14-08-2008
Een dag in het mooie Zeeland. Op de heenweg bij Ouddorp een uurtje met iemand staan babbelen die veel wist over Goeree. Daarna verder en veel molens gezien.
5506. ZEEUWSE PAREL 8: Wemeldinge by Wilde Tijger
De laatste parel aan het eind van een mooie cache dag. Een bijzonder rustige en rustgevende plek trof ik hier aan. Een hint was inderdaad niet nodig. In alle rust mijn worteltekening kunnen plaatsen. Dank daarvoor.
5505. ZEEUWSE PAREL 9: Kapelle - Biezelinge by Wilde Tijger
Heel apart verstopt deze parel. Dat had ik nog niet eerder gezien. Zonder hint had ik deze trouwens nooit gevonden denk ik. Ook hier een mooi plaatje van een kerk waar het avondlicht overheen streek.
BVDLC
5504. ZEEUWSE PAREL 10: Kloetinge, dorp op kloeten. by Wilde Tijger
Grootste probleem was om vanaf Goes naar Kloetinge te komen. TomTom wilde mij door allerlei smalle straatjes manoeuvreren waarvan er sommige waren afgesloten vanwege de koopavond. Toen heb ikzelf maar het heft in handen genomen om naar dit uit de kluiten gewassen dorp te rijden en er een parel te vinden. Dankzij de duidelijke hint hoefde ik niet lang te zoeken. Dank daarvoor.
5503. De Koornbloem. by The BaMi's!
Druk, druk, druk. Koopavond in Goes. Gelukkig moesten ze niet allemaal mijn kant uit, maar wel werd er volop geparkeerd. Gelukkig kon ik mijn Delftsblauwe bolide er nog ergens tussen schuiven. Het vinden van de cache was geen probleem. Die lag fraai verborgen op zijn plekje. Dank daarvoor. Daarna natuurlijk nog wel een blik geworpen op de mooie molen die schitterde in de avondgloed.
5502. ZEEUWSE PAREL 7: Wolphaartsdijk. by Wilde Tijger
Na mijn teleurstelling in het nabijgelegen dorpje Oud-Sabbinge, had ik niet zoveel vertrouwen in het vinden van deze cache. Toen ik stopte bij de stash area en een mevrouw zag die haar hondje uitliet, heb ik eerst maar even een poosje gewacht en tegelijkertijd moed verzameld, omdat ik me toch altijd een beetje geneer om in een woonomgeving naar een cache te gaan zoeken. Toen de kust vrij was en naar de juiste plek liep, bleek het allemaal erg mee te vallen. Er lag een fraai verborgen cache op mij te wachten. Dank daarvoor.
5501. M(z)E08 - Carta Zeelandica by De Saatjes
"Wie het kleine niet eert, kriegt ‘n trap van ‘t peerd" zegt een bekend streekgezegde en dus heb ik mij er toe gezet een micro van mijn worteltekening te voorzien terwijl ik wel beter wist. Thuis overigens nog even lekker bezig geweest met een oude hobby van me: legpuzzelen. Dat ging nog prima. Mooie kaart. En mooie cache. Dank daarvoor.
In: coin
Uit: coin
5500. Don Cachotte: Oranjemolen by De Saatjes
Eigenlijk snap ik niets van het feit dat dit een stellingmolen is. De stelling van een molen wordt er immers pas bijgeplaatst als de molen niet genoeg wind vangt, bijvoorbeeld als er bomen of gebouwen rond de molen staan. Dat is hier niet het geval. De Oranjemolen staat vlak aan zee en is aan alle kanten vrij. Geen wonder dan ook dat deze molen bij oorlogshandelingen groot gevaar liep en ook inderdaad beschadigd werd.
Ik heb mijn vragen aan de kant gezet, heb een stel jaartallen bij elkaar weten te tellen en de cachelocatie berekend. Aldaar nog wel even stevig moeten zoeken, maar gelukkig de fraai verborgen micro wel gevonden. Dank daarvoor.
