31-07-2009
Terugreis van het hotel in Ascheberg naar Delft. Interessante ontmoeting met een terreinknecht, bijna gek van paaltjescache, snel graaien in Appelhülsen, gevangen zonne-energie, pech in Buldern en nog veel meer emoties.
Hooglichten van cache-dag 31 juli 2009
Wat een rammelende planning! De terugweg van het hotel in Ascheberg naar Delft stond vooral in het teken hiervan. Plan was om met een boogje naar Dülmen te gaan, want daar liggen veel caches. En dan onderweg links en rechts wat meepakken. Dat mislukte meteen al. Bij een kerk stond een wilg met vele gaten, maar geen enkel gat bracht mij een cache. Wel veel ongedierte en zo. Toen ik een weinig gedesillusioneerd in mijn bolide de volgende cache uitzocht, kwam een er in de buurt scharrelende Duitser mij helpen. Ik heb hem (te) kort uitgelegd wat geocaching inhoudt en hij snapte er niets van. Dus bracht ik het gesprek op het trapveldje waar hij bezig was het gras te maaien. Dat bleek het plaatselijke driehoekige voetbalveld. Het gehucht met 120 inwoners kon net een elftal op de been brengen en met een stalen gezicht vertelde hij, dat ze hier al tegen Schalke'04 en Borussia Dortmund hadden gespeeld. Die hadden zich geen raad geweten met de afmetingen van het veld, voegde hij grijnzend toe. Deed mij denken aan een ander voetbalveld dat ik eens zag in Duitsland alwaar de middellijn een sloot was...
De eerste cache die ik wel vond lag in Senden achter een boom die er uitzag als een schroef. Gewoon middenin een bos. Hoe krijgt de natuur het voor elkaar zo'n exemplaar te creëren? Bij de volgende cache dacht ik werkelijk dat ik gek werd. De hint was: "houten paal aan het pad." Er stonden er twee. Ik heb beide dikke ronde palen minstens 10x van boven tot onder en terug bekeken. Geen cache. Logs gelezen en er werden geen problemen vermeld. Bij de 11e keer kijken, maar het kan ook de 20e keer zijn geweest: toch een cache!! Gruwelijk goed gedaan door die cache-legger. Of ik moet een ander brilletje...
Toen werd het tijd om te tanken en de supermarkt te plunderen voor genoeg brandstof en proviand voor de thuisreis. De plaats Senden bood mij die mogelijkheden. Goede ervaringen dus in deze plaats, waar ik nog twee andere prima ervaringen vastknoopte in de vorm van twee doosjes.
Toen op weg naar het zonne-energie-veld. Het is heel simpel. Leg 4 miljoen Euro op tafel, neem een stuk land ter grootte van een voetbalveld, zet het in 8 weken tijd vol met een paar honderd zonnecollectoren en plaats er een stevig hoog hek omheen. Toen ik langskwam leverde dit geheel 750 kW. Nou dan weet je het wel. Daar kun je heel wat lampjes van laten branden of heel wat elektrische kacheltjes mee opstoken. Alleen jammer dat het nu niet koud en ook niet donker was. Je moet de energie namelijk onmiddellijk benutten, want opslaan kunnen we niet echt. Dus waar moest deze 750 kW heen om 11.00 uur deze vrijdagochtend? Ik zou het niet weten...
De volgende etappeplaats bleek Appelhülsen te heten, ofwel Appel Town zoals de cache-leggers het hier consequent noemden. Hier lagen 5 caches die gruwelijk makkelijk bleken te zijn verstopt en bovendien op cache-worp-afstanden van elkaar. Binnen een uur 5 puntjes erbij. Dank Appelhülsen waar verder niks te beleven viel. Op de kaart zag ik even verderop nog zo'n plaats met een bundeltje caches. Gauw erheen.
Zo kwam ik aan in Buldern en gedachtig Appelhülsen meteen voortvarend aan de slag. Maar ai, de eerste viel al tegen. De gekleurde Pegelstange zelf was duidelijk. Daarmee kan men zien of het water te hoog staat in de piepkleine beek. Blijkbaar kun je dat niet aan het water zelf zien. Of ben ik nou zo slim? Gelukkig ontdekte ik de sluw bevestigde micro toch, maar de vaart was er uit. 
