20-11-2005

Richting Arnhem met Boudewijn om naast een serie ook een multi door die stad te doen die eindigde in de tuin van de cache-legger. ook nog actief geweest in Rhenen en Harmelen.

1792. Schuttingtaal by harrieklomp
Zo, nu weten we ook waar harrieklomp woont. Heel langzaamaan vormt zich een bestand van geocache-woonsteeën. Boudewijn wilde gedachtig de titel van de cache meteen met spuitbus aan het werk om ter plekke flink wat schuttingwoorden te plaatsen. Gelukkig was ik er om hem hiervan te weerhouden. Het moet waarachtig niet gekker worden. Zo zouden geocachers een slechte naam kunnen krijgen. In de auto had ie al behoorlijk geoefend, vooral bij flitspaalcontroles. Dit was trouwens onze laatste cache van de dag. Het was al donker en we waren op de terugweg van een mooi dagje cachen in het oosten des lands.
BVDLC

1791. Rondom Cunerakerk by Woerdjes
Het word Cunera kan ik bijna niet meer horen! Voor de derde keer hier om de cache te vinden. Maar nu had ik versterking bij me in de persoon van Boudewijn die warempel nog nooit van Cunera had gehoord. Hoe is het mogelijk? Pas bij het één na laatste wp kon ik constateren waar het vorige keren was fout gegaan. Telfoutje, iets wat me anders zelden overkomt, hum. Na mijn eerste bezoek had ik hierover weliswaar gemaild met de cache-legger, maar zijn opmerking niet goed begrepen. Daardoor de tweede keer opnieuw op een geheel verkeerde lokatie lopen zoeken. Het was daar trouwens best mooi bij de rivier, maar er ligt geen cache. Vandaag in het bijna-donker dus nogmaals het rondje om de kerk. Na het nu wel vinden van de cache – wat een lokatie! -  hebben we onze buiken vol gegeten bij de plaatselijke Chinees. Ik deed het met Bami Rames. Boudewijn nam een Kantonese specialiteit, nadat ie zich de gehele menukaart door de vriendelijke bediening had laten uitleggen. Benieuwd of ie nu nog de naam van het gerecht weet. Het smaakte goed in ieder geval.
En Woerdjes, bedankt voor de mooie cache die nu van mijn frustiii-lijst is afgevoerd. Heerlijk!

1790. Ik zie de stad opdoemen - de eindcache by TheFamily
We hebben weinig stedelijks zien opdoemen vandaag vanwege de weersgesteldheid, maar geloven graag dat zulks het geval kan zijn op alle cache-locaties van deze serie. In zijn enthousiasme reed Boudewijn trouwens wel met een noodgang de cache voorbij, zodat we een kilometertje verder moesten draaien en daarna rustig een parkeerplekje hebben gezocht. Was wel nodig voor mij, want ik voelde me een beetje licht in het hoofd. Ik weet niet hoe en wat, maar het zou best te doen kunnen hebben met de een cache hier in de buurt die we net hadden bezocht. Hier kon ik even een luchtje scheppen om bij te komen.
TheFamily, bedankt voor de leuke serie.

1789. Ik zie de stad opdoemen - 4 by TheFamily
Nadat ik had gedaan wat de hint mij aanraadde (even lekker uitrusten) en Boudewijn zijn uiterste best deed de cache als eerste te vinden, was het voor mij simpel de cache te traceren. Ik vroeg gewoon aan Boudewijn waar hij vergeefs had lopen zoeken. Hij wees de locatie aan en ik kon zo de canister graaien op die plek. Na het loggen in de warme auto, mocht Boudewijn de cache weer terugplaatsen. Het leek me leerzaam.
BVDLC
PS De opmerking van Team Professor X aan mijn adres in hun log, is juist! Ik was erg in de war. Bij de vorige cache die wij deden (Agga Urre) zijn merkwaardige dingen met mij gebeurd…