5499. M(z)E 08 Ervgoed by Jersepe
"Ah, u moet bij mij zijn! U bent van X*X*X&X^X (censuur vanwege spoilen) ", dacht een inwoner van de fraaie locatie in Vlissingen waar ik mij bevond. "Eh, ik dacht het niet" was mijn gevatte antwoord en wandelde verder. "Bent u van de woninginspectie?" vroeg de volgende, een bewoonster in dit geval. En weer antwoordde ik gevat: "Nee, ik ben met pensioen." Toen kruiste een kat met slechts drie poten en geen staart mijn pad. Ik dacht even vanwege de hint, dat ie mij de cache ging wijzen, maar nee. Hij ging lekker op een bankje liggen slapen. Vervolgens was het een zwarte kat met witte sokjes die mij voor de voeten liep en zich vervolgens bij het driepotige exemplaar voegde. Daarna stond ik er alleen voor en moest helemaal in mijn eentje de cache zien te vinden. Dat is nog gelukt ook. Fraai gedaan die cache!! Dank daarvoor.
5498. Don Cachotte: De Noorman by De Saatjes
Het moge bekend zijn dat krankzinnigheid en genialiteit vlak bij elkaar liggen. Of zoals mijn oom Sytze het uitdrukte: "Pas op dat je geleerdheid niet overgaat in razernij". Ik kan hier met grote trots en tegelijkertijd diepe schaamte mededelen, dat ik beide staten bij deze cache bijna had bereikt. Wat was er loos?
Nadat ik hier in Westkapelle de tamelijk eenvoudige gegevens bij de mooie ronde stenen stellingmolen had genoteerd, de eenvoudige berekening had uitgevoerd, de eenvoudige route naar de berekende coördinaten had afgelegd, kwam ik aan op een onlogische cache-locatie.
Daar begon de ellende. Toch zoeken natuurlijk. En vanzelfsprekend niks vinden. Hint klopte ook niet. Nog eens rekenen dan. Hetzelfde resultaat. Gemaakte controle-foto's bekeken. Alles klopte. Een beetje in de buurt zoeken dan. Vergeefs. Nog eens rekenen. Hielp niet. Logs lezen dan. Niemand had problemen. Ik wel. Langzaamaan kroop een zekere vorm van waanzin mijn lijf binnen, vooral omdat ik de net beschreven procedure halsstarrig bleef herhalen. Net voordat mijn toestand echt zorgwekkend werd, kreeg ik een bijna geniale inval.
Een uiterst belangwekkende vraag borrelde namelijk in mij op: Had ik de coördinaten wel goed ingetoetst?
Op het eerste oog wel. De berekende cijfers stonden er correct. Toen viel mijn tweede oog op het aantal minuten in de oost. Daar moest 27 staan. Er stond 26...
Dat scheelt dus bijna 1,2 kilometer. Nadat ik mijzelf als terechte bestraffing een klap voor mijn eigen hoofd had gegeven, kwam de grote opluchting. Vol nieuwe moed 1,2 kilometer naar het oosten gereden alwaar twee geparkeerde Duitse auto's met tal van mensen van groot tot klein mij het loggen onmogelijk maakten. Geduldig gewacht. Infobord uitvoerig bestudeerd net zolang tot ze wegreden. Bij het bekijken van het logboek bleek trouwens dat het ook geocachers waren... Dat hadden ze aardig stiekem voor mij verborgen weten te houden. Aan de andere kant nauwelijks een kunst, want door voorgaande emotionele toestanden mijnerzijds was tijdelijk alle scherpte uit mijn geocache-spel verdwenen.
Met een diepe zucht uiteindelijk mijn worteltekening kunnen plaatsen. Dank daarvoor.
5497. Don Cachotte: De Hoop by De Saatjes
Na de Seismolen doorgefietst naar De Hoop. Direct na het noteren van de gegevens en het berekenen van de cache-locatie barstte nog even een flinke regenbui los. Ik heb mij plat tegen een beschermende boom gedrukt en bleef redelijk droog. Voor mij hoeven deze grappen eigenlijk niet, dus voortaan verwacht ik droog weer bij mijn bezoeken aan Zeeland. Dat de cache-leggers daar rekening mee willen houden graag.
Gelukkig stopte de regenval na een poosje en kon ik de fraai verborgen cache eindelijk graaien. Missie in Middelburg volbracht en snel terug naar mijn Delftsblauwe bolide voordat het weer begon te plenzen. Dat lukte. Tijdens het wegrijden passeerde ik een parkeerautomaat. Die had ik eerder niet opgemerkt. Dus lekker gratis geparkeerd en geen bon. Dat is dan weer het positieve nieuws. Dank daarvoor en voor de cache natuurlijk.