Al helemaal bij de tweede cache met een dijk van een afwijking. Gelegen bij een prachtig kasteel. Toen ik dat op de foto zette, liep er in de verte een mannetje met hond in beeld. Geërgerd vroeg de man of ik de foto ging uitvergroten. Omdat ik geen zin had in deze dialoog, vertelde ik in mijn slechtste Duits, dat het inderdaad een prachtig Schloss was. Hij deed nog enkele vergeefse pogingen de liederlijke discussie zijn kant op te krijgen, maar helaas voor hem pindakaas. Op de stash area was het niet veel beter. Na flink wat zinloze heen en weer bewegingen onder rododendron en aanverwante struiken vond ik de doos in een overliggend bosje met veel braam en brandnetel. Maar het kasteel was mooi.
De volgende voortuincache was een drama, want volgens de logs vindt iedereen die probleemloos. Ik durfde geen enkele van de voortuinen in, omdat ik geen stickers zag en ook de hint mij niets zei. Met de staart tussen de benen ben ik afgedropen. Ook de laatste cache in Buldern bij een bruggetje van Nederlandse makelij verliep dramatisch, want ik vond niks ondanks veel bukken en wringen. Weg uit dit dorp!
Nabij Dülmen twee caches gevonden. De eerste bij een bushalte ging nog wel. De tweede lag weliswaar op een mooi plekje naast een antieke brandweerwagen, maar Dülmen is een drukke stad en daar bleek ik op dit moment geen zin in te hebben. Dus besloot ik om ongeveer 15.00 naar huis te rijden. Ongeveer 250 kilometer. Na 50 kilometer al nadenkend achter het stuur vond ik het toch niet zo'n goed idee met het oog op verkeersdrukte in Nederland waarin ik ongetwijfeld zou geraken. Dus nabij Bocholt de snelweg af en kijken of er nog wat te halen viel in een paar uurtjes. De keuze viel op een paar boswandelingen. De eerste was erg kort, want ik kon naast de cache parkeren. De tweede was ook een teleurstelling, want hoe ik ook reed, ik geraakte niet in de buurt van de startplek. Na een half uur heb ik het opgegeven. De derde lukte gelukkig wel na wat omrijden. Een wandeling door het Bürgerpark langs enkele meertjes. Vlakbij de cache-plek waren jongelui aan het spelen. Maar dankzij jarenlange training bij de indianen kon ik geruisloos naar de cache sluipen en mijn worteltekening plaatsen. Toen weer terug langs de meertjes naar mijn Delftsblauwe bolide waarin ik genoot van een welverdiende avondlunch.
Aan de grens nog een cache geraapt die ik als eerste op de heenweg wilde graaien, maar miste omdat ik een afslag miste. Nu niet, omdat ik beter oplette. Daarna over de intussen rustige Nederlandse wegen terug naar Delft.
7473. Kurz vor der Grenze by Team-Work 
7472. Bürgerpark Mosse Bocholt by Marvin97 7471. Raesfelder trifft Venne by team sina 7470. Kirchspielroute Dülmen: Rödder by FT22 7469. Kirchspielroute Dülmen: Mitwick by FT22 7468. Schloss Buldern by Killer 1993 7467. Pegelstange Wevelbach - Hochwasser by pintowolf 7466. Waeldchen by Elke87 7465. Kirche St. Mariä Himmelfahrt by Appelmund
7464. Herz-Jesu-Station by Elke87 7463. Wohl bedacht! by Elke87 7462. Hauptbahnhof Appelhülsen by Elke87 7461. Phoenix aus der Sonne by dippydipp 7460. TB-Hotel A43 Senden (3) 3* Hotel Montana by rabbitlman 7459. Der Pausen Cache by Mystic72 7458. Der schwarze Specht by Team-Walskamp 7457. Der gedrehte Baum by Mystic72
