23-09-2005

Een eiland midden in Rotterdam. Met wat hulp geraakte ik op de stash area waar ik een cache-gezin aantrof.

1653. On Tour: Noordereiland by TuuronTour
Deze cache ligt niet op de Willemsbrug! Voordat ik daar achter was, had ik al heel wat doorstaan. Mensen die met het mooie weer lekker uit het raam hangen naar je te kijken, mensen die op de trappen zitten te schaften, voorbijgangers in alle maten. Ten einde raad een hulplijntje naar Koos de Kapper. Omdat we beide ervan uit gingen, dat ik op de stash area stond, begrepen we elkaar niet. Toen Koos voor de 3e keer vroeg, waar ik het nou eigenlijk over had, ging ik mij ineens afvragen of ik misschien een rekenfoutje had gemaakt, iets wat mij anders zelden overkomt, hum. Koos bedankt voor het mij toedienen van inzicht en snel het foutje ontdekt.
Bij dit alles vergeet ik te vermelden, dat ik een bijzondere aanpak had betracht voor deze cache in het centrum van een stad met de grootste haven ter wereld. Daar kun je natuurlijk niet parkeren, dus was ik zo slim de auto op 2 km in een rustige wijk te stallen en met mijn vouwfietsje op stap te gaan. Na het oversteken van de Willemsbrug bleek echter, dat het Noordereiland één grote gratis parkeerplaats is, waarvan nog niet de helft was bezet. Nou ja, het was mooi fietsweer.
Na herberekening snel naar de cache die op een rustige plek ligt. Net wilde ik gaan zoeken, kwam er een moeder met twee kinderen aanlopen die zichtbaar niet van plan was snel weg te gaan. Heb ik weer. Niet lang daarna volgde een man met apparaatje in de hand. Gelukkig een cacher. Het bleek GeDo te zijn met gezin en eindelijk konden we kennismaken nadat we al veel met elkaar gemaild hadden en bijna alle elkaars caches gevonden. Natuurlijk kaapte deze cache-familie prompt de bronzen plak voor mijn neus weg, maar dat mocht niet deren.
Daarna weer lekker terug gefietst naar de auto.
BVDLC