1788. Agga Urre by TheFamily
De avond ervoor had ik de puzzel opgelost (Boudewijn had zogenaamd geen tijd…) en vol goede moed gingen we op weg naar Heteren om het gelukkige jonge gezinnetje te feliciteren met de geboorte van een nieuwe geocacher. Hoe anders zou het lopen! Om te beginnen was het gezin niet thuis. Maar erger was, dat de cache op slot zat! Mopperend terug naar de auto. Dat hadden ze toch wel even in de beschrijving kunnen zetten, mopper, mopper. In de auto nog even de beschrijving erbij gehaald die in mijn pda staat. Oh, juist, het stond toch in de beschrijving. Niet goed gelezen dus, iets wat me anders zelden overkomt, hum. VANAF DIT MOMENT KAN IK MIJ NIETS MEER HERINNEREN TOT AAN HET MOMENT DAT IK PLOTS MET HET LOGBOEK IN MIJN HANDEN STA. RAADSELEN…
Nou ja, ik heb maar gelogd en ben met een tevreden, maar raar gevoel in mijn lijf vertrokken. Misschien dat Boudewijn er meer van weet?...
Toch bedankt voor de prachtige cache.

 Hier de log van Boudewijn:

 Agga Urruh. Klinkt duidelijk als een perfecte cache voor Williii. Gisteravond had Williii me nog gevraagd of ik de puzzel ook wilde oplossen, want hij was niet zeker van alle antwoorden. Zeker als ik was van de capaciteiten van Williii heb ik dat niet gedaan. Er was ook een goede film op tv, dus dan is de keuze snel gemaakt. Zo'n cache als deze kon toch niet fout gaan. Het was gedeeltelijk waar: de coordinaten brachten ons tot grote verbazing van Williii bij een huis met een kistje onder het raam van de huiskamer. Tot zover ging het goed. Nonchalant probeerde Williii het kistje te openen. Deze logische actie werd helaas onmogelijk gemaakt door het slot dat op de kist zat. Mmm even aanbellen dan maar. Jammer, er is niemand thuis. Terug naar de auto en de cache beschrijving lezen. We moeten achter drie cijfers komen om het slot te kunnen openen. Aangezien ik mij niet met de oplossing had bezig gehouden, was Williii de enige met de antwoorden. Hij kon zich echter niets meer herinneren. Hier was een list geboden. Vlug zette ik de temperatuur in de auto op 18 graden. Uit het handschoenenkastje toverde ik een pot chocopasta te voorschijn. Enthousiast begon Williii van de chocopaste te snoepen en door het dalen van de temperatuur zakte hij langzaam weg in zijn winterslaap. Al snel was hij diep weggezakt in dromenland waar hij droomde van lange zomerse dagen vol cacheplezier. Gelukkig had ik ooit een uitzending op tv gezien van Rasta Rostelli. Het bleek tijdens de uitzending dat vooral goedgelovige mensen erg vatbaar zijn voor hypnose. Het was het proberen waard. De ogen van Williii waren immers al dicht, dus die fase van de hypnose kon worden overgeslagen. "Williii je bent de beste geocacher van Nederland" mompelde ik (oplettende lezerjes herinneren zich de kwalificatie goedgelovig twee zinnen eerder). "Je hebt de meeste caches van iedereen gevonden." "Geen enkele cache is te moeilijk voor jou." vervolgde ik met diepe stem. "Ook deze cache kan je vinden." zei ik hoopvol. Vervolgens stelde ik hem de drie vragen die nodig waren om het slot te kunnen openen. Na drie keer de verkeerde antwoorden van Williii te hebben gekregen ging het slot bij de vierde keer proberen eindelijk open en kon ik het logboekje uit de kist bevrijden. Ik zette Williii naast de cache, haalde de pot chocopasta uit zijn handen en riep: "WAKKER WORDEN!!! JE MOET LOGGEN!!!" En Williii was er weer helemaal bij. Of ik nu ook de locaties weet van o.a. Rechthoek, Streepjes en Williii's nieuwste kan ik hier helaas niet vermelden ;-)