5496. Don Cachotte: Seismolen by De Saatjes
Hier in Delft hebben wij een straat die heet: Tweemolentjeskade. Daar staat trouwens nog slechts het restant van één molen en nu gebruikt als restaurant. De Seismolen en De Hoop in Middelburg staan wel vlak bij elkaar aan het water, zij het niet aan een kade. Ik besloot beide al fietsend te bezoeken en mijn Delftsblauwe bolide een eindje buiten het centrum te parkeren. Leuk idee, maar... precies bij de start barstte een regenbui los, terwijl gedurende mijn hele heenreis naar Zeeland een stralend zonnetje had geschenen. Dus vlug terug in de auto tot het ergste voorbij was.
Terwijl het nog lichtjes regende, de molen aanschouwd en berekeningen gemaakt. Het vinden van de fraai verborgen cache was daarna niet lastig meer. Een passerende dame had mij overigens in de smiezen en keek mij enigszins onbegrijpend aan door wat gaten in het struikgewas. Een typische geocache-situatie dus.
BVDLC
5495. M(z)E 08 - Ridders en Prinsessen (Kindercache) by De Zeeuwen
Verhalen over ridders en prinsessen zijn in het algemeen niet zo leuk. De ridders bestrijden elkaar tot er eentje overblijft en de rest de dood neervalt. De prinsessen zitten meestal opgesloten te wachten op een witte ridder op een paard. Daar is dus allemaal niks leuks aan. Spannend is het natuurlijk wel. Het zal dat aspect in de verhalen zijn die dit tot een kindercache hebben gemaakt. Om in stijl te blijven had ik mijzelf voorzien van een helm en bijpassend zwaard en zo denderde ik door de stash area. Bij één van mijn onstuitbare attaques had ik zowaar de cache aan mijn zwaard geregen. Zo doe je dat als echte ridder. Na het plaatsen van mijn worteltekening heb ik de cache weer netjes opgeborgen.
BVDLC
5494. M(z)E 08 - Middeleeuwse Spelletjes (Kindercache) by De Zeeuwen
Voor de tweede keer hier. Vorige keer had ik dusdanig last van mijn rug, dat ik niet in staat was de cache te graaien. Nu ging het een stuk beter en kon ik eindelijk mijn worteltekening plaatsen. Dank daarvoor.
5493. Ouddorp - Brouwersdam by de duintoppers
Wandeling over een soort strekdam. Zonnetje, strak windje, hobbelig weggetje, voortdurend vluchtende aalscholvers en zilvermeeuwen die dachten dat ik het op hen gemunt had, met aan het eind van de dam het doel van de tocht. Ik moest wel even flink in de bocht met mijn onbuigzame rug om de fraai verborgen cache te spotten, maar het lukte. Daarna hetzelfde mooie weggetje terug. Ik zag naast mijn geparkeerde Delftsblauwe bolide een andere auto stoppen en uit de bewegingen van de uitstappende lieden begreep ik wel dat hun doel van de tocht precies hetzelfde was als de mijne. Het bleek een relatief nieuw team uit Rijswijk te zijn. Toen ik mijn administratieve rompslomp aan de kant had en startte voor het vervolg van mijn onderneming, zag ik hen in de verte bezig met loggen.
BVDLC
5492. Ouddorp - Het Volgerland by de duintoppers
Aankomsttijd: 09.23
Vertrektijd: 10.19
Heb ik er bijna een uur over gedaan om deze cache te vinden? Nee, beslist niet. Ter plekke stond een vogelaar die bovendien hier zijn hele leven al had gewoond als boer. Hij wist daardoor alles wat er zich hier afspeelde en afgespeeld had. Waar hij me boeiend over heeft verteld. Over de inpolderingen die al in 1450 zijn begonnen tot aan de laatste in 1850. Over de vlakbij staande wilg die hij zelf heeft geplant en die nog geknot moet worden vanwege het uitzicht voor de vogelaars. Over de vele vogels die hier foerageren. Over de gaande werkzaamheden om een stuk natuurgebied van 90 ha te vervaardigen. Over de grote boerderij die er tegen zijn zin is gebouwd. Over de lelijke NAVO-installatie die bijna was weggeweest en misschien op de duur door satellieten kan worden vervangen. Over de door de Duitsers uit gramschap vernielde vuurtoren. Enzovoorts. Een uur was zo voorbij. Toch moest ik voort op mijn jacht naar caches, dus hartelijk afscheid genomen van deze man.
Tussendoor even een cache gegraaid en gelogd. Hij wist overigens van geocachen, maar niet dat hier ook eentje was verstopt.
BVDLC