20-10-2010

Met de Dijk6jes een multi gedaan in de bossen bij Zoersel vlakbij hun herfstvakantieadres.

10019. Kretse Beemden by EsteRiet

Met zijn allen door de Kretse Beemden. Die liggen in een bos bij Zoersel, alwaar behalve geocachers zich nimmer andere wezens durven te wagen. Gisteren hadden de Dijk6jes besloten het gevaarlijke bos te betreden, maar waren door een menselijke rekenvergissing geotechnisch gezien niet veel verder gekomen dan wp1, al hadden ze wel het halve bos doorkruist. In de avond bij een herberekening kwam de fout naar boven, zodat vandaag een tweede poging volgde, maar nu met versterking van mijn persoontje.

Dapper ging het hele gezelschap van start, extra beveiligd met veel paraplu’s, want het kan flink regenen bij onze Zuiderburen. Na 10 stappen gingen de schermen dan ook uit, want de eerste druppels kletterden neer. Doch stoer wandelden wij naar wp2, alwaar de jongsten - genaamd Gaby en Luca - mochten tellen. Dat deden ze heel goed, want ik had met zware straffen gedreigd, indien we door verkeerd tellen niet de juiste richting zouden wandelen.

Bij wp3 was het Jason die mij heimelijk de door hem gevonden micro toonde, terwijl de anderen nog braaf zochten, een truc die ik hem nota bene de avond ervoor had geleerd.

Zo gingen wij voort van wp naar wp en kwamen wij tussentijds weer even in de bewoonde wereld alwaar wij van een bewoner vernamen dat de paaltjes met bordje H erop betekende: hydrant. Waterputten dus. Hij vond het jammer dat er geen bier uitkwam. Maar ja, dan had er een B op de bordjes moeten staan.

Na dit vrolijke intermezzo doken we aan de andere kant het bos weer in. Daar moest enorm geklauterd worden, want van gevallen bomen opruimen hebben de boswachters hier nog nooit gehoord. Het “pad” lag er vol mee. Hoewel ik voortdurend de camera schietklaar in de hand had, ging niemand van het gezelschap languit in de vele met water gevulde kuilen. Het zit me niet altijd mee, dus.

Bij wp9 stokte het even, omdat de krater gevuld met een aanwijzing niet werd gevonden. Tijd voor mij dus voor een positieve bijdrage aan de onderneming, waarna de cache kon worden gevonden. Uiteraard had de jeugd die snel te pakken. Na het logritueel zorgde Timothy dat de cache op natuurlijk verantwoorde wijze achterbleef voor de volgende cachers.

Daarna het natte bos weer uit op weg naar warme kachel om te drogen. Iedereen dank voor de prettige wandeling, met name de cache-legger.