1787. Knibbel knabbel knuistje wie graait in ons kluisje by Team Kapitein Haak
Arnhem, wie kent deze mooie stad niet? Nou Boudewijn bij voorbeeld. Daarom maar op mij genomen om hem via wat sight-seeing wat meer algemene ontwikkeling bij te brengen. Was soms lastig. Bij voorbeeld daar op een plein waar Batman en Zorro zich ophielden. Je kent het wel, die acties van vaders die hun kinderen niet mogen zien. Boudewijn had er nooit van gehoord, is ook geen vader, dus het zij hem vergeven. Maar de tenuen vond ie wel mooi. Heb hem tenslotte mee moeten sleuren, want er viel meer te doen vandaag.
Alle info verzameld en op naar huize Haak, alwaar de hint ons onmiddellijk de juiste plek aangaf maar niet heus. Overal gekeken, voor en achter huis. Ten slotte wezen de buren het ons aan en toen zagen we het ook. Boudewijn begon meteen als een razende te graven, te stapelen, te timmeren, te zagen. Kortom zo’n beetje het huis te verbouwen (zie foto). Zelfs de bovenslaapkamers kregen een beurt. Logisch dat mevrouw Kapitein Haak wakker werd van haar middagdutje en kwam kijken wat er aan de hand was. Na een ogenblik het gestuntel te hebben aangezien, was ze zo vriendelijk de hint voor ons te ontcijferen, het slot te openen, de kluis te openen, de goodies te pakken, het logboek aan ons te geven. Kapitein Haak zelf was in geen velden of wegen te bekennen. Volgens zeggen was ie aan het carnaval vieren, maar dat lijkt me sterk, want dat is pas in februari. Waarschijnlijk was ie dus ergens stiekem aan het geocachen. Na alle inspanningen werden wij nog uitgenodigd binnen te komen voor een echte Oostenrijkse Apfelstrudel, maar helaas hadden wij nog een druk programma voordat het donker zou worden, dus dat hebben we beleefd laten schieten. Eeuwig jammer natuurlijk, maar geocachen is soms hard.
Bedankt voor de mooie cache en de code wordt gauw gestuurd.
In: TB
Uit: TB

1786. Ik zie de stad opdoemen - 1 by TheFamily
Terwijl de trein aan ons voorbijreed weg van Arnhem, de cache gelogd. Leuke drive in. Met dit waterkoude weer dus lekker in de warme auto. Terwijl ik deed of ik nog van alles moest administreren, uitzoeken e.d. heeft Boudewijn de canister maar gauw teruggelegd en kon ik blijven zitten. Heerlijk.
BVDLC

1785. Ik zie de stad opdoemen - 2 by TheFamily
Plots toverde ik voor de verbaasde ogen van Boudewijn een glazen pot uit de half vergane boom. Na het loggen zelf weer snel teruggelegd terwijl Boudewijn de auto met draaiende motor zo nu en dan flink gas gevend ernaast parkeerde. Het leek wel een spannende film.
BVDLC

1784. Ik zie de stad opdoemen - 3 by TheFamily
Mijn pijltje wees hardnekkig in een bepaalde richting. Boudewijn was niet genegen om zijn eigen GPSr uit de rugzak te halen. Nou dan weet je het wel. Zoeken en niks vinden. Boudewijn ontdekte nog wel een gat in de boom en wist zeker dat de cache daarin had gezeten. Geript was dus de conclusie. Daarom maar de cache-legger gebeld. Die hielp ons zeer vriendelijk uit de droom. We zochten bij de verkeerde boom. Met haar aanwijzing was het zo gepiept. Nogmaals gebeld met het goede nieuws dat de cache terecht was. Het slechte nieuws betrof de vochtigheidsgraad van de loglijst. Hoog dus. TheFamily kennende zal dat niet lang meer duren.
BVDLC

1783. Ik zie de stad opdoemen - 5 by TheFamily
Terwijl ik mijn best deed aan de verkeerde kant van de brug, hield Boudewijn plots de cache triomfantelijk omhoog. Ik gun het hem, want meestal moet ik constateren, dat na een dagje samen cachen, hij min of meer voor spek en bonen aan het spelletje heeft meegedaan. Natuurlijk, hij is een prima chauffeur en brengt me steeds probleemloos naar de juiste lokaties, maar geocachen is meer dan dat. Overigens zagen we Arnhem hier nog niet opdoemen, maar dat kwam door het heiïge weer.
BVDLC

1782. De prikcache by b.ploeg
De cache-dag begonnen met deze cache. Na een flink eind rijden van Delft naar hier in Angeren bij Huissen bij Arnhem, vonden Boudewijn en ik het heel prettig even de benen te strekken voor een leuk wandelingetje naar de cache. Onderweg ontdekt waarom deze prikcache heet. Mijn broek is gelukkig nog heel. Bedankt daarvoor.