uit bij iemand in het voortuintje, maar begreep uit de hint dat ik volkomen fout zat. Bijna gooide ik de handdoek in de ring.
Gelukkig zag ik in de logs dat de Naaktslakkies hier wel waren geslaagd. Dus een hulplijntje uitgegooid. Zo kreeg ik Els aan de lijn die van alles met handdoeken doet, maar ze nooit in de ring gooit. Zo kreeg ik bij het vinden van mijn 4.500e cache een prachtig geborduurd exemplaar van haar cadeau.
Ook nu maakte ze mij blij. Op de plek waar ik vorige keer naar de cache zocht, bleek ik een aanwijzing te hebben moeten zoeken. Aha! Eindelijk begreep ik de tekst. Ook gaf ze een subtiele hint waar zich de cache bevond. Met die gegevens was het niet moeilijk meer.
De nano was niet meer magnetisch en lag wat verloren in de buurt van de bedoelde plek. Ik heb hem op dezelfde plek terug gelegd nadat ik mijn worteltekening had geplaatst.
BVDLC