22-04-2006

Op bezoek in Bissegem, dus ook cachen in het Belgische land: vis, brood en een put.

2010. Bergelenput by Peeke
Op de fiets naar het natuurgebied in Gulligem, dat je eigenlijk moet uitspreken als Hullihem. Vlakbij wp2 kwamen twee jongemannen aangewandeld met een GPSr in de hand. Dat kon niet missen, geocachers dus. Maar wel aan het begin van een schitterende carrière. Ze hadden alreeds één cache gevonden en dit zou de tweede worden. Een van hen, Christophe dus, bleek een oud-leerling van Ramanas. Dat schept een band zo gingen we vol moed met 4 personen op weg om deze cache even te kraken. Dat viel niet mee. De tag op wp2 werd niet gevonden. Geen probleem: op naar wp1. Daar moesten wij een zogenaamd diepgaand onderzoek instellen, want het te onderzoeken object was ingenomen door 4 jeugdige personen. Hier werd de tag snel gevonden en ontcijferd met meerderheid van stemmen. Nu we wisten wat we zochten weer terug naar wp2, maar hoe we ook zochten, geen tag. Toen hebben we Christophe en Ben achtergelaten en zijn met één coördinaat gaan zoeken naar de cache. Gewoon een ‘lijn’ van ongeveer 1.2 km volgen. Toen we bijna de stash area te pakken hadden, kwamen de twee mannen aangewandeld, want die hadden intussen de tag bij wp2 wel gevonden. Gezamenlijk naar de cache en het was Ben die de verlossende juichkreet kon slaken.
Dank voor de mooie cache.

2009. Bread = Life by swaeneke
Originele cache en daar houd ik van! Nadat Ramanas en ik fietsend Kortrijk onveilig hadden gemaakt, via een verborgen fietspaadje langs het spoor naar Marke gefietst om er de kinderboerderij met een bezoekje te vereren. Wij waren de enige bezoekers en konden dus rustig op zoek gaan naar de cache. Het was Ramanas die een goede hand van graaien heeft die op een bepaald moment juichte: Ik hebbum. Is natuurlijk geen wonder. Ze was hier in het verleden toen haar kinderen nog klein waren, vele malen geweest en kende de weg. Daarna onder een steeds meer stralende zon op weg naar Gulligem. Dank voor de mooie cache. 

2008. 't Zat vroeger vis in de Leie by Peeke
Mijn metgezel vandaag, Ramanas dus, woont in Bissegem aan de Leie en kon bevestigen, dat er vroeger vis zat in de Leie. Daarom moet zij tegenwoordig haar visjes kopen in de supermarkt. Maar die smaken ook lekker, zoals ik gisteravond zelf heb kunnen constateren. Moeten natuurlijk wel goed bereid zijn, maar dat kun je rustig aan Ramanas overlaten. Maar voordat ik aan de maaltijd mocht, moesten er caches gevonden worden. Onder een stralend zonnetje op de fiets naar Kortrijk, waar wij kind aan huis zijn. Weinig moeite met de wp’s gehad en vlot uitgekomen bij de cache. Het was overigens nog rustig in de stad waar alle sinkseforen (schrijf ik dat goed?) nog gesloten waren en stonden te wachten op de waarschijnlijk vele bezoekers in de loop der dag.
Dank voor de mooie cache.